Złocień właściwy (Chrysanthemum leucanthemum) jest byliną o dużych kwiatach, na które składają się rurkowate żółte kwiatki oraz białe języczkowate, kwitnące od maja do października. Osiąga nawet 80 cm wysokości, występuje pospolicie na bezdrożach, poboczach, łąkach. Doskonały do białych kompozycji, bądź jako neutralizujący dodatek do wyrazistych zestawień. Na łąkę kwietną możemy wykorzystać bardzo popularną marunę bezwonną (Matricaria inodora) o kwiatach podobnych do złocienia właściwego. Bardzo ciekawie prezentuje się wrotycz pospolity, wysoka bylina osiągająca do 120 cm o charakterystycznych złocistych kwiatach zebranych w baldachokształtny kwiatostan. Kwitnie od lipca do września prawie w całej Europie. Doskonały jako element poziomy w ogrodzie, idealny do łączenia z strzelistymi kwiatostanami dziewanny wielkokwiatowej (Verbascum densiflorum). Pozostałe kwiaty polne warte uwagi to m.in. jednoroczna, odporna na suszę, delikatna ostróżeczka polna (Consolida regalis); ekspansywny, kwitnący wiosną ziarnopłon wiosenny (Ficaria verna), kwitnący od czerwca do września ślaz piżmowy (Malva moschata); bardzo dekoracyjny o purpurowych kwiatach kąkol polny (Agrostemma githago); pospolita o błękitnych, drobnych kwiatach niezapominajka polna (Myosotis arvense), świerzbnica polna (Knautia arvensis); delikatny dzwonek okrągłolistny (Campanula rotundifolia); bardzo wysoka, wieloletnia nawłoć pospolita o żółtym wiechowatym kwiatostanie (Solidago canadensis); stokrotka pospolita (Bellis perennis). Strzelista krwawnica pospolita (Lythrum salicaria) o wyrazistych kwiatach zebranych w kłosy ozdobi strefę bagienną zbiornika wodnego. Kwitnie od czerwca do września. W naturalnym środowisku występuję na torfowiskach, wilgotnych łąkach, na brzegach zbiorników wodnych. Nad zbiorniki wodne nadają się również- wiązówka błotna (Filipendula ulmaria), knieć błotna (Caltha palustris), rutewka orlikolistna (Thalictrum aquilegifolium), rzeżucha łąkowa (Cardamine pratensis). W płytkiej wodzie sprawdzi się bobrek trójlistkowy (Menyanthes trifoliata), okrężnica bagienna (Hottonia palustris), grzybieńczyk wodny (Nymphoides peltata), żabieniec babka wodna (Alisma plant ago- aquatica), strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), kosaciec żółty (Iris pseudacorus). Słoneczne, skaliste stanowiska są doskonałe dla bardzo popularnego w naszym kraju rozchodnika ostrego ( Sedum acre). Kwitnie on od czerwca do sierpnia, tworząc kobierce złocistych kwiatów. Na zacienionych stanowiskach doskonale poradzi sobie konwalijka dwulistna (Maianthemum bifolium) niewielka roślina osiągająca do 15 cm, kwitnąca od kwietnia do lipca. Kokoryczka wielokwiatowa i konwalia majowa to bardziej popularne rośliny doskonale nam znane z zacienionych leśnych zakątków. Wilgotne, lekko zacienione stanowiska są naturalnym środowiskiem dla niebiesko kwitnącej dąbrówki rozłogowej (Ajuga reptans). Ciekawy akcent na pewno zapewni fiołek leśny (Viola reichenbachiana), szczawik zajęczy (Oxalis acetosella), zawilec gajowy (Anemone nemorosa), zawilec żółty (Anemone ranunculoides), przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis).
Miejmy nadzieję, że moda na ogrody naturalistyczne będzie się pogłębiać, a jej pochodną będzie zwrócenie uwagi na dekoracyjne rośliny polne. Dzięki takim założeniom będziemy mogli obcować z prawdziwym, naturalnym pięknem. Nie będzie konieczności stosowania intensywnych zabiegów pielęgnacyjnych, gdyż rodzime gatunki są przystosowane do warunków panujących w naszym kraju. Pamiętajmy, że w wyniku działalności człowieka wiele z gatunków roślin, bardzo atrakcyjnych wizualnie, objętych jest ścisłą ochroną, tak więc nie ma mowy o ich pozyskiwaniu z naturalnych siedlisk. Tworząc ogrody pamiętajmy, aby stały się atrakcyjne zarówno dla nas, jak i okolicznej fauny.
0 komentarzy