Bardzo wyraziste krzewy, spotykane także na słonecznych stanowiskach w otaczającym nas krajobrazie. Podczas kwitnienia w naturalnym środowisku złociste, w ogrodach, dzięki licznym odmianom mamy możliwość podziwiania szczodrzeńca także w innych barwach. Te niewymagające rośliny poradzą sobie na bardzo ubogich oraz piaszczystych stanowiskach, dzięki czemu możemy uprawiać je tam, gdzie wiele innych roślin nie ma szans na dobrą prezencję.
Należące do rodziny bobowatych (Fabaceae) szczodrzeńce zaliczane są do rodzaju Cytisus. Obecnie uznawane są często za odrębny rodzaj Chamaecytisus. Wiele gatunków szczodrzeńca możemy uprawiać jako rośliny ozdobne w ogrodzie.
Wybrane gatunki
Szczodrzeniec biały- Chamaecytisus albus
Szczodrzeniec angielski- Ch. x kewensis
Szczodrzeniec położony- Cytisus decumbens
Szczodrzeniec purpurowy – Ch. purpureus
Szczodrzeniec główkowaty- Ch. supinus
Szczodrzeniec wczesny- Cytisus x praecox
Szczodrzeniec czerniejący- Cytisus nigricans
Szczodrzeniec ruski- Cytisus ruthenicus
Szczodrzeńce występują przede wszystkim w cieplejszych regionach kontynentu europejskiego. W Polsce można spotkać w stanie dzikim kilka gatunków szczodrzeńca.
Kilka uwag o budowie
Zazwyczaj krzewy o wzniesionym bądź płożącym pokroju oraz zimozielonych lub sezonowych liściach, często bardzo drobne. Szczodrzeńce zróżnicowane są pod wieloma względami, kwitnące zazwyczaj na żółto, barwy zmienne głównie w odmianie. Cenimy je przede wszystkim za niewielkie wymagania oraz bardzo obfite kwitnienie. Często „toną” one w potoku barw. Mogą stanowić barwny akcent na niejednej rabacie.
Charakterystyka wybranych gatunków
Szczodrzeniec biały
Gatunek może osiągać niewiele ponad pół metra wysokości. Jego kwitnienie przypada na okres letni. Kwiaty białe do lekko żółtych, zebrane są w szczytowej partii pędów. Gatunek szczodrzeńca wart uwagi.
Szczodrzeniec czerniejący
Gatunek rodzimy, osiągający od 30 do 100 cm wysokości. Kwitnie późną wiosną i wczesnym latem. Kwiaty charakterystyczne dla rodzaju, motylkowe w barwie żółtej, zebrane w szczytowej części pędu. Składają się na grona, osiągające nawet do 30 cm długości. Po kwitnieniu ukazują się strąki zawierające nasiona. Nasiona mogą nam posłużyć do rozmnożenia rośliny.
Nazwa rośliny wzięła się stąd, że wysuszony szczodrzeniec czerniejący czernieje.
Szczodrzec czerniejący zwany szczodrzykiem czerniejącym warto uprawiać w ogrodach inspirowanych naturą, na skalniakach, skarpach, wszędzie tam, gdzie podłoże będzie suchsze, nie narażone na zastój wody.
Szczodrzeniec
Szczodrzeniec główkowaty
Gatunek rodzimy, sięgający 100 cm wysokości krzew, charakteryzuje się wzniesionym, bardziej kulistym pokrojem, kwitnący w pierwszej połowie lata. Jego żółte kwiaty zebrane są w główkowate kwiatostany na szczycie pędów. Wymagania krzewu typowe dla szczodrzeńców.
Szczodrzeniec purpurowy
Podobnie jak szczodrzeniec położony jest przykładem krzewu o płożącym pokroju. Osiąga do około pół metra wysokości, doskonały do obsadzania skarp, ale w zacisznych zakątkach. Należy unikać otwartych przestrzeni, ponieważ roślina narażona jest na przemarzanie. Kwitnie na przełomie wiosny i lata.
0 komentarzy