Laurowiśnia wschodnia

Wybrane odmiany laurowiśni wschodniej

Przed zakupem laurowiśni wschodniej warto zapoznać się z jej odmianami. Dostępne odmiany są bardzo zmienne i różnią się nie tylko pokrojem, wielkością i barwą liści, ale także mrozoodpornością, co jest bardzo istotne, zwłaszcza jeżeli mieszkamy w chłodniejszych regionach kraju.

• "Otto Luyken"- odmiana wyselekcjonowana w połowie XX w, charakteryzująca się zwartym pokrojem. Osiąga zaledwie do metra wysokości, przez co doskonale sprawdzi się nawet w niewielkich ogrodach. Doskonała do tworzenia zróżnicowanych kompozycji na stanowisku półcienistym do cienistego. Z pewnością sprawdzi się jako niski żywopłot.

• ‘Rotundifolia’- odmiana osiągająca do około 4 m wysokości, charakteryzująca się krzaczastym oraz nieregularnym pokrojem. Preferuje zaciszne i cieplejsze stanowiska.

• ‘Mano’- odmiana karłowa, osiągająca maksymalnie 1- 1,5 m, doskonała na stanowiska, które odzwierciedlą jej płaskokulisty pokrój. Warto sadzić na bardzo zacisznych stanowiskach, gdzie będzie zabezpieczona przed wysuszającymi wiatrami. Sprawdzi się także jako roślina pojemnikowa.

• ‘Zabeliana’- odmiana osiągająca do 2 m wysokości i nawet 4 m szerokości. Charakteryzuje się lancetowatymi liśćmi oraz należy do odmian wykazujących wyższą mrozoodporność.

• ‘Schipkaensis’- odmiana stara, a zarazem bardzo popularna. Osiąga do 2 m wysokości, a jej pokrój jest szeroki i bardzo luźny. Zaliczana jest do najbardziej mrozoodpornych odmian laurowiśni wschodniej.

• ‘Serbica’- odmiana o kulistym pokroju, charakteryzująca się drobnymi liśćmi oraz większą mrozoodpornością.

• ‘Variegata’- odmiana pstrolistna.

• ‘Anbri’ – Etna- odmiana osiągająca do około 1,5- 2,0 m wysokości. Liście eliptyczne, kwiatostany do 20 cm długości, a nowe przyrosty czerwonawe.

Laurowiśnia wschodnia, a choroby

Uprawa Prunus laurocerasus nie jest kłopotliwa, przy zapewnieniu odpowiednich warunków laurowiśnie wspaniale rosną i ukazują pełnie swego piękna. Z chorób jakie mogą pojawić się przy jej uprawie należy wspomnieć o plamistości oraz dziurkowatości liści.

Plamistość liści- objawy tej choroby, to ciemne plamy, ukazujące się na liściach. Z czasem plamy ulegają wykruszeniu i pozostają dziury, które sprawiają wrażenie, jakby były efektem obecności szkodnika. W przypadku pojawienia się choroby można zastosować odpowiedni fungicyd. Pamiętajmy także o paleniu opadłych liści !


Dziurkowatość liści- na liściach możemy zaobserwować czerwonawe plamy. Tkanka w miejscu infekcji ulega obumarciu oraz wykruszeniu. Infekcja może zaatakować także pędy, które w przypadku infekcji należy usunąć aż do zdrowego drewna. Podobnie jak w przypadku plamistości liści można zastosować odpowiedni fungicyd oraz palić opadłe liście. Grzyb wywołujący chorobę- Clasterosporium carpophillum zagraża roślinie już od wczesnej wiosny, tak więc zwracajmy uwagę na kondycję posiadanych laurowiśni.


Z innych chorób mogących zagrażać laurowiśni należy wymienić mączniaka prawdziwego oraz rak bakteryjny.

Warto wiedzieć, że żółknięcie liści przy zachowaniu zielonych brzegów może być objawem niedoboru żelaza.


Uwagi końcowe

Owoce laurowiśni wschodniej jak i cała roślina są trujące !!!

Tekst: Grzegorz Bogucki