Laurowiśnia wschodnia

Laurowiśnia wschodnia

1 komentarzy

 

 

Ogrody oraz wszelkie tereny zielone, zarówno prywatne jak i publiczne powinny być tak aranżowane, aby o każdej porze roku zachęcały do spacerów. Dobrze zaprojektowany ogród to taki, w którym nie  brakuje zróżnicowanej roślinności. Zima to czas, kiedy szczególnie widać braki w nasadzeniach, to okres kiedy tereny zielone wiele tracą. Aby nie wkradła się nuda, przy aranżacji należy skorzystać także z roślin zimozielonych- inaczej zawsze zielonych. Wbrew pozorom gatunków zimozielonych jest całkiem sporo, więc jest w czym wybierać. Przy doborze roślin zimozielonych koniecznie zwracajmy uwagę na ich mrozoodporność !

Do popularnych roślin  zawsze zielonych należą laurowiśnie Laurocerasus, traktowane jako odrębny rodzaj bądź podrodzaj. W naszym klimacie na uwagę zasługuje przede wszystkim laurowiśnia wschodnia- Prunus laurocerasus (Laurocerasus officinalis) zwana także wawrzynośliwą, śliwą wawrzynolistną oraz laurośliwą wschodnią.


Kilka uwag o pochodzeniu

Naturalne siedliska laurowiśni wschodniej występują przede wszystkim w regionach o cieplejszym klimacie, a konkretnie w południowej Europie, Azji Mniejszej oraz na Kaukazie.


Wartość dekoracyjna laurowiśni wschodniej

Spotykane w naszych ogrodach laurowiśnie osiągają do 2- 4 m wysokości i przyjmują formę krzaczastą. Pamiętajmy jednak, że w łagodnym klimacie mogą przybierać formę niewielkich drzew, osiągających nawet do 8- 10 m wysokości.

Dekoracyjność laurowiśni wynika przede wszystkim z zimozielonego ulistnienia. Ciemne (od spodu jaśniejsze), eliptyczne, skórzaste oraz błyszczące liście, dochodzące nawet do kilkunastu centymetrów długości, świetnie prezentują się w zróżnicowanych kompozycjach i mogą stanowić doskonałe tło dla barwnych zestawień. Wartość ozdobną posiadają także białe i pachnące kwiaty, zebrane w podłużne grona, do kilkunastu centymetrów długości. Laurowiśnia kwitnie  w maju, ale potrafi powtórzyć kwitnienie także w okresie jesiennym. Owoce w barwie czarnej w naszym klimacie rzadko się zawiązują, a jak występują to w bardzo ograniczonej ilości.

 


Jakie stanowisko ?

Aby sprostać potrzebom laurowiśni wschodniej należy poznać jej naturalne siedliska. W naturalnym środowisku laurowiśnia stanowi podszyt lasów liściastych, tak więc bardziej preferuje wilgotniejszy klimat, osłonięte przed wiatrem oraz bezpośrednim nasłonecznieniem stanowiska. Podłoże świeże, żyzne o odczynie obojętnym do zasadowego. Przy odpowiedniej wilgotności radzi sobie także na stanowisku słonecznym, aczkolwiek należy bardzo uważać na kondycję rośliny także zimą (w razie potrzeby cieniować). Na takim stanowisku roślina będzie rosła słabiej i z pewnością nie osiągnie przyrostu na poziomie około 30 cm rocznie. Prunus laurocerasus znosi także duże zacienienie, tak więc może zostać wykorzystana do uzupełnienia aranżacji w miejscach silnie zacienionych.

czytaj dalej...

1 komentarzy

  1. Dodał: Irena, Tytuł: Laurowiśnia

    Ja swoją laurowiśnię rozmnożyłam z nasion które przywiozłam z Węgier. Trochę za póżno wysiałam nasionka bo w lipcu dosyć ładnie wzeszły a teraz sadzonki włożyłam do zimnej szklarenki, przykryję otuliną i zobaczymy co będzie do wiosny, może przetrwają.

Dodaj swój komentarz

Zobacz także