Agrest - uprawa i odmiany

Agrest - uprawa i odmiany

1 komentarzy

Agrest (Grossularia) jest blisko spokrewniony z porzeczkami, dlatego też możemy go uprawiać z bezpośrednim sąsiedztwie z tymi krzewami. Należy on do rzędu różowców (Rosales),  a jego naturalne siedliska występują zarówno w Europie, jak i Ameryce, Azji oraz Afryce. W przeciwieństwie do porzeczek, agrest jest krzewem z cierniami- kolcami, co utrudnia ręczne zbiory owoców. Natężenie występowania cierni jest zróżnicowane i zależne od odmiany. Krzew ten uprawiany jest ze względu na swoje smaczne i zdrowe owoce. Owocem jest kulista do owalnej jagoda w zróżnicowanej barwie. Możemy spotkać odmiany o owocach zielonych, białych, czerwonych, żółtych oraz wiśniowych. Są one bogate w składniki mineralne, kwasy organiczne, pektyny. Doskonałe na przetwory: dżemy, konfitury, galaretki itp. Skórka owocu może być gładka bądź też pokryta włoskami. Grossularia zaczyna owocować po dwóch- trzech latach, jednak aby w pełni zaowocować, musi minąć jeszcze kilka lat. Już w kwietniu rozpoczyna wegetację, a pod jego koniec wytwarza równocześnie liście i kwiaty. Może osiągać do półtora metra wysokości. Nie toleruje suchego podłoża. Dłuższe okresy suszy negatywnie wpływają na jego zdrowotność i owocowanie. Niedoborów wody należy szczególnie unikać w okresie kwitnienia i owocowania. Agrest najlepiej sadzić w okresie jesiennym, kiedy rośliny powoli zaczynają się szykować do zimowego odpoczynku. Nim nadejdzie zima, krzewy się dobrze zaaklimatyzują i wiosną w pełni sił rozpoczną wegetację.

Zanim kupimy krzew do posadzenia, zapoznajmy się z podstawowymi właściwościami dostępnych odmian. Dzięki temu będziemy wstanie dobrać taką odmianę, która sprosta nie tylko naszym wymaganiom, ale także warunkom panującym w jej miejscu docelowym. Podłoże pod krzew powinno być dokładnie odchwaszczone i uprawione. Najbardziej optymalna gleba to taka, która będzie się odznaczać dużą żyznością, luźną strukturą oraz zasobna w wilgoć. Dla poprawienia jej struktury i zasobności w składniki pokarmowe można zmieszać ją z dobrze rozłożonym obornikiem, czy też kompostem. Rośliny sadzimy troszkę głębiej, aniżeli rosły w szkółce. Ten zabieg pozwala im na łatwiejsze przyjęcie się, ze względu na bliższy dostęp do wody. Dołek kopiemy na taką szerokość i głębokość, aby korzenie swobodnie rozprowadzić, co również przyczynia się do łatwiejszego przyjęcia się krzewu. Odstępy między krzaczastymi formami powinny wynieść około 1,0- 1,20 m. Krzewy te potrzebują swobody, dzięki czemu owoce równomiernie dojrzewają i są mniej narażone na choroby. Sadząc agrest w formie piennej te odległości mogą być mniejsze. Pamiętajmy, że forma pienna wymaga zabezpieczenia poprzez przywiązanie rośliny do palika. Zaimpregnowany kołek najpierw wbijamy w wcześniej wykopany dół, a następnie umieszczamy w nim krzew i przysypujemy ziemią. Taka kolejność nie naraża korzeni na uszkodzenia wynikające z wbijania ostrego kołka. Forma pienna w okresie silnego owocowania wymaga dodatkowych podpór, tak aby obsypane owocami korony nie uległy uszkodzeniu.
   

Jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych, jakie należy wykonać uprawiając te krzewy jest cięcie. Od niego zależy prawidłowy wzrost i obfite owocowanie. Zabieg ten wykonujemy po raz pierwszy na wiosnę pierwszego roku po posadzeniu. U form krzaczastych skracamy wszystkie pędy nad jednym, drugim bądź trzecim oczkiem. Efektem takiego cięcia, będzie powstawanie nowych pędów, które będą stanowić przyszły szkielet krzewu. Pamiętajmy, że tniemy w taki sposób, aby pąk nad którym skracamy pęd, był skierowany na zewnątrz. Przez następne lata usuwamy pędy słabe, chore, uszkodzone, jak również te zbyt odchylające się na boki. Aby pobudzić krzewienie można przyciąć zdrowe pędy na około 30 cm. W następnych latach rozpoczniemy usuwanie najstarszych pędów. Dobrze uformowany krzew powinien  składać się z wielu pędów, wśród których najwięcej powinno być tych jednorocznych (około 5). Im starsze pędy, tym ich ilość powinna być mniejsza (średnio 2-4 pędy). Koronę form piennych tniemy w taki sposób, że po posadzeniu skracamy wszystkie pędy o około jedną trzecią. Takie cięcie ma wzmóc krzewienie się korony. W następnych latach usuwamy pędy połamane, uszkodzone oraz skracamy te najbardziej wybujałe. Dobrze uformowana korona nie powinna posiadać zbyt wielu pędów ( około 8 ) , gdyż dla rośliny są one wielkim obciążeniem.

czytaj dalej...

1 komentarzy

  1. Dodał: Gary, Tytuł: To co się zmieniło z agrestami...

    Niestety ale agrest ZIELONY BUTELKOWY - Grune Flashenbeere nie jest popularną odmianą i nikt go w Polsce nie posiada, a szkoda. Najwcześniejszy Honinga też jest nieosiągalny "Honings Fruheste". A ciągle w artykułach i opisach ludzie piszą że popularnymi odmianami są: Siewka Maurera Najwcześniejszy z Nieuwied Najwcześniejszy Honinga Lady Dalamere Prawda jest taka że nigdzie w Polsce nie można dostać żadnej z tych odmian. One już prawdopodobnie wyginęły i zostały zastąpione nowymi odmianami odpornymi na mączniaka takimi jak : Hinnonmaki Rot Hinnonmaki Gelb Hinnonmaki Grune Kamieniar Niesłuchowski Kati Pax Reflamba Reverta Rolanda Rolonda Remarka Redeva Lady Late Invicta Karat Karlin Captivator Spinefree Prim Sadko Rixanta Rodnik Krasnoslowiańskij Puszkińskij Black velvet itd.

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Koniecznie zobacz: