Kaktusy - choroby i szkodniki

Patogenem zagrażającym kaktusom jest Botrytis cinerea odpowiedzialny za zmiany chorobowe zwane szarą pleśnią. Poraża kaktusy zarówno w formie niewielkich siewek jak również w pełni rozwinięte okazy. Grzyb bardzo szybko rozprzestrzenia się na nowe, także zdrowe rośliny, dlatego chore okazy należy natychmiast odizolować od zdrowych. Pojawiające się plamy pokryte są szarawym pylącym nalotem. Zainfekowane rośliny gniją i zamierają. Chorobie sprzyja zbyt duża wilgotność, którą należy obniżyć oraz zastosować środek grzybobójczy np. Miedzian 50 WP, Topsin M 500 SC. Przed wysiewem nasion należy je dokładnie zaprawić.

Kolejnym przykładem choroby jest sucha zgnilizna będąca konsekwencją porażenia rośliny przez Fusarium moniliforme. Objawia się brunatnymi plamami z żółtym obrzeżem. Tkanka w obrębie plam twardnieje i się wykrusza. Chorobę możemy zwalczyć stosując środek grzybobójczy Miedzian 50 WP.
Siewki kaktusów narażone są na zgorzel siewek , a więc chorobę zainicjowaną przez patogeny Fusarium bądź Phytophora. Choroba doprowadza do zamierania siewek ze względu na porażenie m.in. korzeni oraz szyjki korzeniowej. Chorobie możemy zapobiec zaprawiając nasiona, odkażając podłoże, unikając zbytniego zagęszczenia siwek oraz czuwaniem nad prawidłowym poziomem wilgotności. Przy pojawieniu się choroby siewki należy opryskać stosując np. Topsin M 500 SC.

Helminthosporium cactivorum jest patogenem odpowiedzialnym za zgniliznę łodyg kaktusów. Porażeniu ulegają przede wszystkim siewki, a w mniejszym zakresie starsze okazy. Zainfekowana roślina bardzo szybko zaczyna gnić i zamiera. Aby zapobiec chorobie do wysiewu należy stosować wyłącznie nasiona zaprawione, przestrzegać warunków uprawy, a w przypadku pojawienia się zmian natychmiast zastosować środek grzybobójczy Kaptan.

Jedną z najczęstszych chorób kaktusów jest zgnilizna kaktusów, wywoływana przez Phytophthora omnivora. Porażonym roślinom gniją korzenie oraz nasady pędów. Choroba bardzo szybko postępuje i doprowadza do zamierania roślin. Porażone kaktusy należy wyrzucić. Zmianom chorobowym sprzyja m.in. nadmierne podlewanie przy zbyt niskiej temperaturze oraz brak wietrzenia pomieszczeń. Zapobiegawczo w okresie wiosennym warto wykonać oprysk środkiem grzybobójczym, ponieważ wiosna to okres kiedy kaktusy są najbardziej narażone na porażenie wspomnianym patogenem.
   

Kaktusy - choroby i szkodniki

Wybrane szkodniki zagrażające kaktusom

W wyniku osłabienia roślin istnieje duże prawdopodobieństwo pojawienia się szkodników takich jak  nicienie, przędziorki, mszyce, wełnowce, ziemiórki, tarcznik kaktusowiec, a także stonogi i ślimaki.

Nicienie należą do najgroźniejszych szkodników, które mogą doprowadzić do zamierania roślin. Żerując w podłożu nicienie (Nematoda) wysysają soki z korzeni przy jednoczesnym wydzielaniu toksyn, które powodują zmiany w postaci wyrośli. Konsekwencją zmasowanego ataku jest nie tylko zahamowanie wzrostu roślin, ale także ich zamieranie. Nematoda to niewielkie szkodniki zaliczane do obleńców, których długość zazwyczaj nie przekracza jednego milimetra długości. Kaktusy atakowane są przez mątwika kaktusowego (Heterodera cacti). W podłożu możemy odnaleźć liczne cysty, a więc martwe ciała samicy nicienia, które wypełnione są jajami. Ich wielkość można porównać do ziarenka maku. Nicienie są ciężkim przeciwnikiem do zwalczenia. Jednym ze sprawdzonych sposobów jest metoda termiczna, polegająca na poddaniu oczyszczonych korzeni z podłoża pod działanie wysokiej temperatury na około 30 min w temperaturze do 50°C. Temperatura nie może przekroczyć górnej granicy, ponieważ wówczas dojdzie do uszkodzenia rośliny. Podłoże można odkazić stosując Basamid 97 GR, pamiętając przy tym, że nim posadzimy roślinę musi upłynąć kilka tygodni.

Kolejnym przykładem szkodnika żerującego w podłożu są wełnowce korzeniowe (Ripersia falcifera) będące pluskwiakami, które mają doskonałe warunki do rozwoju w suchym i przepuszczalnym podłożu. Ciało szkodnika pokryte jest woskowym nalotem, samice są bardzo płodne i osiągają ponad dwa milimetry długości. Żerując wysysają soki roślinne, doprowadzając do osłabienia roślin, marszczenia a nawet do żółknięcia i zamierania. Są niewielkie i trudne do zauważenia. Na wiosnę i jesień warto przeglądnąć bryłę korzeniową kaktusów, aby ewentualne rozpoznanie obecności tego szkodnika nie okazało się zbyt późne. Podczas żerowania wytwarzają charakterystyczną pajęczynę, która jest bielsza od barwy korzeni i jej rozpoznanie daje możliwość szybszego zareagowania. Szkodnika może zwalczyć dokładnie myjąc i szczotkując jego wcześniej oczyszczone z podłoża korzenie i posadzenie rośliny w nowym podłożu.