Szafran - uprawa, pielęgnacja i zastosowanie

Szafran - uprawa, pielęgnacja i zastosowanie

Skomentuj artykuł

Szafrany to jedne z najbardziej znanych roślin cebulkowych (a właściwie bulwocebulkowych), które cieszą nas swoimi kwiatami już wczesną wiosną lub jesienią. Nawet małe dziecko jest w stanie rozpoznać krokusa, bo tak też jest nazywany, spośród innych okazów znajdujących się w naszym ogrodzie. Jednak nie każdy go zna na tyle dobrze, aby czuł się u nas wspaniale i długo ukazywał światu swoje kwiaty. Uprawa szafranu nie jest trudna, ale warto zapoznać się dokładniej z jej elementami, aby już nigdy nie popełnić błędów, przez które będziemy musieli pożegnać się z ozdobnymi walorami krokusów, a czasem nawet rozpoczynać ich uprawę od nowa.

Jak wyglądają?

Krokus, czy też szafran, bo nazwy te są używane wymiennie, może występować w dziesiątkach różnorakich gatunków. Z kulistych bulwocebulek, znajdujących się pod ziemią, wyrastają fioletowe, białe, żółte lub liliowe, czasem prążkowane kwiaty, które umieszczone są niewysoko nad ziemią. W sklepach ogrodniczych w ostatnich latach można spotkać wiele ciekawych kolorystycznie odmian, od odcieni niebieskiego, po kombinacje żółtego z brązem, a także mieszanki wszystkich wspomnianych wcześniej kolorów. Mogą dorastać maksymalnie do kilkunastu centymetrów. Po kwitnieniu uwidaczniają się również krokusowe liście, które są bardzo wąskie, czasem spiczaste oraz gęsto zarastają miejsce po kwiecie.



Sadzenie oraz warunki uprawy szafranu

Cebulki szafranu wsadzamy do ziemi na przełomie września i października. Z powodu niewielkich rozmiarów nie robimy tego zbyt głęboko, wystarczy 6 do 9 centymetrów. Najlepsze będzie dla nich stanowisko słoneczne, o próchniczej i ciepłej ziemi. Kwiaty te lubią duże ilości światła i dobrze się czują, gdy padają na nie pierwsze wiosenne promienie światła słonecznego. Tuż po posadzeniu, a także na samym początku wiosny, pozbywamy się z miejsca uprawy wszystkich chwastów. Szpecą one okolicę oraz zabierają naszym roślinom cenne składniki pokarmowe. Krokusów nie trzeba zbyt często podlewać. Wystarczy zasilać je tylko w czasie suszy, a w pozostałej części roku poradzą sobie same. Jeżeli nie wykopujemy ich na zimę, nie należy po przekwitnieniu dodatkowo ich podlewać.

Przeważająca większość ogrodników nie stosuje nawozów w uprawie szafranów, co też nie skutkuje znacznym osłabieniem roślin. Można natomiast pokusić się o ogólne mieszanki dla roślin kwitnących oraz roślin cebulowych.

Krokusy

Krokusy

Pielęgnacja szafranów

W pielęgnacji tych roślin należy pamiętać tylko o kilku podstawowych czynnościach. Przede wszystkim cały czas dbamy, aby dookoła nie wyrastały chwasty oraz większe rośliny, które całkowicie mogłyby przyćmić nasze kwiaty. Ponadto regularnie usuwamy części krokusów porażone przez różnego rodzaju choroby lub szkodniki. Nie wyglądają one ciekawie, a dodatkowo mogą przenosić się na inne okazy. Nie wykopujemy cebulek na zimę. Szafrany bez żadnych przeszkód mogą rosnąć przez kilka lat na tym samym stanowisku. Jesienią jedynie możemy przykryć je korą, słomą lub warstwą torfu, co ma zapobiec przemarzaniu podziemnej części rośliny.

Krokusy

Krokusy

Rozmnażanie szafranów

Rozmnażanie szafranów odbywa się przez rozdzielenie młodych bulwocebulek od części matecznej. Powinniśmy to robić w roku, w którym zdecydowaliśmy się na wykopanie cebulek. Latem, kiedy liście są już suche, wykopujemy krokusy, oczyszczamy z ziemi oraz rozdzielamy malutkie cebulki od dużych. W ten sposób z jednej rośliny można uzyskać kilka nowych sztuk. Następnie wysuszamy je i przechowujemy w temperaturze około 20 stopni, aż do momentu ponownego posadzenia. Pomieszczenie, w którym je przechowujemy nie może być zbyt wilgotne, gdyż może to powodować ich gnicie.

Krokusy

Krokusy

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Koniecznie zobacz: