Cięcie
Porzeczka alpejska nie boi się cięcia. W przypadku roślin prowadzonych w formie luźnej, swobodnej, cięcie zazwyczaj nie jest konieczne. Wystarczy usuwać tylko pędy uszkodzone, krzyżujące się, a co kilka lat najstarsze, aby roślinę wciąż odmładzać.
Systematycznego cięcia wymaga porzeczka alpejska prowadzona w formie formowanego żywopłotu. Pielęgnacja uformowanego już żywopłotu nie jest zbyt absorbująca, ale wymaga przynajmniej dwukrotnego cięcia pielęgnacyjnego (pierwsze w czerwcu, a drugie w sierpniu).
Rozmnażanie
Porzeczkę alpejską możemy rozmnożyć generatywnie poprzez nasiona oraz wegetatywnie poprzez sadzonki, a także odkłady zwykłe.
Rysunek: Rozmnażanie porzeczki poprzez odkłady zwykłe
Zastosowanie
Ribes alpinum nie należy do najpiękniejszych krzewów ozdobnych, ale ze względu na niewielkie wymagania, powinna znaleźć swoje miejsce także w ogrodzie. Będzie stanowić zielony akcent, a w okresie jesiennym bardziej słoneczny ze względu na przebarwiające się liście. Może stanowić tło dla innych roślin, a przy okazji być częścią nasadzeń, stanowiących ramę ogrodu. Dzięki niewielkim wymaganiom, poradzi sobie także u podnóża drzew. Będzie stanowić doskonałe schronienie dla skrzydlatych mieszkańców ogrodu, a także innych drobnych zwierząt.
Poza tym powinna być częściej stosowana w parkach, zieleńcach, a także zieleni osiedlowej.
Uwagi końcowe
W uprawie porzeczki alpejskiej problemem mogą okazać się mszyce, a także opadzina liści, a więc antraknoza. Antraknoza wywoływana jest przez Drepanopeziza ribis. Na porażonych liściach zaobserwujemy brunatne plamy. Z czasem dochodzi do przedwczesnego opadania liści. Opadające liście należy zgrabić i spalić, natomiast roślinę opryskać odpowiednim środkiem grzybobójczym. Z innych chorób porzeczek uważajmy także na rdzę oraz mączniaka.
Tekst: Grzegorz Bogucki
0 komentarzy