Języcznik zwyczajny uprawa, rozmnażanie i odmiany

Języcznik zwyczajny uprawa, rozmnażanie i odmiany

Skomentuj artykuł

Paprocie to chyba jedna z najliczniejszych grup roślinnych, skupiająca wiele tysięcy interesujących gatunków, zasiedlających leśne obszary całego świata. Część z nich upodobała sobie dogodne środowiska na obszarze wilgotnych lasów tropikalnych, inne natomiast wybrały trudniejsze warunki i osiedliły się na terenach leśnych chłodniejszych stref klimatycznych. Z oczywistych powodów paproci znoszących trudy życia w klimacie umiarkowanym i chłodnym jest znacznie mniej, niż ich ciepłolubnych krewniaków, jednak nawet wśród nich różnorodność gatunkowa nadal jest całkiem imponująca. Jedną z ciekawszych paproci, która zupełnie dobrze czuje się w klimacie umiarkowanym jest języcznik zwyczajny (Phyllitis scolopendrium). Najczęściej można go spotkać w lasach na terenie Azji i Europy, chociaż akurat w naszym kraju występuje dość rzadko (między innymi w Karpatach i Sudetach), w związku z czym został objęty ścisłą ochroną gatunkową.

Zachwycający oryginał

Języcznik zwyczajny wbrew swojej nazwie jest całkowicie niezwykły. Jego zielone, skórzaste i stosunkowo długie liście (w zależności od odmiany od 10 do 60 cm. dł.) zupełnie nie przypominają swoim wyglądem liści większości przedstawicieli paprociowatych. Blaszka liściowa języczników jest bowiem niepodzielna i tworzy jednolitą powierzchnię o lekko pofalowanych brzegach, wyrastającą na krótkiej, owłosionej łodydze wprost z podziemnego kłącza. Długie, lancetowate liście, przypominające kształtem języki (stąd nazwa rodzajowa), tworzą ponad ziemią gęstą, okazałą rozetę, która wygląda bardzo malowniczo. Ta paproć różni sie od innych czymś jeszcze. W przeciwieństwie do większości gatunków nie tworzy bowiem oddzielnych liści zarodnionośnych i płonnych, a jedynie same płonne. Oczywiście musi się jakoś rozmnażać, dlatego kiedy nadchodzi odpowiednia pora, języcznik przekształca część swoich płonnych liści w liście zarodnionośne. Wtedy na ich spodniej stronie pojawiają równe rzędy brązowych zarodników, układające się na kształt specyficznego ożebrowania.

Wymagania uprawowe języcznika

Języcznik zwyczajny nie ma zbyt wygórowanych wymagań, dlatego jeśli posiadamy w ogrodzie stosunkowo wilgotny i cienisty zakątek, nie powinniśmy mieć z rośliną większych kłopotów. Języczniki preferują cień lub półcień oraz stale wilgotną, lekką i próchniczą glebę. Są dość tolerancyjne w stosunku do odczynu podłoża (chociaż najlepiej czują się na glebie zasadowej), ale nie lubią stanowisk z gliniastą, ciężką i mokrą ziemią. W naszym klimacie roślina jest wystarczająco odporna na niskie, zimowe temperatury, jednak dla całkowitej pewności młode, wartościowe okazy przez pierwsze 2-3 lata po posadzeniu,  dobrze jest okrywać przed zimą niezbyt grubą warstwą liści.

Języcznik zwyczajny

Języcznik zwyczajny

O ile zapewnimy języcznikowi odpowiednie warunki, nie musimy obawiać się chorób, gdyż roślina jest na nie stosunkowo odporna. Jeśli zdecydujemy się na uprawę języcznika zwyczajnego, musimy jednak pamiętać, że nie wolno nam pozyskiwać sadzonek z naturalnych siedlisk tej paproci. Pozostaje nam więc jedynie zakup roślin u sprawdzonego sprzedawcy lub skorzystanie z uprzejmosci kogoś znajomego, kto posiada w swoim ogrodzie języczniki zwyczajne i mógłby nam ofiarować niewielką sadzonkę.

Języcznik zwyczajny

Języcznik zwyczajny

Sposoby rozmnażania

Rozmnażanie języczników zwyczajnych nie sprawia poważnych problemów, gdyż dorosłe rośliny można z powodzeniem dzielić, pozyskując w ten sposób co najmniej kilka młodych egzemplarzy. Gatunek można również rozmnażać za pomocą wysiewu zarodników, które w odpowiednim podłożu kiełkują dość dobrze. Niestety odmiany ozdobne rozmnażane w ten sposób, nie zachowują na ogół cech egzemplarzy matecznych.

Języcznik zwyczajny

Języcznik zwyczajny

Odmiany ozdobne

Niezwykła uroda języcznika zwyczajnego skłoniła hodowców do wyprowadzenia od niego wielu interesujących odmian ozdobnych, różniących się głównie wielkością i pokrojem liści. Z ciekawszych można wymienić chociażby: „Angustifolię” o wąskich liściach i wyraźnie pofałdowanym brzegu blaszki liściowej, „Crispę” oraz nieco do niej podobną „Undulatę” z mocno pofałdowanym brzegiem blaszki liściowej, „Cristatę” której końce liści posiadają rozwidlony, grzebieniasty kształt, „Marginatę” u której brzegi blaszki liściowej są wyraźnie postrzępione, „Ramosa Cristatę” której grzebieniaste i fantazyjnie fryzowane liście niemal nie przypominają już typowych liści gatunku czy, „Ramosę” o liściach zabawnie rozwidlających się na końcach.

Najlepsze ogrodowe sąsiedztwo

W ogrodzie języcznik stanowi znakomite towarzystwo dla lubiących podobne warunki funkii oraz innych gatunków paproci. Co ciekawe niektóre formy języcznika zwyczajnego możemy również uprawiać w mieszkaniu, o ile zapewnimy roślinom odpowiednie podłoże i dostateczną wilgotność powietrza.

Języcznik zwyczajny

Języcznik zwyczajny

Autor: Katarzyna Józefowicz

Źródła:
1.    Wikipedia
2.    Tabaza

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Kategorie

Koniecznie zobacz: