Dodaj zdjęcie rośliny

Dodatkowe:
25 z 169

ZOBACZ POZOSTAŁE ZDJĘCIA

Berberys, Kwaśnica – Berberis

Berberys, Kwaśnica – Berberis

0 komentarzy

Opis:

Berberys to cierniste krzewy do 3 metrów wysokości, o ozdobnych kwiatach, liściach, owocach. Występuje również w postaci zimozielonych krzewów. Drzewo oraz korzenie są o barwie żółtej, liście częściej ościsto (kolczasto piłkowane lub ząbkowane, rzadziej całobrzegie (np. B. thunbergii), kwiaty drobne o różnych kwiatostanach (rzadziej pojedyncze) pojawiające się na krótkopędach ubiegłorocznego przyrostu, o barwie żółtej, pomarańczowej lub czerwonawej. Berberys ma owoce najczęściej czerwone, choć u gatunków zimozielonych granatowoczarne, oszronione. Wyróżniamy około 450 gatunków, które występują na obszarze Eurazji, Ameryce i Afryce. W Polsce występuje tylko jeden dziko rosnący gatunek. Z gatunków o liściach sezonowych najbardziej popularne to: Berberis vulgaris – berberys pospolity, zwyczajny, będący gęstym krzewem osiągającym nawet 3 metry, o szerokoeliptycznych lub odwrotniejajowatych, brzegiem kolczastych, ząbkowanych liściach. Kwiaty żółte, w granicach 4-6 cm, a owoce purpurowe podłużne. Występuje w Polsce jako gatunek dziko rosnący. Najpopularniejszą jego odmianą jest ‘Atropurpurea’ o purpuroczerwonych liściach, ciemniejszych i węższych owocach. Berberys Thunberga (Berberis thunbergii) bardzo rozłożysty, niższy od poprzedniego, dochodzący do 1,5 m wysokości. Pędy łukowato wygięte, w zimie czerwonobrązowe, ciernie pojedyncze, liście małe (do 3 cm) całobrzegie, zimą przebarwiające się na pomarańcz i żółć, kwiaty zaczerwienione pojedyncze lub w pęczkach, owoce jaskrawo czerwone elipsoidalne. Jest on najbardziej rozpowszechniony, występujący w wielu odmianach np.’Aurea’- o żółtych liściach. Berberys ottawski (Berberis x ottawensis) będący mieszańcem B. thunbergii i B. vulgaris, a wyróżnia się silniejszym wzrostem i większymi liśćmi. Zimozielone gatunki są mniej wytrzymałe na mróz od opisywanych wyżej, ale są również gatunki, które radzą sobie w naszym klimacie. Jednym z nich jest Berberys Juliany (Berberis Julianae) o luźnym, wyprostowanym pokroju, dochodzący do 1,5 m wysokości, o długich cierniach i wąskich liściach, Berberys brodawkowy (Berberis verruculosa) rozłożysty, gęsty krzew dochodzący do 1 metra wysokości. Wolnorosnący, którego nazwa pochodzi od brodawek, jakie znajdują się na jego pędach.

Uprawa:

Berberysy o liściach sezonowych nie mają wielkich wymagań, tolerują gleby suche i piaszczyste a stanowiska najlepiej słoneczne. Są bardziej odporne na mróz niż gatunki zimozielone, które mają większe wymagania oraz są wrażliwsze na mrozy. Gatunki zimozielone potrzebują stanowisk osłoniętych od wiatru, półcienistych o dostatecznie wilgotnej glebie, obficie nawodnione przed nastaniem zimy. Najlepsze warunki do uprawy tych gatunków występują na zachodzie naszego kraju. Berberysy rozmnaża się przede wszystkim z nasion oraz sadzonek pędowych pobieranych w sierpniu i wrześniu w warunkach szklarniowych.

Zastosowanie:

Berberysy mają dość szerokie zastosowanie, nadają się zarówno do zestawień kolorystycznych, obsadzania pochyłych miejsc, jak i na żywopłoty.

Kwitnienie:

Berberys kwitnie w okresie wiosenno letnim, bo przekwitnięciu na krzewie pojawiają się czerwone owoce które są ozdobą do zimy.

Uwagi:

Największą odporność na mrozy maja berberys pospolity i koreański. Pozostałe są mniej lub bardziej wrażliwe. Autor opisu – Sargon.

Zobacz więcej zdjęć: berberys

Wybrane oferty z naszego sklepu:

  • Berberys czerwony
    Berberys czerwony

    Berberys, znany również jako kwaśnica, jest rodzajem krzewów, do którego należy kilkaset gatunków uprawianych przede wszystkim ze względu na dekoracyjność ich liści. Mogą one przyjmować przeróżne barwy, ale zdecydowanie najbardziej atrakcyjne są te,

    Przeczytaj więcej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Captcha