Rozmnażanie wierzby purpurowej
Wierzbę purpurową bardzo łatwo rozmnożyć wegetatywnie poprzez sadzonki.
Wierzba purpurowa, a jej właściwości lecznicze
Wierzba purpurowa charakteryzuje się wielopłaszczyznowym zastosowaniem. Z pewnością warto wspomnieć o jej walorach leczniczych. Ze względu na zawartość substancji biologicznie czynnych, należy do roślin, które znalazły zastosowanie w ziołolecznictwie. Surowcem zielarskim w przypadku tego gatunku jest kora, pozyskiwana wczesną wiosną, jeszcze przed ukazaniem się liści.
Salix purpurea, często określana także jako wiklina, ze względu na zawarte substancje, wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, a także przeciwbakteryjne. Poza tym nieznacznie pobudza organizm do wydalania moczu oraz działa przeciwbiegunkowo.
Wierzba purpurowa
Wiklina jako roślina przemysłowa
Wikliną określa się także hodowlane gatunki wierzb krzewiastych, które znalazły zastosowanie w wikliniarstwie, inaczej zwanym plecionkarstwem. Jako materiał wikliniarski można wykorzystać wiele gatunków wierzby, ale do najcenniejszych gatunków wikliny należą:
Wierzba amerykańska
Wierzba wiciowa
Wierzba migdałowa
Wierzba purpurowa
Powyższe wierzby charakteryzują się długowiecznością (plantacje wierzby powinny dobrze plonować nawet do 12- 15 lat) oraz silnym wzrostem, gwarantującym coroczne, zadowalające przyrosty ( materiałem wikliniarskim są jednoroczne pędy, poddawane odpowiedniej obróbce).
Aby plantacja dawała zadowalający plon, należy zapewnić odpowiednie stanowisko. Pamiętajmy, że gatunki wierzb mających zastosowanie w wikliniarstwie, w stanie dzikim występują na stanowiskach słonecznych, ale wilgotnych, często w dolinach rzek, lasach łęgowych, a więc tam, gdzie podłoże jest próchnicze, żyzne i co najważniejsze wilgotne. Podłoże koniecznie musi być dostatecznie wilgotne, przewiewne, próchnicze oraz żyzne.
Przed założeniem plantacji podłoże należy dobrze uprawić i oczyścić z chwastów. Wierzbę sadzi się w formie zrzezów, a więc kawałków, zazwyczaj jednorocznych pędów o długości około 25 cm oraz średnicy około 5 mm. Przy odpowiedniej pielęgnacji, zdecydowana większość posadzonych sadzonek się przyjmie. Sadzonki, które nie przyjmą się, należy jak najszybciej zastąpić nowymi. Po posadzeniu, należy chronić plantację przed ekspansją chwastów, spulchniać podłoże oraz chronić przed szkodnikami i chorobami. Plantacja będzie charakteryzować się wysoką wydajnością w 2- 6 roku uprawy.
Zbiór wikliny odbywa się, kiedy roślina jest w stanie spoczynku, a więc od listopada do marca. Nim wiklina stanie się materiałem odpowiednim do wyplatania np. koszy, musi przejść wiele etapów. Po zbiorze, wiklina wiązana jest w snopy i w takiej formie przechowywana. Po sortowaniu poddawana jest moczarkowaniu (moczenie w wodzie- do kilku tygodni), gotowaniu (w specjalnych piecach- do kilku godzin) bądź parzeniu, po czym jest korowana, suszona i ponownie wiązana w snopy. W takie formie jest dostępna jako materiał wikliniarski.
0 komentarzy