Podskórnik gruszowy - Eriophyes piri Pgst.

Opis:

Podskórnik z rzędu roztoczy, rodziny - szpecielowate jest bardzo pospolity w Polsce i zagraża wielu gatunkom roślin. Charakteryzuje się bezbarwnym ciałem i bardzo małymi rozmiarami. Samica osiąga 220 µm, samiec 180 µm. Samice zimują pod zewnętrznymi łuskami pąków, gdzie może się ich znajdować nawet kilka tysięcy. Wczesną wiosną samice przemieszczają się do wnętrza pąku i tam składają do kilkunastu jaj. Okres inkubacyjny 3-4 tygodnie. Początkowo nimfy żerują wewnątrz pąku a następnie u nasady ogonków liściowych. W maju samice pierwszego pokolenia żerują w miękiszu liści, gdzie składają jaja. Na liściach tworzą się charakterystyczne pęcherzyki. Następnie pojawia się drugie i trzecie pokolenie samic. Samice trzeciego pokolenia po okresie żerowania przemieszczają się do tworzących się paków i tam zimują.

Objawy:

Podskórnik atakuje młode drzewa, krzewy. Wczesną wiosną można zaobserwować nabrzmiałe pąki, z których rozwijają się pofałdowane liście. Około drugiej połowy maja na powierzchni liści pojawiają się jasnozielone pęcherzyki, które wraz z upływem czasu żółkną i brązowieją. Konsekwencją jest zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej liści. Warto wspomnieć, iż przy zwiększonej ich populacji szkodniki żerują również na zawiązkach owoców, co kończy się uszkodzonymi, niedorozwiniętymi i przedwcześnie opadającymi owocami.

Zwalczanie:

Oprysk wykonać przed kwitnieniem przy temperaturze powyżej 15ºC . Zabieg niezbędny w sadach, gdzie w poprzednim roku zaobserwowaliśmy silne uszkodzenia. W razie potrzeby zabieg należy powtórzyć. Środki chemiczne: np. Danadim 400EC, Dimezyl 400EC.

Rośliny podatne:

Grusza, głóg, jarzębina, pigwa, a także jabłoń ( rzadko).

Zródło wiedzy:

Opracowano na podstawie: Zarys nauki o szkodnikach roślin, red. R. Miętkiewski, Siedlce 1998 Zalecenia Ochrony Roślin na lata 2008/2009 część III, Instytut Ochrony Roślin (Zakład Upowszechniania, Wydawnictw i Współpracy z Zagranicą), Poznań 2008

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Captcha