Opis:
Roślina egzotyczna, należąca do rodziny jasnotowatych. Dorasta do 150cm wysokości. Ma przepiękne, ozdobne kwiatki, w kolorze różowym, które są dwuwargowe i zebrane w dość duże kwiatostany. Po przekwitnięciu tworzą małe, czarne torebki z nasionkami, które można zebrać, by móc uprawiać cedronellę w następnych latach. Liście mają bardzo ładny, jasnozielony kolor, są trójklapowe, ząbkowane i trochę spiczaści zakończone. Wydzielają eukaliptusowy aromat, szczególnie po zmieleniu.
Uprawa:
Nasiona wysiewamy na wiosnę, ale nie do gruntu, lecz do pojemników w pomieszczeniach o temperaturze przynajmniej 20 stopni. Po kilkunastu dniach możemy spodziewać się wschodzenia roślin. Do gruntu wysadzamy, kiedy będą już wystarczająco duże i rozwinięte, czyli na wiosnę w następnym roku. Gleba powinna być przepuszczalna, a miejsce słoneczne i osłonięte od porywów wiatru. Co jakiś czas wartko jest przyciąć roślinkę, by nadawać jej odpowiedni kształt oraz pozbyć się nadmiernej ilości gałązek, które osłabiają cedronellę. Suche kwiaty obcinamy, gdyż one również negatywnie wpływają na rozwój rośliny.
Zbiór i Konserwacja:
Kwiaty zbieramy młode i nie rozkwitłe w całości. Najlepiej jest to uczynić pierwszego dnia kwitnienia. Od razu przeznaczamy je do suszenia. Liście podobnie jak kwiaty, powinny być zbierane tylko młode i zdrowe, wczesną wiosną, przed kwitnieniem. Również przeznaczamy do suszenia. Torebki nasienne wraz z łodygami możemy ścinać i dodawać do suchych kompozycji. Bardzo pięknie się w nich prezentują.
Właściwości i działanie lecznicze:
Z suszonych liści można przygotowywać napar, który jest dobrym lekarstwem przy infekcji górnych dróg oddechowych. Działają pobudzająco i leczą katar. Mogą być przykładane w miejscach ukąszenia komara, by złagodzić obrzęki. Kwiaty bardzo często stosowane były jako afrodyzjak.
Zimowanie:
Roślina słabo znosi mrozy, dlatego należy ją przykryć w zimne dni i noce lub przenieść do pomieszczenia o temperaturze dodatniej.
0 komentarzy