Świerk serbski - Picea omorica

Świerk serbski - Picea omorica

Skomentuj artykuł

Wąski, bardziej strzelisty pokrój jest charakterystyczny dla świerka serbskiego. Mało wrażliwy, tolerancyjny, odporny na choroby, zyskał olbrzymią popularność. Z pewnością wart jest uwagi i szerszego zastosowania, przede wszystkim w większych ogrodach.

Świerki występują w wielu gatunkowych odsłonach, tak więc ciekawych reprezentantów nie powinno zabraknąć. Świerk serbski należy do tych gatunków, które są bardzo lubiane za ładny wygląd, a także  wytrzymałość i tolerancyjność na zmienne warunki.

Poza świerkiem serbskim w ogrodzie warto uprawiać świerka białego, świerka pospolitego, świerka kłującego, świerka czarnego, świerka syberyjskiego, świerka sitkajskiego, a także świerka Engelmanna oraz świerka Brewera.
 
Pokrój

Świerk serbski to bardzo malowniczy gatunek świerka, uprawianego także w naszych ogrodach. Zachwyca wąsko stożkowym pokrojem, którym się wyróżnia od innych gatunków świerka. W naszym klimacie osiąga do około 20 m wysokości, a w swoich ojczystych stronach sięga 30 m wysokości.

Kora

Kora w odcieniach brązu, starsza ciemniejsza, łuszcząca się oraz bruzdowana.

Korzenie

System korzeniowy rozbudowany, ale płytki.

Pędy

Młode pędy brązowawe, gęsto owłosione.

Liście

Igły osiągają do około 2 cm długości, są spłaszczone, górą zielone, a od spodu  z dwoma woskowymi paskami, bardziej niebieskawe. Żywotność igieł bardzo długa.

Kwiaty

Gatunek jednopienny, tak więc na jednej roślinie pojawiają się kwiaty męskie oraz żeńskie.

Szyszka

Szyszka podłużnie jajowata, sięga nawet do 6 cm długości. Forma niedojrzała fioletowawa, natomiast po dojrzeniu brązowawa.

Świerk serbski

 

Świerk serbski

Występowanie

Naturalne siedliska Picea  omorica znajdują się w południowo- wschodniej Europie na górzystym obszarze w Bośni i Harcegowinie.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Koniecznie zobacz: