Pomidory w szklarni

Pomidory w szklarni

1 komentarzy

Pomidory to jedne z najpopularniejszych warzyw, są zdrowe i niskokaloryczne, do tego dość łatwe w uprawie. Jeśli dysponujemy miejscem w przydomowej szklarni warto posadzić w niej kilka krzaków pomidora. Przy odrobinie pielęgnacji i przestrzeganiu kilku zasad uprawy już po kilku miesiącach od posadzenia będziemy mogli się cieszyć pomidorami z własnej uprawy w szklarni.

Produkcja rozsady pomidora

Pomidor ma długi okres wegetacyjny, jest ciepłolubny (nie znosi przymrozków) dlatego też uprawia się go tylko z rozsady. Nasiona pomidora można kupić w każdym sklepie ogrodniczym, markecie typu Dom i Ogród oraz w internecie. Szczegółowe informacje dotyczące wymagań pomidora oraz wysiewu nasion znajdują się na opakowaniu. Jeśli nasiona nie zostały zaprawione przez producenta to powinniśmy zrobić to sami preparatem Funaben T. Pozwoli to zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób grzybowych w okresie kiełkowania. Nasiona wysiewamy w końcu marca lub na początku kwietnia rzutowo do skrzynek lub punktowo do wielodoniczek – palet wielokomórkowych (po 2-3 nasiona do jednego otworu). Przykrywamy cienką warstwą ziemi i zraszamy delikatnie  wodą. Można kupić gotowe podłoże do produkcji rozsady lub zmieszać uniwersalne podłoże torfowe (pH 6,0-6,3) z gruboziarnistym piaskiem lub perlitem.

Produkcja rozsady pomidora trwa od 6 do 8 tygodni. W tym czasie utrzymujemy wysoką wilgotność i stałą temperaturę, różną dla poszczególnych okresów: 25-28ºC do momentu kiełkowania, 18-20ºC po wschodach w dzień i 14-16ºC w nocy. Skrzynki lub wielodoniczki z siewkami ustawiamy blisko okna jednak z dala od zimnych przeciągów, zwykle jednak wymagają dodatkowego doświetlania. Gdy siewki wytworzą pierwsze liście pikujemy je (przesadzamy tylko te rosnące w skrzynkach) do większych doniczek. W przypadku rozsady w wielodoniczkach nie przeprowadzamy pikowania, w każdym otworze pozostawiamy tylko jedną roślinę. Rośliny z wielodoniczek mają lepiej rozwinięty system korzeniowy, a cały proces produkcji rozsady trwa 2 tygodnie krócej niż w przypadku siewu do skrzynek, poza tym rośliny wcześniej zaczynają owocować.



Pomidory gotowe do posadzenia do szklarni powinny mieć dobrze rozwinięty i zdrowy system korzeniowy, 6-8 liści, wysokość 15-30 cm i średnicę łodygi 4-7mm, jednak nie powinny mieć jeszcze kwiatów. Z sadzeniem nie powinniśmy zwlekać gdyż przerośnięta rozsada znacznie gorzej się przyjmuje, a plonowanie takich roślin jest słabsze i późniejsze. Rozsada do posadzenia w szklarni nie wymaga hartowania (w przypadku produkcji rozsady pomidora do uprawy w gruncie sadzonki bezwzględnie wymagają hartowania). Dla osób które nie mają warunków do samodzielnego przygotowania rozsady pozostaje kupienie gotowych sadzonek pomidora w centrum ogrodniczym. Można je także kupić na bazarze jednak rośliny są zwykle znacznie gorszej jakości (nie jest to jednak reguła).

Pomidory w szklarni

Pomidory w szklarni

Przygotowanie podłoża i sadzenie pomidorów

Gdy mamy już wyrośnięte sadzonki pomidorów przychodzi czas na ich sadzenie do szklarni. Zwykle przypada to na koniec kwietnia lub początek maja, jednak dokładny termin zależy przede wszystkim od pogody, a przede wszystkim od temperatury powietrza i ryzyka wystąpienia przymrozków. W uprawie amatorskiej najczęściej pomidory w szklarni uprawia się sadząc je do gruntu. Gleba do uprawy pomidorów musi być żyzna, próchniczna o pH od 5,5 do 6,5, a co najważniejsze wolna od patogenów (czynników chorobotwórczych) i szkodników. Na jesieni (w roku poprzedzającym uprawę) glebę głęboko przekopujemy i w razie potrzeby mieszamy ze zwapnowanym kompostem lub innym nawozem naturalnym. Pamiętajmy, że pomidora uprawiamy dopiero w 2 roku po zastosowaniu obornika, na glebach lekkich w pierwszym roku. Nie można zapomnieć o zmianowaniu – pomidora nie można sadzić na miejscu gdzie wcześniej rosły inne warzywa z rodziny psiankowatych – papryka lub oberżyna, a na to samo miejsce pomidor może wrócić dopiero po 4 latach. Aby zapobiec rozwojowi chwastów glebę wokół roślin należy ściółkować czarną folią ogrodniczą, czarną agrowłókniną, rzadziej słomą lub torfem. Rośliny sadzimy 2-3 cm głębiej niż głębokość na której rosły w doniczce, w rzędach co 50 cm, nie powinny jednak rosnąć zbyt blisko siebie – maksymalnie 3-4 rośliny na 1m2 – w przypadku odmian karłowych. Zbyt bliskie sąsiedztwo roślin sprzyja rozprzestrzenianiu się chorób, ogranicza przepływ powietrza i utrudnia zabiegi pielęgnacyjne.

czytaj dalej...

1 komentarzy

  1. Dodał: Patrycja, Tytuł: tunel foliowy

    U mnie w ogrodzie również mam pomidory które uprawiam pod folią, mój tunel jest mały, ale mam nadzieję że w przyszłości będzie większy :)

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Kategorie

Koniecznie zobacz: