W przypadku gatunków jednorocznych, przygotowujemy rozsadę. Nasiona wysiewamy wczesną wiosną do skrzynek wypełnionych przepuszczalnym podłożem, po około tygodniu pojawiają się pierwsze siewki. Jak siewki podrosną, należy je przepikować najlepiej do niewielkich doniczek. W takiej formie uprawiamy je do połowy maja, po czym wysadzamy na miejsce stale w rozstawie około 25- 30 cm.
Gatunki wieloletnie także rozmnażamy poprzez nasiona, a zatrwian szerokolistny także poprzez sadzonki korzeniowe, pobierane wczesną wiosną. Po uzyskaniu sadzonek wysadzamy je w rozstawie 30- 60 cm.
Choroby i szkodniki
Zatrwian nie należy do roślin podatnych na choroby i szkodniki. Przy niekorzystnych warunkach rośliny mogą zostać porażone przez mączniak rzekomy, szarą pleśń, a także rdzę zatrwianu. Ze szkodników zagrożeniem są m.in. skoczki.
Zatrwian uprawiany jest już od wielu stuleci i mimo upływu lat, nadal jest chętnie uprawiany w ogrodach. Wszystkie uwzględnione w artykule gatunki rodzaju prezentują wysoki poziom dekoracyjności i warte są uprawy. Mogą stanowić letnie uzupełnienie rabat bylinowych oraz jednorocznych, wpisując się m.in. w naturalistyczną stylistykę ogrodu, choć to nie jedyna stylistyka w której prezentują się bardzo dobrze. Zazwyczaj sadzone są na kwiat cięty oraz do suszonych bukietów, które w okresie jesiennym zdobią mieszkania. Zatrwian ma to do siebie, że jego kwiatostany podczas suszenia nie tracą barw, co jest jego wielką zaletą.
Tekst: Grzegorz Bogucki
0 komentarzy