Imbir w naszym kraju do niedawna był rośliną niemal zupełnie nieznaną. Mało kto się nim interesował i w niewielu sklepach można było go znaleźć. Jednak w ostatnich latach sytuacja diametralnie się zmieniła i żółtawy, rozgałęziony, mięsisty korzeń stał się częstym gościem w naszej kuchni. Wprawdzie roślina ma egzotyczny rodowód i w naszym klimacie do całorocznej uprawy w gruncie się nie nadaje, ale jego niezwykle wartościowe korzenie są już dostępne w każdym, większym sklepie spożywczym, dlatego bez problemu można korzystać z jego wspaniałych właściwości.
Zapaleńcy mogą nawet podjąć się doniczkowej uprawy tej rośliny i o ile zapewnią jej właściwe warunki, doczekają się z pewnością własnych, choć raczej niewielkich plonów.
Wykorzystanie w kuchni
Początkowo korzeń imbiru zaczęto wykorzystywać jako sproszkowaną przyprawę (między innymi pod postacią curry), dodawaną głównie do potraw kuchni orientalnej (indyjskiej lub chińskiej). Z czasem jednak imbiru zaczęto używać coraz śmielej, wprowadzając go do kuchni polskiej i wykorzystując na rozmaite sposoby (np. dania wytrawne, napoje, wypieki cukiernicze, alkohole). Obecnie imbir dodaje się do potraw z drobiu, ryb, sosów, zup, pasztetów, sałatek i pieczonego mięsa oraz przyprawia się nim pierniki, likiery, wina, kompoty, ciasta i niektóre desery. Ze świeżego korzenia coraz częściej przyrządza się także herbatki oraz napoje orzeźwiające z dodatkiem miodu, soku z cytryny, mięty, a czasami również przypraw (np. cynamonu). Pokrojony w plastry korzeń może być też z powodzeniem kandyzowany w cukrze, stając się znakomitą przekąską.
Imbir, szczególnie w postaci sproszkowanej, ma ostry i bardzo charakterystyczny smak, dlatego należy dodawać go do potraw z umiarem. Dobrze harmonizuje z innymi przyprawami egzotycznymi (np. cynamonem, goździkami, kurkumą, gałką muszkatołową), ale nie najlepiej sprawdza się w towarzystwie aromatycznych ziół (np. tymianku, oregano, bazylii, szałwii).
Właściwości imbiru
Właściwości lecznicze
Spośród kilku gatunków imbirów, znaczenie użytkowe i lecznicze ma przede wszystkim imbir lekarski (Zingiber officinale Roscoe). Warto się nim bliżej zainteresować ze względu na dużą wartość odżywczą i leczniczą. Korzenie imbiru są bogate w składniki mineralne (min. magnez, wapń, żelazo), błonnik, substancje żywiczne, olejki eteryczne oraz szereg innych substancji organicznych. Posiadają właściwości bakteriobójcze, przeciwgrzybiczne, przeciwwirusowe, przeciwzapalne, moczopędne oraz wiatropędne.
czytaj dalej...
0 komentarzy