Działanie lecznicze imbiru koncentruje się gównie na układzie pokarmowym, dlatego powinny go spożywać przede wszystkim osoby cierpiące na zaburzenia trawienne, zgagę, zaparcia, wrzody żołądka, kolki, mdłości oraz wzdęcia. Imbir jest też jednak pomocny przy wielu innych schorzeniach, gdyż obniża poziom „złego” cholesterolu, reguluje ciśnienie krwi, poprawia pracę układu krążenia, łagodzi bóle (np. migrenowe lub mięśniowe) oraz obrzęki (np. stawów), wspomaga leczenie infekcji górnych dróg oddechowych i przeziębień (łagodzi kaszel, zmniejsza ból gardła, odkaża jamę ustną), działa rozkurczowo na oskrzela (wspomaga leczenie astmy), oczyszcza organizm z toksyn oraz stymuluje działanie układu odpornościowego.
Właściwości imbiru
Zastosowany na skórę działa przeciwgrzybiczno, odkażająco i rozgrzewająco. Może więc wspomagać leczenie niektórych chorób skórnych takich jak grzybice, trądzik, łuszczyca, wrzody lub stany zapalne. Jego właściwości sprawdzają się także w walce z łupieżem oraz łojotokiem skóry głowy.
Co ciekawe, w tradycyjnej kulturze wschodu, imbir uznawany jest za afrodyzjak (być może ze względu na właściwości rozgrzewające oraz poprawiające pracę układu krwionośnego). W ostatnim czasie badane są również jego właściwości przeciwrakowe.
Warto pamiętać, że większość wartościowych składników imbiru znajduje się przede wszystkim w świeżym korzeniu, dlatego imbir w postaci proszku powinien być traktowany głównie jako przyprawa. Świeże kłącze, zawinięte w wilgotną ściereczkę, można przechowywać w lodówce przez kilka tygodni. Przed użyciem i wykorzystaniem w potrawach, korzeń należy cienko obrać z zewnętrznej skórki, która jest dość twarda i łykowata.
Właściwości imbiru
Autor: Katarzyna Józefowicz
Źródła:
1. „Rośliny przyprawowe” B. Hlava, D. Lanska, PWRiL W-wa 1983r.
2. „Egzotyczne rośliny lecznicze w naszym domu” Andrzej Sarwa W-wa 1989r.
0 komentarzy