Rodzaj wawrzynek należy do rodziny wawrzynkowatych (Thymelaeaceae). Obejmuje około 50 gatunków, zazwyczaj niskich krzewów liściastych, charakteryzujących się sezonowym bądź zimozielonym ulistnieniem. Liście pojedyncze, całobrzegie, zazwyczaj skrętoległe, wydłużone do lancetowatych. Kwiaty bezpłatkowe, rurkowate. Owocem wawrzynka jest pestkowiec, z jedną pestką, zależnie od gatunku suchy bądź soczysty, w różnych barwach, najczęściej czerwonej.
Wawrzynek występuje w Europie i Azji.
W Polsce możemy spotkać dwa gatunki dziko rosnące, będące pod ochroną gatunkową, a więc
Daphne mezereum – wawrzynek wilczełyko
Daphne cneorum- wawrzynek główkowy
Stanowią one podstawowe gatunki spotykane także w naszych ogrodach.
Wawrzynek wilczełyko
Luźny krzew o sezonowych liściach, osiągający od 0,3 do 1,0 (1,5) m wysokości. Charakteryzuje się powolnym wzrostem, nagimi pędami, lancetowatymi liśćmi ( do 10 cm długości), rurkowatymi kwiatami w barwie różowej, osadzonymi wzdłuż zeszłorocznych pędów, po 3 w pęczkach. Kwitną jeszcze przed rozwojem liści (marzec- kwiecień). Kwiaty miododajne oraz intensywnie pachnące. Po przekwitnięciu ukazują się kuliste, czerwone owoce o średnicy do około 1 cm, które po dojrzeniu (czerwiec- lipiec) opadają.
Zasięg występowania
Daphne mezereum występuje zarówno w Europie jak i Azji. W Polsce gatunek rozproszony, ale dość pospolity.
Wymagania i pielęgnacja
Wawrzynek wilczełyko jest gatunkiem wymagającym i dopiero przy optymalnych warunkach, ukazuje pełnie swego piękna. Aby sprostać jego wymaganiom, należy zapoznać się z podstawowymi cechami środowiska, w którym naturalnie występuje.
Daphne mezereum w stanie dzikim, możemy spotkać w cienistych lasach liściastych, na ich skraju, w pobliżu cieków wodnych, na podłożu próchniczym, żyznym, świeżym oraz wilgotnym. Odczyn podłoża od lekko kwaśnego do zasadowego.
Krzew sprawdzi się w półcienistych, wilgotnych, chłodniejszych oraz zacisznych zakątkach ogrodu. Gatunek jest bardzo wrażliwy na suszę, tak więc należy unikać suchych stanowisk, a przypadku suszy regularnie podlewać.
Bardzo istotną kwestią w uprawie wawrzynka wilczełyko jest unikanie jego przesadzania- zwłaszcza w starszym wieku. Ze względu na mięsiste i słabo rozbudowane korzenie, bardzo źle znosi przeprowadzki.
Cięcie raczej nie wskazane, chyba że konieczne. Należy pamiętać, że gatunek słabo się regeneruje.
Gatunek mrozoodporny.
Rozmnażanie
Wawrzynka wilczełyko możemy rozmnożyć poprzez nasiona, które pozyskujemy z dojrzałych owoców. Oczyszczone nasiona poddajemy stratyfikacji i wysiewamy wiosną do skrzynek bądź wysiewamy zaraz po zbiorze.
Wybrane odmiany
• ‘Alba’- odmiana o białych kwiatach i żółtopomarańczowych owocach
• ‘Alba Plena’- odmiana o pełnych i białych kwiatach
0 komentarzy