Tuja Brabant

Tuja „Brabant” to jedna z najpopularniejszych odmian żywotnika zachodniego. Jest szczególnie ceniona, jako krzew do nasadzeń żywopłotowych bądź szpalerowych, gdyż nie tylko wyjątkowo szybko rośnie (roczne przyrosty ok. 40 cm.), ale również znakomicie znosi cięcie i jest stosunkowo mało wymagająca.

Charakterystyka ogólna

Tuja „Brabant” to krzew sporych rozmiarów. W dobrych warunkach może dorastać nawet do 10 metrów, chociaż rzadko osiąga tak imponującą wysokość. Natomiast 3-4 metrowe tuje „Brabant” nie są już rzadkością, dlatego nadają się albo na wysokie żywopłoty albo należy je regularnie przycinać, formując na pożądaną wysokość (cięcie przynajmniej raz w roku, najlepiej na wiosnę, a najpóźniej do końca sierpnia). Pokrój brabantów jest zwykle szeroko stożkowy, rzadziej kolumnowy. Roślina posiada łuskowate, zimozielone liście w postaci zaokrąglonych igieł, mocno przylegających do gałązki. Wyrastają one na stosunkowo cienkich, brązowych pędach i tworzą niezbyt zwartą formę. Wiosną na gałązkach pojawiają się niewielkie, zebrane w luźne kępki, żółtozielone szyszki, które na jesieni przybierają barwę brązową. Nie mają jednak szczególnej wartości dekoracyjnej.

Pokrój brabantów jest luźniejszy, niż np. szmaragdów, a ich łuskowate, jasnozielone liście, mają barwę mniej intensywną. Dlatego też w nasadzeniach rabatowych odmiana ta nie ma tak dużego zastosowania, co inne żywotniki o większych walorach ozdobnych.

Tuje „Brabant” mają niewielkie wymagania uprawowe. Właściwie nie tolerują jedynie suszy i stanowisk w pełnym cieniu, do innych warunków mogą się dostosować. Mimo iż potrzebują niewiele, najlepiej rosną na glebach żyznych, stosunkowo przepuszczalnych i dość wilgotnych (nie podmokłych), o kwaśnym odczynie pH. Preferują też stanowiska półcieniste, chociaż w słońcu także sobie poradzą. Dobrze natomiast znoszą niesprzyjające warunki atmosferyczne takie jak niskie temperatury oraz wiatry. Nie są też wrażliwie na zanieczyszczenia miejskie. Ich wielką zaletą jest utrzymywanie zielonego koloru igieł przez cały rok, także w okresie zimowym (wiele żywotników w okresie spoczynku brązowieje).

Tuja Brabant

Rozmnażanie

Tuję „Brabant” rozmnaża się stosunkowo łatwo. Z wierzchołków pędu pobiera się 10 centymetrowe odcinki, najlepiej razem z piętką (odcinkiem drewna z miejsca pobrania). Następnie zanurza się je w ukorzeniaczu (proszek dostępny w każdym centrum ogrodniczym) i umieszcza w wilgotnym podłożu, przygotowanym na bazie piasku i torfu. Sadzonki umieszcza się w miejscu cienistym i regularnie nawilża podłoże. Zbieg najlepiej wykonać wczesną wiosna, kiedy siła wzrostu roślin i pędów jest największa (II-IV).

Tuja Brabant