Róże okrywowe

Róże okrywowe

Skomentuj artykuł

Róże od tysięcy lat zachwycają swym niepowtarzalnym pięknem, które w połączeniu z łatwą uprawą, mnogością odmian oraz form, sprawia, że mają one tak wielu wielbicieli i zajmują ważne miejsce w ogrodowych nasadzeniach.
   

Wśród zróżnicowanych grup możemy wyróżnić:

- róże wielkokwiatowe;

- róże wielokwiatowe (rabatowe);

- róże miniaturowe;

- róże pnące;

- róże dzikie;

- róże pienne;

- róże okrywowe (drobnokrzaczaste).
   

W niniejszym artykule skupię się wyłącznie na różach okrywowych, coraz bardziej popularnych i docenianych.
   

Róże okrywowe to dość powszechna nazwa grupy róż, aczkolwiek nie do końca oddająca ich użyteczność w aranżacji naszych siedlisk. Współcześnie nazywa się je różami drobnokrzaczastymi.  Charakteryzują się one zróżnicowaną formą, pokrojem, barwami. Możemy spotkać się z odmianami o wzniesionych pędach, zwartych, jak również pokładających się. Te wyjątkowe krzewy mogą osiągać ponad metr wysokości. Ich okrywowe właściwości są cenione od bardzo dawna. Aby uzyskać zwarte kobierce wybierajmy odmiany niskie i gęste o pokładających się pędach. Chcąc uzyskać zwarte kobierce należy sadzić je w odpowiedniej ilości na metr kwadratowy. W zależności od odmiany ich liczba może się wahać. Średnio sadzimy po 2-4 krzewy. Pamiętajmy, że zbyt mała liczba roślin będzie przyczyną powstawania łysych placów, które bardzo szybko zostaną zdominowane przez wszędobylskie chwasty. W przypadku, gdy ilość krzewów będzie zbyt duża, pojawi się problem z piętrzeniem się roślin, których pędy będą kierować się ku górze.
   

Zróżnicowanie odmianowe pod względem pokroju tych róż  sprawia, że poza okrywowymi możliwościami zastosowania, stosuje się je także jako róże rabatowe. Należy jedynie wybrać odmiany charakteryzujące się wzniesionym pokrojem. Niskie formy róż drobnokrzaczastych można wykorzystać także do obsadzania pojemników i donic. Przy takim  zastosowaniu ze względu na dość długi system korzeniowy wymagają podłużnych pojemników. Doskonale będą prezentować się na tarasie, jak również balkonie. Możemy się spotkać także z wykorzystaniem tych róż jako niskich pnączy okrywających niewielkie ogrodzenia.
   

Jak wynika z powyższych informacji, róże drobnokrzaczaste to doskonałe rośliny sprawdzające się w wielu rolach. Wykazują one odporność na niskie temperatury i choroby. Nie są tak wymagające jak np. róże rabatowe i wielkokwiatowe. Na pewno będą odpowiednie dla tych, którzy nie mają za wiele czasu na zajmowanie się ogrodem. Zapewne wielu z nas zastanawia się jak ciąć te rośliny, przecież cięcie róż to podstawowy zabieg pielęgnacyjny, decydujący o ich kwitnieniu i zdrowotności. W przypadku tej grupy cięcie, to zabieg bardzo ograniczony. Przy różach pełniących funkcję okrywową coroczne cięcie nie jest wymagane. Wystarczy co kilka lat odmładzać rośliny poprzez ich przycięcie na wysokość około 20 cm. Oczywiście w miarę potrzeb należy usuwać pędy uszkodzone, czy też porażone przez choroby. Krzewy pełniące rolę róż „rabatowych” można prześwietlać, usuwając zagęszczające i uszkodzone pędy.
   

Róże okrywowe tak jak pozostałe róże preferują stanowiska słoneczne, ale poradzą sobie także w półcieniu. Mogą rosnąć na zróżnicowanym podłożu, choć unikajmy ciężkich, piaszczystych oraz podmokłych gleb. Pamiętajmy o tym, że podłoże powinno zawierać sporo próchnicy. Dla poprawienia struktury podłoża możemy co kilka lat stosować rozłożony obornik. Nie zapominajmy również o kompoście. Róże wymagają także nawożenia nawozami mineralnymi. Najlepiej dokarmiać je dwukrotnie- w marcu i czerwcu. W przypadku suszy należy uzupełniać niedobory wilgoci w podłożu. Podlewając nie kierujemy strumienia wody bezpośrednio na liście. Usuwamy także dzikie pędy wyrastające poniżej miejsca okulizacji. Jeżeli zaniedbamy ten zabieg, dzikie pędy mogą zdominować krzew w wyniku czego straci on na swojej dekoracyjności.
   

Róże okrywowe

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także