Nawożenie jabłoni

Nawożenie jabłoni

Skomentuj artykuł

Jabłonie są drzewami dość prostymi w uprawie, jednak wymagają kompleksowego nawożenia, aby wydały soczyste i smaczne owoce. Nawożenie jest niezbędne dla prawidłowego przebiegu procesów rozwojowych rośliny, takich jak fotosynteza czy kwitnienie. Niedobór chociaż jednego istotnego składnika, np. azotu, może się przyczynić do znaczonego obniżenia plonu.

Zanim zabierzemy się do dokarmiania jabłoni nawozami, należy wykonać dokładną analizę chemiczną gleby. Na jej podstawie określa się niedobór składników mineralnych i następnie wybiera się najbardziej odpowiedni nawóz, który uzupełni braki pokarmowe. Przy wyborze nawozu powinno się również wziąć pod uwagę, jaka odmiana jabłoni rośnie w naszym sadzie, ponieważ każda z odmian ma inne wymagania glebowe oraz specyficzne potrzeby.

Podstawowe nawożenie jabłoni

Po wykonaniu analizy gleby zwróćmy uwagę na wynik współczynnika pH. Przy uprawie jabłoni pH gleby powinno wynosić 6–7. Taki odczyn wyeliminuje zagrożenie występowania włośnikowych jonów, glinu i manganu oraz sprawi, że składniki mineralne i pierwiastki pochodzące z nawozów będą łatwiej pobierane.

Kolejnym etapem jest uregulowanie ilości podstawowych pierwiastków w glebie, takich jak azot (N), fosfor (P), potas (K) i magnez (Mg). Każdy z wymienionych elementów pełni określoną funkcję w rozwoju jabłoni. Azot uczestniczy przede wszystkim w budowaniu masy zielonej. Fosfor odpowiada za budowanie masy korzeniowej oraz za formowanie się pąków kwiatowych. Potas wpływa na teksturę owoców i ich smak. Magnez zaś ma decydujące znaczenie w procesie fotosyntezy. Niedobór azotu powoduje m.in. żółknięcie liści i powolne kwitnienie, niedobór potasu – nekrozę brzegów liści, niedobór fosforu – śluzowacenie korzeni oraz deformację liści, natomiast niedobór magnezu – zahamowanie procesu fotosyntezy. Podczas jednego sezonu 1 jabłoń powinna być zasilona 150 kg potasu, 120 kg azotu, 30 kg magnezu oraz 20 kg fosforu na hektar (dawki przybliżone). W poszczególnych etapach rozwoju drzew nawozy zawierające wymienione pierwiastki mogą być podawane jednocześnie. Przy nawożeniu potasem i magnezem ważne, aby stosunek tych dwóch pierwiastków wynosił 3:5, dzięki czemu składniki nawozu będą lepiej wchłaniane.


Nawożenie podstawowymi składnikami pokarmowymi, takimi jak azot, magnez, fosfor i potas, jest niezbędne w okresie kwitnienia, ponieważ biorą one udział w procesie rozwoju pąków. Na tym etapie dojrzewania jabłoni warto zastosować nawozy chlorkowe, a po zakończeniu okresu kwitnienia – nawozy z wysoką zawartością azotu. Jeżeli wiosna jest wyjątkowo deszczowa, powinno się zwiększyć nawożenie azotem, ponieważ woda wypłukuje azot w głąb ziemi. Niedobory azotu w czasie kwitnienia i po jego zakończeniu mogą znacznie obniżyć plony.

Jeżeli będziemy dostarczać do gleby składniki potrzebne do wzrostu i dobrego plonowania jabłoni, jeżeli zatroszczymy się uprzednio o pH gleby (w tym wypadku kluczowe jest nawożenie organiczne), to zapewniamy jabłoniom odpowiednie warunki do tworzenia wysokich plonów o dobrej jakości. Jabłonie, które obficie owocują, powinny być zasilane zwiększonymi dawkami nawozu. Dla przykładu plon, który wynosi 60 kg, wymaga 120 kg potasu w czystym składniku, z kolei plon o 50 proc. wyższy wymaga już 160 kg potasu w czystym składniku.

Uprawa jabłoni

Uprawa jabłoni

Nawożenie dolistne

W przypadku nawożenia jabłoni dobrym rozwiązaniem jest nawożenie dolistne. Ten sposób nawożenia powinien być stosowany w największym okresie zapotrzebowania na szczególne składniki pokarmowe, takie jak mikro- i makroelementy, oraz wtedy kiedy należy szybko uzupełnić niedobory pokarmowe rośliny. Ponadto nawóz dolistny ma działanie o wiele szybsze niż działanie nawozów doglebowych, chociaż powinno się go stosować jako nawóz uzupełniający, a nie jedyny sposób nawożenia.

Nawożenie dolistne jest polecane przy uzupełnianiu takich składników, jak mangan, miedź, cynk, żelazo, bor, molibden, krzem, kobalt i nikiel. Niedobór wymienionych mikroelementów i pierwiastków powoduje m.in. deformację liści, nekrotyczne plamy, chlorozę międzyżyłkową, niedorozwój i opadanie kwiatów oraz zaprzestanie procesu wiązania azotu w roślinach.

Uprawa jabłoni

Uprawa jabłoni

Ważne jest, aby nie reagować na braki pokarmowe jabłoni dopiero po zauważeniu defektów w czasie rozwoju drzewa, ale po zastosowaniu nowoczesnej analizy chemicznej liści, zanim jeszcze jabłoń zacznie się nieprawidłowo rozwijać. Taka diagnostyka pozwoli na szybkie wykrycie, jaki składnik trzeba natychmiast uzupełnić. Ponadto nawożenie powinno się wykonywać przy odpowiednich warunkach atmosferycznych. Nawożenie należy przeprowadzać przy temperaturze od 12 st. C do 26 st. C, z tym że przy temperaturze 20–25 st. C powinno się zasilać jabłoń jedynie nawozami o najwyższej jakości, w pełni schelatowanymi. Nawożenia dolistnego nie można przeprowadzać w czasie rosy i deszczowej pogody. Przy takich warunkach atmosferycznych nawóz dolistny będzie źle wchłaniany.


Etapy nawożenia

Nawożenie jabłoni dzieli się na kilka etapów, jednak to, czym będziemy nawozić drzewa w poszczególnym z nich, jest uzależnione od warunków pogodowych oraz wyników analizy chemicznej gleby i liści. Kiedy zaczyna się sezon, zasilamy jabłoń nawozem zawierającym miedź; w fazie pękania pąków – mocznikiem (wartość przybliżona 3–5 kg na ha). Następnie powtarzamy nawożenie mocznikiem zmieszanym z cynkiem. W fazie różowego pąka stosujemy ponownie mocznik (wartość przybliżona 3–5 kg na ha). W fazie przed kwitnieniem dodajemy siarczan magnezu (wartość przybliżona 5 kg na ha). Po kwitnieniu należy się głównie skoncentrować na dostarczeniu jabłoni wapnia i boru (wapń odpowiada za smak i jakość owoców, z kolei bor wspomaga wbudowanie wapnia w ściany komórkowe). Po kwitnieniu i przy zawiązywaniu owoców równie istotne jest nawożenie fosforem, azotem, potasem i manganem – wymienione składniki odpowiadają za wzrost wegetatywny, wpływają pozytywnie na wielkość i smak owoców oraz wygląd ich skórki.

Autor: Aneta Malinowska

Źródła
P. Wójcik, „Wpływ dokarmiania pozakorzeniowego jabłoni i śliw wapniem oraz borem na jakość owoców”, Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, Skierniewice 2003 r.
Z. Gruca, „Jabłoń”, Działkowiec, Warszawa 2008 r.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Koniecznie zobacz: