Lubczyk - uprawa, właściwości i zastosowanie

Lubczyk, a dokładniej lubczyk ogrodowy, bo właśnie o tej roślinie będziemy dziś rozprawiać, na terenie Europy nigdy nie występował naturalnie. Podobnie jak do reszty świata, do Polski przywędrował aż z obecnych terenów Iranu i Afganistanu. Popularność swą zdobył za sprawą wielu właściwości oraz bardzo szerokiemu zastosowaniu. Już w średniowieczu znane były jego aromaty, które wykorzystywano w kuchni. Dodatkowo wykazywał również wiele właściwości leczniczych, co było używane przy leczeniu różnych schorzeń i nieżytów, a nawet w kosmetyce, jako dodatek do kąpieli, czy perfum. Dodatkowo, według wierzeń dawnych ludów, lubczyk ogrodowy wspaniale sprawdzał się jako afrodyzjak, dając niesamowite efekty w osiąganiu szczęścia w miłości.

Ogólna charakterystyka

Lubczyk ogrodowy (z łac. Levisticum officinale) jest ziołem i rośliną wieloletnią, która w systematyce należy do tej samej rodziny co seler i wiele innych gatunków znanych w zielarstwie - rodziny selerowatych. Potrafi dorastać nawet do półtora metra wysokości (przy sprzyjających warunkach nawet więcej), wytwarzając jedną, prostą łodygę główną, w górnej części nieznacznie rozgałęzioną i pustą w środku. Na całej jej długości pokazują się dość ciekawe i duże, połyskujące kolorem ciemnej zieleni liście o wydłużonym, jajowatym kształcie, pierzaste i nieraz ostro powcinane. W najcieplejszych miesiącach letnich (lipiec i sierpień), pojawiają się bardzo drobne, jasnożółte kwiaty, które zebrane są baldachy, składające się z kilku szypułek każdy. Po przekwitnięciu możemy obserwować owoce lubczyku, którymi są spłaszczone rozłupnia z widocznie zaznaczonym żeberkowaniem.

Lubczyk - uprawa, wymagania i pielęgnacja

Lubczyk, jak na zioło, jest dość wymagającą rośliną pod względem uprawy oraz pielęgnacji.
Pierwszym etapem uprawy jest przygotowanie odpowiedniego stanowiska. Decydujemy się na glebę żyzną, przepuszczalną i ciepłą. Nie może być za bardzo zbita, co będzie utrudniało przepływ wody. Nie zaszkodzi, jeżeli dodamy trochę wapnia (gleba zasadowa). Jeżeli mamy taką możliwość, podłoże ilaste będzie wystarczające, aczkolwiek lubczyk ogrodowy poradzi sobie nawet z większością piasków. Miejsce uprawy powinno być słoneczne, ale jednocześnie z zachowaniem umiarkowanej wilgotności ziemi.

O uprawie lubczyku musimy zdecydować jeszcze w poprzednim roku przed założeniem naszego ziołowego zakątka, ponieważ nasiona wysiewa się już jesienią na rozsady lub na przełomie lata i jesieni bezpośrednio do gruntu. Na wiosnę młode sadzonki przesadzamy na ich docelowe stanowisko. Przez cały czas uprawy pamiętamy o regularnym podlewaniu, co jakiś czas dodając do wody nawóz (np. specjalnie do tego typu roślin przygotowany nawóz do ziół w żelu). Ważne jest również spulchnianie gleby, która bez tego stanie się zbyt ubita oraz odchwaszczanie, gdyż nieproszeni goście mogą znacznie osłabiać nasze zioła.

Lubczyk

Zbiór i przechowywanie

Do celów użytkowych wykorzystuje się przede wszystkim korzeń i liście lubczyku, ale również jego nasiona. Do zbioru najlepiej nadają się rośliny kilkuletnie, które są w pełni wykształcone. Korzenie oraz kłącza wykopujemy jesienią. Dokładnie je czyścimy, kroimy wzdłuż i suszymy, ale w niezbyt wysokiej temperaturze, maksymalnie 30 stopni. Liście tej rośliny mogą być zrywane bezpośrednio przed użyciem lub do suszenia. W tym drugim przypadku zbiór przeprowadzamy późną wiosną, zanim nasze zioła zaczną kwitnąć. Ważne jest, aby zarówno korzenie, jak i liście, po wysuszeniu przechowywać w ciemnych pojemnikach bez dostępu świeżego powietrza, które sprawiają, iż nasze zbiory wietrzeją i tracą swój niepowtarzalny aromat.

Lubczyk

Właściwości i zastosowanie lubczyku

Już od bardzo dawnych czasów znane są niemalże magiczne właściwości tej rośliny. Używana jest przede wszystkim w trzech dziedzinach: kulinaria, ziołolecznictwo oraz kosmetyka.

Lubczyk

czytaj dalej...