Ligustr pospolity

Rodzaj Ligustrum obejmuje kilkadziesiąt gatunków- przede wszystkim krzewów, występujących w Azji, Afryce oraz Europie. Ligustr pospolity Ligustrum vulgare jest gatunkiem rodzimym powszechnie wykorzystywanym do zakładania żywopłotów. Należy do roślin o sezonowych liściach (w sprzedaży można nabyć odmiany charakteryzujące się półzimozielnym ulistnieniem), aczkolwiek nawet bez ulistnienia prezentuje się bardzo dekoracyjnie. W sprzedaży możemy nabyć także gatunki ligustru o zimozielonym  ulistnieniu (np. Ligustrum ovalifilium), aczkolwiek w mroźne zimy mogą przemarzać, tak więc nie są wskazane na tworzenie żywopłotów w naszym klimacie.
   

Ligustr pospolity należy do rozłożystych krzewów o dekoracyjnym ulistnieniu. Ciemnozielone liście o lancetowatym kształcie są błyszczące i dochodzą do kilku centymetrów długości. Od czerwca, krzew dodatkowo zyskuje dzięki licznym kwiatom zebranym w wiechy. Są one białe i bardzo wyraźnie pachną. Jesienią pojawiają się czarne owoce zwane jagodami.
   

Wymagania tego krzewu z rodziny oliwkowatych nie są wygórowane i potwierdzają słuszność jego stosowania w założeniach żywopłotowych. Poradzi sobie na każdym, uprawianym podłożu. Gatunek wykazuje wystarczającą odporność na ujemne temperatury oraz wysoką tolerancję na przedłużającą się suszę. Jego system korzeniowy jest dość rozbudowany, tak więc rośliny mają dostęp do większych pokładów wilgoci. Bardziej preferuje stanowiska słoneczne do lekko zacienionych. Na stanowiskach mocno cienistych krzewy tracą swoje gęste ulistnienie co obniża i tak ograniczoną dekoracyjność tych krzewów. Przy glebach naprawdę jałowych, podłoże można wzbogacić dobrze przerobionym kompostem, który zdecydowanie poprawi wzrost krzewu. Ligustr pospolity osiąga około 3 m wysokości i jest jednym z najbardziej odpornych na cięcie krzewów. Systematyczne cięcie sprawia, że roślina wytwarza masę pędów, robi się bardzo zwarta i gęsto ulistniona. Efekty odpowiedniego cięcia krzewu można zaobserwować w okresie zimowym, kiedy straci swoje ulistnienie. Wówczas zaobserwujemy zwartą, bardzo rozgałęzioną ścianę.
   

Chcąc stworzyć żywopłot, należy pozyskać odpowiednią ilość sadzonek. W sprzedaży najczęściej możemy je zakupić jesienią i wiosną, z odkrytym korzeniem, dzięki czemu są o wiele tańsze. Cena odgrywa znaczącą rolę, gdyż zależnie od długości żywopłotu trzeba dziesiątek a nawet setek sadzonek. Ponieważ ligustr bardzo łatwo się rozmnaża, z sadzonek zdrewniałych można  w łatwy sposób pozyskać własny materiał. Sadzonki najlepiej pobierać późną jesienią. Powinny mieć długość do 30 cm i posiadać kilka par pąków tzw. węzłów. Następnie należy przechować je do wiosny np. w pojemniku z wilgotnym piaskiem bądź w specjalnie przygotowanym rowku. Podczas przechowywania należy je przysypać tak aby wystawała jedna para pąków. Wiosną należy je posadzić na uprawionym podłożu w taki sposób aby wystawał jeden węzeł. Do jesieni możemy uzyskać pełnowartościowy materiał do sadzenia. Posiadając sadzonki można przejść do sadzenia żywopłotu. Najlepszą porą jest jesień oraz wczesna wiosna.