Kalanchoe pinnata - żyworódka pierzasta

Kalanchoe pinnata (żyworódka pierzasta) to roślina o mięsistych liściach należąca do rodziny gruboszowatych. Pochodzi z Madagaskaru, obecnie powszechnie występuje w Azji, Afryce, Australii, wyspach Oceanu Spokojnego i Ameryce Południowej. Cieszy się dużą popularnością, jako tropikalna roślina pokojowa, również w Polsce. Szukając informacji na temat tej rośliny można spotkać się z nazwą Bryophyllum calycinum lub Bryophyllum pinnatum jak dawniej była klasyfikowana przez niektórych botaników.

Opis rośliny

Kalanchoe pinnata tworzy wzniesioną, prostą łodygę, która nie rozgałęzia się, może osiągać nawet 180 cm wysokości. Jej liście są dość charakterystyczne, nieparzyście pierzasto złożone, mogą mieć 3 lub 5 małych owalnych listków. Brzeg blaszki liściowej jest owalnie powcinany. Dopóki liść znajduje się na roślinie na jego brzegu nie pojawiają się młode roślinki. Właśnie w ten sposób najprościej jest rozróżnić ją od Kalanchoe Daigremontiana, której liście są pojedyncze i wydłużone, a na ich brzegach wyrastają gęsto nowe sadzonki. Kalanchoe pinnata uprawiana na obszarze Europy Środkowej zakwita w miesiącach zimowych. Kwiaty wyrastają na długim pędzie tworząc kwiatostan zwany wierzchotką. Zwisające kielichy mają białozielonkawą barwę ich nasady są purpurowo nabiegłe. Kwitną nawet przez kilka miesięcy.

Wymagania

Nie jest rośliną bardzo wymagającą i trudną w uprawie. Ważny jest dobór odpowiedniego podłoża do wzrostu. Kalanchoe pinnata rośnie dobrze w niemal każdej ziemi pod warunkiem, że będzie ona żyzna i niezbyt ciężka. Odpowiednia będzie dobrze zmineralizowana ziemia o nieco wyższym pH, dobrze sprawdzi się podłoże do kaktusów. Jeśli kupimy roślinę posadzoną w torfie należy ją przesadzić. Jest wrażliwa na nadmiar wody, dlatego podlewamy ją umiarkowanie i pomiędzy kolejnymi dawkami wody pozwalamy podłożu przeschnąć. Nadmiar wilgoci może powodować gnicie korzeni. Najlepsze będzie dla niej miejsce na jasnym i słonecznym parapecie, zwłaszcza w zimie powinna być dobrze oświetlona. W lecie możemy wystawić ja na balkon lub do ogrodu. W sezonie, co 2 tygodnie podlewamy nawozem przeznaczonym do kaktusów. Kwiatostan po przekwitnięciu wycinamy, gdyż staje się on nieatrakcyjny, a wytwarzanie nasion znacznie osłabia roślinę. Z czasem jej pokrój nadmiernie się wydłuża i opadają jej dolne liście, roślina nie wygląda łanie. Warto, więc w porę ją rozmnożyć.

Kalanchoe pinnata – żyworódka pierzasta

Rozmnażanie

Rozmnażanie żyworódki pierzastej nie jest trudne. Wystarczy ze zerwany listek położymy na wilgotnej ziemi i lekko do niej przyciśniemy. Tak by brzeg blaszki liściowej miał kontakt z podłożem. Po kilku dniach na brzegu liścia pomiędzy ząbkami wyrośnie duża ilość małych roślinek. Jeśli zapewnimy im odpowiednią wilgotność wykiełkują bardzo szybko. Gdy rozmnóżki trochę podrosną i wytworzą system korzeniowy będziemy mogli je spokojnie oddzielić i posadzić. Z łatwością możemy również ukorzenić sadzonkę łodygową lub liściową.

Kalanchoe pinnata – żyworódka pierzasta

Właściwości i zastosowanie

Kalanchoe pinnata jest bogata w mikro- i makroelementy, do najważniejszych należą mangan, cynk, bor zawiera również miedź, selen, glin, krzem, potas, wapń i żelazo. Ponadto zawarta jest w niej duża ilość witaminy C. Bogata jest w alkaloidy, triterpeny, glikozydy, flawonoidy i steroidy. Ilość składników biologicznie czynnych w niej zawartych jest znacznie wyższa niż w Kalanchoe Daigremontiana. Ceniona jest za szerokie działanie lecznicze i od dawna wykorzystywana w medycynie.

Kalanchoe pinnata – żyworódka pierzasta

Jednym z najbardziej powszechnych zastosowań żyworódki pierzastej w medycynie jest leczenie ran i chorób skórnych. Sok lub miąższ z liści tej rośliny stosuje się zewnętrznie, bezpośrednio na uszkodzenia, owrzodzenia i ciężko gojące się rany na skórze. Przyśpieszy on gojenie się ran, przynosząc jednocześnie ulgę w bólu. Posiada ona właściwości przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne, sprawdza się, jako środek do oczyszczania ran. Zewnętrznie stosuje się ją w leczeniu trądziku, owrzodzień, blizn, oparzeń, stanów zapalnych i egzem. Jej sok łagodzi także swędzenie, obrzęki i zaczerwienienie powstałe w wyniku ukąszenia owadów. Polecana jest również w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych, grypy, gorączki oraz stanach zapalnych ucha. Łagodzi ból głowy, dolegliwości reumatyczne i stany zapalne stawów. Sok z liści Kalanchoe pinnata stosuje się również wewnętrznie w schorzeniach błon śluzowych, paradontozie i krwawieniu dziąseł, jak również przy wrzodach układu pokarmowego. Przypisuje się jej również właściwości obniżania poziomu cukru i „złego” cholesterolu we krwi.

Surowiec

Z liści Kalanchoe pinnata pozyskuje się sok, który wykorzystywany jest, jako lek na wiele dolegliwości. Do przygotowanie soku możemy użyć zielonych liści i łodyg. Po zerwaniu należy je umyć i włożyć do lodówki. Po kilku dniach możemy wycisnąć z nich sok, na tym etapie sok może być stosowany zewnętrznie. Sok wraz z miąższem ponownie umieszczamy w lodówce następnie odcedzamy i przelewany do szklanego naczynia. Po tygodniu leżakowania w ciemnym miejscu nadaje się on do spożycia. Świeżo wyciśnięty i przesączony przez gazę sok można stosować, jako krople do oczu, nosa i uszu. Do sporządzania preparatów z Kalanchoe nie powinno się używać metalowych przedmiotów, ponieważ stracą one swoje właściwości. Dlatego liście zrywamy ręcznie i miażdżymy drewnianymi, plastikowymi lub szklanymi narzędziami.

Kalanchoe pinnata – żyworódka pierzasta

Justyna Przasnyska