Iglaki na pniu

Iglaki na pniu

Skomentuj artykuł

Iglaki rosnące na wysokim (50 cm - 2 m) pniu to tzw. formy pienne. Właśnie pod tą nazwą można je znaleźć w centrach ogrodniczych lub w internecie. Formy pienne – tzn. o prostym wysokim pniu i rozbudowanej koronie uzyskano z praktycznie wszystkich najpopularniejszych roślin iglastych (cyprysików, sosen, świerków, jodeł, jałowców, tuj, modrzewi i innych) choć dominują tu modrzewie (Larix), świerki (Picea), jodły (Abies) oraz jałowce (Juniperus). Z roku na rok asortyment się powiększa gdyż hodowcy próbują tworzyć nowe iglaki na pniu z coraz to nowszych gatunków i odmian na różnej wysokości. Szkółki i centra ogrodnicze wprost prześcigają się wzajemnie w tworzeniu co rok nowej oferty, gdyż popyt na takie rośliny nieustannie rośnie.

Iglaki na pniu ze względu na ograniczony wzrost sadzone są zwykle w małych ogrodach oraz w doniczkach na balkonie lub tarasie. Doskonale pełnią role małych drzew, dekoracyjnych o każdej porze roku. Dodatkowo ich zaletą jest to, że nie uzyskują zbyt dużych rozmiarów, w związku z czym nie będą zagłuszać i nadmiernie zacieniać pozostałych roślin w ogrodzie lub na tarasie. Mają bardzo oryginalny kształt i dzięki temu są niezwykle dekoracyjne, jednak nie wszystkim podobają się idealne kule lub stożki na patyku. Są też szczepione iglaki o bardziej „naturalnym” kształcie – np. o płaczącym pokroju lu krzaczkowate.

Iglaki na pniu o rożnych kształtach korony

W tym zestawieniu podajemy jedynie nazwy odmian szlachetnych szczepionych na pniu. Podkładką jest zwykle forma botaniczna – tzn. gatunek wyjściowy. Przedstawiamy jedynie wybrane gatunki i odmiany iglaków na pniu najczęściej pojawiające się w ofercie polskich szkółek i centrów ogrodniczych.


korona kulista lub płaskokulista - modrzew japoński (Larix kaempferi) odmiany `Blue Ball` i `Blue Dwarf`, `Grey Pearl`, `Cupido`, modrzew europejski (Larix decidua) odmiana `Kórnik`, świerk sitkajski (Picea sitchensis) odmiana `Silberzwerg`, świerk kłujący (Picea pungens) odmiany `Mrs. Cessarerinii`, `Brynek`, `Blaukissen`, sosna wejmutka (Pinus strobus) odmiana `Greg`, sosna górska (Pinus mugo) odmiana "Kostelniček", `Picobello`, jodła koreańska (Abies koreana) odmiany `Blauer Eskimo`, `Silberperle`, `Cis`, `Silkerkugel`, `Silberzwerg`, świerk pospolity (Picea abies) odmiany `Little Gem`, żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) odmiany `Smaragd` i `Brabant` - formę pienną uzyskano przez wycięcie dolnych pędów i uformowanie na szczycie kulistej korony.

Iglaki na pniu

Iglaki na pniu

korona „płacząca” - jałowiec płożący (Juniperus horizontalis) odmiana `Golden Carpet`, `Blue Chip`, `Wiltonii`, jałowiec rozesłany (Juniperus procumbens) odmiana `Nana`, jałowiec chiński (Juniperus chinensis) odmiana `Plumosa Aurea`, jałowiec pospolity (Juniperus communis) odmiany `Goldschatz`, `Green Carpet`, `Greenmantle`, jałowiec sabiński (Juniperus sabina) odmiana `Tamariscifolia`, jałowiec nadbrzeżny (Juniperus conferta) odmiany `Allgold`, `Emerald Sea`, `Golden Wings`, modrzew europejski (Larix decidua) odmiany `Puli`, `Repens`, `Pendula`, `Stiff Weeper`, świerk pospolity (Picea abies) odmiany `Loreley`, `Frohburg`.

Iglaki na pniu

Iglaki na pniu

korona stożkowa lub krzaczasta - cyprysik groszkowy (Chameacyparis pisifera) odmiana `Boulevard`, sosna górska, kosodrzewina (Pinus mugo) odmiany "Hesse", "Gnom", `Ophir`, "Globosum", `Piccolo`,`Varella`, świerk pospolity (Picea abies) odmiana `Pusch`, świerk kłujący (Picea pungens) odmiany `Białobok`, `Mecky`,Maigold`, `Glauca Globosa`, `Hermann Naue`, świerk biały (Picea glauca) odmiany `Conica`, `Alberta Blue`,`Hopsii`, świerk pospolity (Picea abies) odmiana `Kamon`.

Iglaki na pniu

Iglaki na pniu

Jak uformować iglaka na pniu?

Iglaki na pniu (formy pienne) otrzymano stosując jedną z dwóch metod – szczepienia lub odpowiedniego formowania.

Iglaki na pniu

Iglaki na pniu

1.    Szczepienie iglaków na pniu

Dekoracyjną odmianę rośliny iglastej (zraz lub oczko rośliny karłowej lub wolnorosnącej) szczepi się na podkładce (zwykle silnie rosnącej tego samego gatunku). Wysokość szczepienia jest różna - od 50 cm do 2 metrów. Następnie poprzez odpowiednie cięcie formuje się pożądany kształt zaszczepionej odmiany szlachetnej (trwa to kilka lat). Pień (czyli podkładka) nie będzie już przyrastać na wysokość, będzie jedynie z wiekiem zwiększać swoją średnicę. Zaszczepiona korona będzie zachowywać wszystkie cechy odmiany – tzn. typ wzrostu, kształt, kolor igieł, itd. Ta metoda stosowana jest przede wszystkim przez doświadczonych ogrodników oraz szkółkarzy.

Iglaki na pniu

Iglaki na pniu

2.    Formowanie iglaków na pniu

Ta metoda jest znacznie prostsza i polecana jest ogrodnikom amatorom. Aby uzyskać rozbudowaną koronę na pniu należy wybrać jeden prosty pęd rośliny (najlepiej jeśli jest to najgrubszy, prosty pęd główny). Aby odsłonić pień obcinamy wszystkie gałązki do odpowiedniej wysokości np. 1 metra, a 50 cm powyżej przycinamy wierzchołek wzrostu aby pobudzić roślinę do wypuszczania pędów bocznych – w ten sposób zaczynamy budować koronę. Przycinamy ją systematycznie, aż do uzyskania odpowiedniego kształtu. Jeśli roślina jest mniejsza to usuwamy jedynie część pędów z pnia, pozwalając wierzchołkowi na swobodny wzrost aż do oczekiwanej wysokości, a dalej postępujemy tak jak to zostało opisane powyżej.


Wymagania i pielęgnacja

Na uprawę iglaków szczepionych na pniu wpływa suma wymagań podkładki i odmiany szlachetnej będąca koroną. Wymagania glebowe zależą od podkładki – powinny być one dostosowane do odpowiedniego gatunku. Odmiana szlachetna wymaga przede wszystkim regularnego kształtowania korony (dostosowanego do naszych oczekiwań oraz charakterystyki wzrostu danej odmiany). Iglaki szczepione na pniu są bardzo często wrażliwe na mróz dlatego co roku przed nadejściem mrozów ich koronę trzeba okrywać białą agrowłókniną oraz jeśli rosną w doniczkach przenosić je w zacienione miejsce.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Kategorie

Koniecznie zobacz: