Iglaki na balkon i taras

Wśród krzewów i drzewek iglastych znajduje się liczna grupa roślin nadających się do sadzenia w pojemnikach na balkonie i tarasie. Są modne, eleganckie i najczęściej mało wymagające. W środku zimy możemy podziwiać ich złociste, srebrne lub ciemnozielone gałązki. Iglaki na balkon i taras to przeważnie odmiany karłowe popularnych i dobrze znanych gatunków. Dobrze znoszą suszę i mało zasobne podłoże. Radzą sobie one także z dużym nasłonecznieniem, przymrozkami i silnym wiatrem. Poniżej opisane zostały niektóre odmiany iglaków polecane przez specjalistów do tego typu nasadzeń.

Polecane odmiany

Sosny

Wśród sosen występuje liczna grupa odmian karłowych, polecanych do sadzenia na balkonie czy tarasie. Należą do nich odmiany takie jak "Globosa" – forma o kulistej koronie, pochodząca od sosny pospolitej (Pinus sylvestris), która po 10 latach osiąga wysokość 1 m. Kolejna polecana odmiana o podobnym wzroście to "Radiata" – odmiana sosny wejmutki (Pinus strobus) z długimi, cienkimi igłami oraz niezwykle dekoracyjnymi szyszkami. Jeszcze mniejsze rozmiary osiąga sosna czarna (Pinus nigra) odmiany "Pierric Bregeon". Ma kulisty pokrój i dorasta po 10 latach do 50 cm wysokości. Można ją kupić w formie szczepionej na nagim pniu. Kulistą odmianą dorastającą zaledwie do 30 cm jest natomiast odmiana sosny bośniackiej (Pinus leucodermis) – odmiana "Schmidtii".

Fot. Sosna bośniacka (Pinus leucodermis)

Najbardziej znaną sosną karłową jest natomiast górska sosna kosodrzewina (Pinus mugo). Spośród odmian warto polecić odmiany "Mops" i "Winter Gold" o wzroście 50 cm i średnicy korony ok. 1 m. Igły odmiany "Winter Gold" przybierają zimą złociste zabarwienie. Karłowe odmiany sosen dobrze znoszą trudne warunki glebowe, a także suszę i mróz.

Świerki

Wśród świerków również znajdziemy wiele ciekawych odmian o powolnym wzroście. Najbardziej popularną jest odmiana "Conica" – odmiana świerka białego (Picea glauca), która dorasta do 1 m i tworzy koronę w formie regularnego stożka. Podobnym pokrojem charakteryzują się kolejne dwie odmiany tego świerka – "Laurin" i "Sanders Blue" – o niebieskawych igłach. Pokrój kulisty posiadają natomiast m. in. odmiany: "Alberta Globe" i "Echiniformis", które po dekadzie osiągają średnicę 30 cm.

Świerk

Ciekawym, gniazdkowatym pokrojem charakteryzują się natomiast odmiany świerka pospolitego (Picea abies) tj. "Nidiformis" oraz "Little Gem" oraz mniej znana odmiana świerka czarnego (Picea mariana) – "Nana". Średnica ich koron dwukrotnie przekracza wysokość. Po 10 latach dorastają zaledwie do 30-40 cm. Oryginalnymi szyszkami, na końcach pędów, o początkowo czerwonym, a z czasem brązowawym zabarwieniu, charakteryzują się natomiast odmiany "Acrocona" i "Pusch".

Iglaki na balkon i taras

Do form płaczących, szczepionych na pniu należą natomiast odmiany "Inversa" i "Frohburg". Warto je sadzić pojedynczo w eksponowanym miejscu. Interesujący jest również świerk kłujący (Picea pungens) odmiany "Glauca Globosa", o kulistym pokroju i niebieskim odcieniu igieł. Świerki w porównaniu z sosnami mają większe zapotrzebowanie na wilgoć w podłożu.

Jałowce

Ciekawym, płaskim pokrojem charakteryzuje się jałowiec płożący (Juniperus horizontalis) odmiany "Grey Pearl" o wysokości 30 cm i średnicy 80 cm. Jałowiec chiński (Juniperus chinensis) odmiany "Robusta Green" posiada natomiast koronę w formie piramidalnej, a jego wymiary po 10 latach to 150×40 cm. Wiele odmian karłowych wyselekcjonowano u jałowca pospolitego (Juniperus communis), w tym takie jak "Arnold" (1,5×0,5), "Compressa"(1×0,25). Kolejna cenna odmiana to odmiana "Floreant" jałowca łuskowatego (Juniperus squamata).

 

Fot. Jałowiec płożący

Odmiany żywotników polecane na tarasy to odmiany żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis) – "Amber Glow" i "Danica" – o wymiarach 40×40 cm. Żywotniki wymagają dość żyznego i wilgotnego podłoża.

Cyprysiki

Cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera) "Filifera Nana" charakteryzuje się ciekawymi przewieszającymi, sznurowatymi pędami i półkolistym pokrojem. Osiąga po 10 latach 50 cm wysokości. Wymaga dość żyznego i raczej wilgotnego podłoża.

Wymagania uprawowe

Podłoże, w którym sadzi się rośliny iglaste powinno być żyzne, przepuszczalne o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5-6,5). W okresie wiosenno-letnim podlewanie przeprowadzamy, tak aby ziemia w doniczce była stale równomiernie wilgotna. Zimą gdy nie ma mrozu, drzewka nawadniamy delikatnie, a na przedwiośniu, tak aby lód szybko stopniał. Wiosną iglaki trzeba nawieźć dawką nawozu do iglaków o połowę niższą niż zalecana przez producenta.

Sadzenie

Dzień przed sadzeniem rośliny obficie podlewamy. Na dnie pojemnika umieszczamy warstwę drenażu grubości ok. 5 cm, a następnie podłoże. Warstwę gleby może stanowić mieszanka 2 części ziemi uniwersalnej lub kompostowej z 2 częściami torfu lub kory i dodatkiem 1 części ziemi gliniastej. Roślinę wyjętą z doniczki umieszczamy w pojemniku, tak aby powierzchnia bryły korzeniowej znalazła się 2-3 cm poniżej jego krawędzi. Gdy ziemia osiądzie po podlaniu, dosypujemy kolejną porcję ziemi, lekko ugniatamy i ponownie podlewamy. W celu zmniejszenia utraty wody z podłoża warto zastosować ściółkę z kory. Iglaki należy umieszczać w luźnej rozstawie, aby mogły swobodnie się rozrastać. Po 5-7 latach krzewy trzeba przenieść do dużo większego pojemnika lub wysadzić do ogrodu.

Pielęgnacja

Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym w uprawie iglaków na tarasie jest usuwanie rosnących obok chwastów, które mogą być bardzo ekspansywne. Ważne jest również cięcie drzewek iglastych w skrzynkach. Przeprowadza się je w celu zagęszczenia korony lub jej odmłodzenia, a także aby zachować odpowiedni pokrój rośliny lub uformować drzewko bonsai. Iglaki uprawiane w donicach trzeba regularnie podlewać i zabezpieczać przed przymrozkami. Pojemniki ustawiamy w miejscu zacisznym, a przed nastaniem chłodów obficie podlewamy, aby zapobiec suszy fizjologicznej. Zaleca się obłożyć je styropianem, wełną mineralną lub grubą warstwą tektury falistej. Przy bezśnieżnych zimach należy obsypać drzewka warstwą kory lub trocin. Pędy na zimę warto osłonić przed silnym nasłonecznieniem, owijając je agrowłókniną. Mogące pojawić się na roślinach szkodniki takie jak mszyce i przędziorki, a także choroby w tym rdze, pleśnie mączniaki, należy zwalczać zaraz po zauważeniu stosując odpowiedni preparat chemiczny.

Kompozycje z iglaków

Niskie iglaki doskonale komponują się z kamieniami i żwirem. Sadzi się je pojedynczo w celu wyeksponowania oryginalnego kształtu korony lub zestawiając ze sobą formy o zróżnicowanym pokroju – kulistym, stożkowym lub kolumnowym.

Iglaki na balkon i taras

Sadzi się je również w połączeniu z wieloma bylinami. Komponują się również dobrze z niskimi krzewami liściastymi tj. berberysy czy tawuły. Z form dorastających do 30 cm wysokości można założyć mini-skalniak z posadzonymi w pobliżu bylinami znoszącymi suszę. Z wysmukłych tuji czy jałowców można stworzyć balkonową formę żywopłotu. Obecnie dużym zainteresowaniem cieszą się formy szczepione na pniu, dodające balkonom i tarasom pożądanej oryginalności.

Anna Jędrzejewska

Źródła: Ogrody/1/2009