Floks szydlasty

Floks szydlasty (Phlox subulata) nazywany jest również płomykiem szydlastym. Wiosną tworzy barwne, ukwiecone dywany w delikatnych pastelowych odcieniach. Zaliczany jest do podstawowej piątki kwitnących wiosną bylin. Najpiękniej prezentuje się w okresie kwitnienia od maja do czerwca, choć równie atrakcyjnie wygląda jako zimozielone poduchy. Floks szydlasty to roślina wieloletnia należącą do rodziny wiesiołowatych (Polemoniaceae). Jego ojczyzną są wschodnie obszary Ameryki Północnej. Można go tam powszechnie spotkać na pustkowiach, nieużytkach oraz obrzeżach lasów.

Charakterystyka gatunku

Bylina tworząca przy ziemi gęstą darń. Zwarte, niskie kobierce dorastają do 10 cm wysokości. Silnie rozgałęzione, cienkie, z wiekiem drewniejące łodygi. Pokrywają je liczne, przypominające kształtem igły liście, niektóre z nich pozostają zielone również zimą. Wiosną kwitnie bardzo obficie, tworząc barwne poduchy. Jego niewielkie pięciopłatkowe kwiaty mogą być białe lub w odcieniach różu, fioletu, czerwieni i błękitu. Spotkać można również odmiany o kwiatach wielobarwnych. Kwiaty floksa szydlastego przyciągną do ogrodu motyle.

Wymagania siedliskowe

Preferuje stanowiska w pełnym słońcu, choć może rosnąć również w półcieniu. Idealnie sprawdza się na glebach suchych. Floks szydlasty rośnie niemal na każdym rodzaju gleby, pod warunkiem że jest ona przepuszczalna. Nie toleruje jednak podmokłego podłoża. Najlepsze będzie podłoże piaszczyste, równomiernie wilgotne, o dużej zawartości próchnicy. Odczyn podłoża powinien być obojętny do lekko kwaśnego. Dobrze znosi ujemne temperatury, choć w bardzo mroźne i bezśnieżne zimy może wymagać zabezpieczenia.

Floks szydlasty

Floks szydlasty

Floks szydlasty

Uprawa i pielęgnacja

Płomyk szydlasty jest mało wymagający i łatwy w uprawie. Przed posadzeniem roślin ziemię możemy wymieszać z kompostem. Sadzonek nie umieszczamy zbyt głęboko w ziemi. Ponieważ floks dość szybko się rozrasta, pomiędzy sadzonkami pozostawiamy minimum 30-cm odstępy. Wczesna wiosna to odpowiedni moment na nawożenie. Pobudzi ono wzrost i kwitnienie roślin. Podczas długotrwałej suszy niezbędne będzie podlewanie, w przeciwnym wypadku rośliny mogą zasychać i wyglądać mało atrakcyjnie. Floksy po przekwitnięciu zaleca się przyciąć, dzięki temu być może powtórnie zakwitną. Pobudzi je to do tworzenia nowych, gęsto ulistnionych pędów. Zachowają też na dłużej zdrowy i ładny wygląd. Radykalne cięcie, które ma na celu odmłodzenie rośliny, najlepiej przeprowadzić pod koniec zimy.

Floks szydlasty

Floks szydlasty

Floks szydlasty

Rozmnażanie

Płomyka szydlastego rozmnaża się przez podział lub przez sadzonki wierzchołkowe. Podział rośliny można robić po kwitnieniu, aż do jesieni. Wystarczy wykopać roślinę i delikatnie podzielić, tak by każdy z fragmentów miał zarówno część nadziemną, jak i korzenie. Proces ten można przeprowadzać co kilka lat. Płożące się pędy bardzo łatwo się ukorzeniają. Pod koniec lata można odcinać ukorzenione pędy. Z kolei sadzonki wierzchołkowe pobieramy pod koniec lata lub jesienią. Ukorzeniamy w doniczkach umieszczonych w ciepłym pomieszczeniu. Dopiero wiosną lub jesienią uzyskane rośliny wysadzamy na miejsce stałe.

Zastosowanie

Floks szydlasty jest jednym z najczęściej stosowanych gatunków w ogrodach skalnych. Tworzy zwartą darń, dlatego jest polecany jako roślina okrywowa. Szczególnie ładnie prezentuje się na skarpach, a dzięki silnym korzeniom posłuży również jako ich umocnienie. Posadzone wzdłuż murków, krawędzi schodów, ścieżek kwitnące kaskady niewątpliwie dodadzą im uroku. Będzie wyglądał dobrze na rabatach pomiędzy innymi niskimi bylinami lub jako roślina obwódkowa. Jego niewielkie rozmiary sprawiają ze można nim obsadzać krawędzie trawnika lub sadzić go pomiędzy płytami, z których ułożona jest ścieżka.

Floks szydlasty

Justyna Przasnyska