Gatunki i odmiany
Wybór gatunków i odmian jest naprawdę ogromny, wśród nich są te najpiękniejsze o wielkich kwiatach, ale też mniej efektowne. Wszystkie posiadają dodatkowe walory dekoracyjne w postaci ozdobnych, pierzastych owocostanów.
Uroda klematisów ma jednak swoją cenę. Najłatwiejsze w uprawie i najodporniejsze, kwitną na ogół niezbyt spektakularnie, natomiast wszystkim znane wielkie, kolorowe kwiaty to zwykle mieszańce. Te, niestety, wymagają znacznie więcej troski.
Clematisy
Na szczególną uwagę zasługują trzy grupy klematisów: drobnokwiatowe, o dużych kwiatach pojedynczych i wielkokwiatowe. Do drobnokwiatowych zaliczymy powojniki: pnący (C. vitalba) i jesienny (C. paniculata). Ich kwiaty nie przekraczają zwykle 5 cm. ᴓ. Niższy p. jesienny, dorasta do ok. 5 m., kwitnie bardzo długo, bo od VI do X, ale ma drobne, białe kwiatki. Wyższy, 10 m. p. pnący, ma kwiaty jeszcze bardziej niepozorne za to od VII do późnej jesieni, zachwyca mnóstwem pierzastych owocostanów.
Druga grupa to między innymi p. włoski (C. viticella) i p. alpejski (C. alpina). Pierwszy ma kwiaty większe 6-7 cm. ᴓ, najczęściej w odcieniach fioletu, dorasta do ok. 3m i długo kwitnie VI-VIII, ale jest bardziej wymagający niż p. alpejski. Drugi ma kwiaty małe, ok. 5 cm. ᴓ, dzwonkowe, również w zbliżonym kolorze i podobnym czasie kwitnienia co włoski. Nadaje się do półcienia i jest bardzo niski, dorasta do ok.1-2 m. Jest też wytrzymalszy niż poprzednik.
Clematisy
Wreszcie najbardziej znane, czyli wielkokwiatowe mieszańce. Cała grupa posiada mnóstwo odmian i jest delikatniejsza oraz bardziej wymagająca w uprawie. Najpopularniejszy z nich to C. Jackmanii, o wielkich (nawet 15 cm.) kwiatach, od fioletowych do ciemnoczerwonych, a nawet białych. Najlepiej jest posadzić kilka powojników o różnym czasie kwitnienia obok siebie. Będą zakwitały na zmianę przez cały sezon. Dobrym pomysłem jest np. C."Niobe" (czerwony – k.V-VII, odm. polska powtarza kwitnienie latem), c. "Jackmanii" (fiolet – k. VI-IX, ) c. "Huldine" (biały – k. VI-IX ).
Jednak nawet najtroskliwiej pielęgnowane powojniki mogą nam chorować. Bardziej narażone na patogeny są powojniki wielkokwiatowe. Najczęściej zagrażają im choroby grzybowe: mączniak prawdziwy - objawiający się mączystym nalotem, a następnie zamieraniem porażonych pędów oraz uwiąd powojników - powodujący więdnięcie całych pędów. Może wtedy pomóc oprysk odpowiednim fungicydem np. Topsin M 500 EC, Nimrod 250 EC czy Baymat. Chore części rośliny należy usunąć.
Katarzyna Józefowicz
0 komentarzy