Winobluszcz pięciolistkowy

Winobluszcz pięciolistkowy

Skomentuj artykuł

Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) należy z pewnością do najbardziej powszechnych w naszym kraju pnączy. Trudno się temu dziwić, gdyż jest gatunkiem całkowicie mrozoodpornym, bardzo szybko rosnącym i posiadającym niezwykle małe wymagania uprawowe. Z tych powodów jest niezastąpiony jako roślina okrywowa, znakomicie nadająca się na żywopłoty, pergole czy ściany budynków. Latem pokrywa przeznaczoną dla niego powierzchnię gęstym parawanem zielonych liści, jesienią malowniczo przebarwiając się na intensywne odcienie czerwieni. Właściwie jego jedyną wadą jest ogałacanie się z liści na okres zimy, przez co traci w tym czasie większość swoich walorów dekoracyjnych. Mimo to, nie jest całkiem pozbawiony urody, gdyż wytworzone jesienią granatowe, kuliste owoce, pozostają na pędach jeszcze przez kilka tygodni po opadnięciu liści.

Charakterystyka ogólna

Roślina osiąga długość 15-20 m., przyrastając rocznie nawet 1-2 m. Tak szybki i intensywny wzrost wymaga niekiedy korekty, gdyż może łatwo wymknąć się spod kontroli. Nie jest to jednak zadanie trudne, gdyż winobluszcz znakomicie znosi cięcie, podobnie jak wiele innych roślin z rodziny winoroślowatych, do której on sam również należy. W okresie wegetacji ozdobą są nie tylko piękne, duże liście, złożone z pięciu pojedynczych liści o eliptycznym kształcie, przypominających w układzie rozłożona dłoń, ale również oryginalne, czerwono wybarwione pędy. Roślina posiada też organy czepne, dzięki którym potrafi samodzielnie wspinać się po podporach, dlatego nie wymaga dodatkowej pomocy z naszej strony. Służą jej do tego celu zarówno wąsy czepne, błyskawicznie owijające się wokół napotkanego elementu np. drewnianej kratki jak i przylgi, ułatwiające przyczepianie się do chropowatych powierzchni np. muru ściennego.



Błędne opinie

Przy tej okazji warto wspomnieć, iż wbrew powszechnej opinii, nie niszczą one zdrowych ścian budynków, gdyż nie mają takiej siły, by pokonać nienaruszoną powierzchnię muru. Jedynie uszkodzone fragmenty ścian lub odchodzące tynki mogą zostać ostatecznie rozsadzone, przez wnikające pomiędzy nie wąsy czepne. Małe jest też prawdopodobieństwo zawilgocenia murów, pokrytych takim zielonym pnączem. Posiada ono przecież dość dużą masę zieloną, która nie tylko wyciąga wszelką, dostępną dla niej wilgoć (np. z okolicy fundamentów), ale również chroni podczas opadów ścianę budynku jak swoisty parasol.

Winobluszcz pieciolistkowy

Winobluszcz pieciolistkowy


Winobluszcz pieciolistkowy

Winobluszcz pieciolistkowy

Wymagania uprawowe

W temacie wymagań uprawowych, winobluszcz jest bardzo tolerancyjny. Równie dobrze rośnie na słońcu jak i w cieniu (choć na słońcu lepiej wybarwia się jesienią), znosi przejściową suszę oraz niskie temperatury i nie oczekuje żadnego konkretnego  podłoża. Radzi sobie zarówno na glebach zasobnych jak i na słabszych, a także na lekkich oraz nieco cięższych. Jednak należy pamiętać, że żadne skrajności nie są wskazane, a winobluszcz nie jest ani rośliną bagienną, ani kaktusem, dlatego nie sadźmy go w miejscach wyjątkowo wilgotnych i zalewowych, ani też na suchych piaskach, bo może sobie w takich warunkach nie poradzić. Jest jednak dość odporny i nie specjalnie podatny na choroby oraz szkodniki.

Winobluszcz pieciolistkowy

Winobluszcz pieciolistkowy

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Koniecznie zobacz: