Wiciokrzew oraz suchodrzew oznaczają ten sam rodzaj roślin, pomimo tego, że odnoszą się do ich zupełnie różnych form. Naturalnie możemy je spotkać na prawie całej półkuli północnej, łącznie z Polską. Gatunki te mogą być zdrewniałe, wtedy mówi się o nich suchodrzewy lub zielne i pnące, które określa się mianem wiciokrzewów. Tymi drugimi będziemy się głównie zajmować dokładniej, by po zapoznaniu się z podstawowymi informacjami na ich temat, te przepiękne pnącza mogły zawitać również w naszym ogrodzie.
Ogólna charakterystyka wiciokrzewów
Wiciokrzewy przyjmują formę bardzo długiego pnącza, albo dorastającego nawet do ponad dwóch metrów krzewu lub drzewa (zwanych częściej suchodrzewami). Ich pędy pokryte są całobrzegimi liśćmi, wyrastającymi na dość krótkich ogonkach. Mają kolor zielony i u niektórych gatunków pozostają na roślinie nawet przez całą zimę. Kwiaty są bardzo ciekawe z wyglądu. Są pięciokrotne i posiadają rurkowate płatki. Mogą przybierać różne barwy, chociaż przeważnie są to kolory jasne - biały, kremowy, delikatny róż, czasami bardziej intensywne - czerwone, pomarańczowe, żółte. Zapylane są głównie przez pszczoły. Po przekwitnieniu pojawiają się jagodowe owoce, które u niektórych gatunków są jadalne, dzięki czemu roślina ta dorobiła się również swoich upraw.
Uprawa wiciokrzewów
Na stanowisko docelowe dla naszej rośliny najlepiej jest wybrać miejsce słoneczne lub w delikatnym półcieniu. Gatunki te nie są bardzo wymagające co do gleby, jednak najlepsze rezultaty osiągniemy przy ziemiach żyznych i raczej umiarkowanie wilgotnych. Podłoże powinno być gliniaste i próchnicze. Wiciokrzewy przeważnie sprzedawane są w pojemnikach, dzięki czemu nie powinniśmy mieć problemów z ich umieszczeniem w ziemi. Ostrożnie przenosimy do wykopanego dołka całą bryłę korzeniową i dobrze uklepujemy ziemię dookoła. Na start obficie podlewamy, ale w późniejszej uprawie nie warto przesadzać z wodą. Przyjmuje się raczej łatwo, nawet w dowolnej porze roku nie licząc zimy i miesięcy z bardzo niskimi temperaturami. Pamiętajmy jednak, iż przy mało odpowiedniej glebie, na okres sadzenia gatunków z tego rodzaju powinniśmy wybrać wiosnę, ponieważ tylko wtedy zdążą one odpowiednio zaaklimatyzować się przed zimą.
Odmiany pnące najłatwiej jest rozmnożyć poprzez odkłady. Jeżeli natomiast chcemy uzyskać młode sadzonki gatunków zdrewniałych, warto pobrać latem nieduży kawałek młodego, ale już ulistnionego pędu i ukorzenić go w ziemi.
Wiciokrzew
Wiciokrzew
Zabiegi pielęgnacyjne
Ilość dostarczanej wody dla naszych wiciokrzewów powinna być na tyle duża, aby cały czas utrzymywać umiarkowaną wilgotność gleby. Jednocześnie pamiętajmy, iż rośliny te nie przepadają za okresowymi suszami, a ich korzenie bardzo nie lubią terenów podmokłych.
Aby nasze okazy dobrze wyglądały, nie możemy również zapominać o ich odpowiednim przycinaniu. Sposób jego wykonywania jest w dużym stopniu zależny od odmiany jaką dysponujemy. W przypadku roślin kwitnących na pędach z zeszłego roku, nie możemy pozbawić ich zbyt dużej ilości gałązek, ponieważ utracą one większość swoich walorów ozdobnych. Jeżeli jednak pokusiliśmy się o gatunek z kwiatami na jednorocznych przybytkach, bez problemu możemy na wiosnę ucinać około 30% ich długości, dzięki czemu doprowadzimy do ich szybkiego zagęszczenia. Stare rośliny mają tendencję do gubienia części liści, dlatego też po kilku latach uprawy warto wykonać tak zwane cięcie odmładzające, polegające na radykalnym skróceniu wszystkich wieloletnich gałązek.
Roślina ta na wiosnę dosyć często nawiedzana jest przez mszyce. Jeżeli zauważymy pierwsze niepokojące oznaki, koniecznie wyposażmy się we właściwy preparat chemiczny i wykonajmy oprysk.
Wiciokrzew
Najczęściej spotykane odmiany wiciokrzewów
Wiciokrzew przewiercień - gatunek występujący na terenie naszego kraju naturalnie. Przyjmuje formę pędu, który osiąga nawet 7 - 9 metrów długości. Liście są dość duże, wyrastające w parach naprzeciwko siebie i zrośnięte nasadami. Od spodu mogą przyjmować delikatnie niebieskawy odcień zieleni. Kwiaty w kolorze kremowym lub jasnoróżowym, pachnące, pojawiają się w górnych częściach łodyżek.
Wiciokrzew pomorski - zasięgiem swojego naturalnego występowania obejmuje głównie Europę zachodnią, ale także zachodnią część naszego kraju. Również przyjmuje pokrój długiego pnącza, ale w przeciwieństwie do poprzednika ma delikatnie owłosione pędy. Warto zwrócić uwagę na bardzo oryginalne i złożone kwiaty tego gatunku, które w formie nibygłówki mogą przyjmować dość spore rozmiary. Początkowo mogą być czerwone, ale w miarę kwitnienia jaśnieją, aż stają się prawie całkiem jasnożółte.
Wiciokrzew siny - krzew (suchodrzew), który może dorastać do maksymalnie dwóch metrów wysokości. Uprawiany jest głównie z powodu jego owoców, które są jadalne i coraz częściej wykorzystywane przez człowieka. Nazywamy je jagodą kamczacką. Mają wydłużony kształt i jagodowy kolor, ale pokryte są nalotem, który zmienia ich barwę na niebieską. Zbiory przeprowadzane są w drugiej połowie maja. Roślina ta na jednym stanowisku może być uprawiana nawet ponad 30 lat.
Wiciokrzew czarny (suchodrzew czarny) - może przyjmować formę zarówno krzewu, jak również niedużego drzewa. Spotykany jest najczęściej w lasach, w miejscach lekko zacienionych. Kwiaty nie są już tak atrakcyjne i z tego powodu raczej nie jest uprawiany jako roślina ozdobna. Charakterystyczne są prawie czarne owoce, tak zwane nibyjagody, które są trujące i mogą wywołać różne, niepożądane skutki uboczne spożycia.
Wiciokrzewy lub suchodrzewy to bardzo ciekawy rodzaj roślin, który w naszych ogrodach spotykany jest tylko od czasu do czasu, a szkoda. Kwiaty niektórych odmian, nawet naszych rodzimych, bez problemu mogą konkurować z najbardziej oryginalnymi roślinami egzotycznymi. Dodatkowo są one całkowicie przystosowane do zimowania w naszym klimacie, dlatego też nie musimy się martwić o ich zabezpieczanie na ten okres.
0 komentarzy