Wiąz górski Ulmus glabra

Wiąz górski Ulmus glabra

Skomentuj artykuł

Rodzina wiązowate – Ulmaceae
Gatunek- Ulmus glabra
Rodzaj wiąz – Ulmus

Kilka uwag o rodzaju
     

Rodzaj Ulmus obejmuje około 20 gatunków drzew, rzadziej krzewów, występujących w umiarkowanej strefie półkuli północnej ( Ameryka Północna, Europa, Azja). Najczęściej są to potężne drzewa, charakteryzujące się sezonowym ulistnieniem. Liście ustawione skrętolegle, podwójnie piłkowane z charakterystycznym brakiem symetryczności u nasady blaszki liściowej. Kwiaty obupłciowe bądź poligamiczne, zebrane najczęściej w pęczki i grona, pojawiające się jeszcze przed rozwojem liści. Owocem jest orzeszek otoczony okrągławym skrzydełkiem.
   

Gatunki zaliczane do rodzaju Ulmus są zazwyczaj bardziej wymagające, jeżeli chodzi o podłoże oraz poziom wilgotności. Ich naturalne siedliska obejmują przede wszystkim wilgotne i żyzne tereny nad brzegami rzek. Nie tworzą licznych skupisk, najczęściej występują pojedynczo bądź w niewielkich grupach.  Rosną zarówno na stanowisku słonecznym jak i półcienistym.
   

Wiązy należały niegdyś do jednych z najbardziej popularnych drzew europejskiego krajobrazu. Ładny pokrój oraz dość szybki wzrost sprawił, że były powszechnie sadzone w parkach oraz stosowane jako drzewa przydrożne. Niestety w XX wieku zostały zdziesiątkowane przez holenderską chorobę wiązów (DED) i straciły na znaczeniu .
   

W Polsce występują trzy rodzime gatunki wiązu

•    wiąz polny
•    wiąz szypułkowy
•    wiąz górski


Najczęściej spotykany jest wiąz szypułkowy, następnie górski, a rzadziej wiąz polny.


Pokrój
   

 

Ulmus glabra  należy do potężnych drzew występujących w polskim krajobrazie.  Jego wysokość to zazwyczaj około 25- 35 m jednak wiele okazów dorasta nawet do 40 m. Drzewo charakteryzuje się majestatyczną, szeroką i kopulastą koroną. Pień  prosty, osiągający do 2 m średnicy. W przeciwieństwie do wiązu szypułkowego zazwyczaj nie posiada wsporników u nasady.


W Parku podworskim Wodzickich w Porębie Wielkiej (województwo małopolskie) znajduje się wiele wiązów, a wśród nich Wiąz Łokietek. Ten olbrzym, którego średnica pnia przekracza 2 m stanowi atrakcję tego kompleksu parkowego. Niestety czasy świetności Łokietka już minęły, a jego pozostałością jest fragment pnia. W celu przedłużenia jego trwałości, został on dodatkowo zabezpieczony metalowymi daszkami oraz wspornikami.  


 

Gatunek należy do dość szybko rosnących drzew liściastych, zwłaszcza w pierwszych latach po posadzeniu. Poza tym warto wiedzieć, że potrafi dożyć nawet 400 lat, a więc jest najbardziej długowiecznym gatunkiem naszych rodzimych wiązów.

Wiąz górski

 

 

Wiąz górski

 

Kora
   

Wiąz górski charakteryzuje się szarobrązową korą, która u młodych drzew jest gładka, a u starszych podłużnie spękana.

Korzenie
   

System korzeniowy wiązu górskiego  jest głęboki, dobrze rozgałęziony i sięga do około 1,5 m głębokości. Nie tworzy odrośli korzeniowych, a liczne odrośla tworzone są z szyi korzeniowej.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także