Tasznik pospolity

Tasznik pospolity

Skomentuj artykuł

Tasznik pospolity to roślina bardzo intrygująca. Niektórzy znają ją z dobrej strony, inni natomiast nie chcą jej widzieć w pobliżu swoich upraw. Dzieje się tak dlatego, że pomimo jej właściwości leczniczych, w środowisku rolniczym uznawana jest za chwast. Początkowo tasznik zajmował tereny w okolicach morza Śródziemnego, jednak dzięki swej ekspansywnej naturze zaczął się rozprzestrzeniać dalej i obecnie jako archeofit można go spotkać nawet na nizinnych terenach naszego kraju. Zanim jednak pochopnie wydamy osąd, zajmijmy się danym okazem dokładniej, abyśmy mogli uwzględnić również atuty tego zioła.

Tasznik pospolity - charakterystyka

Nie da się dokładnie i jednoznacznie opisać budowy tej rośliny, ponieważ dzięki ogromnym zdolnościom przystosowawczym może się różnić w wyglądzie, w zależności od miejsca występowania. Ogólnie może dorastać nawet do 50 cm wysokości. Idąc od dołu, najpierw zaobserwujemy oryginalną rozetę, składającą się z najczęściej pierzastosiecznych liści, które niejednokrotnie są również ząbkowane, podługowate, a czasami tylko całobrzegie. Z jej środka wyrasta prosta i długa łodyga, która na całej swej długości posiada gwiazdkowate włoski oraz dużo mniejsze od poprzednich, siedzące, ząbkowane listki. Im wyżej idziemy, tym mniej zobaczymy liści, ale za to napotkamy coraz więcej bardzo małych, białych lub różowych kwiatuszków, które zebrane w grona czasami potrafią nawet wcale nie mieć płatków. Po ich przekwitnieniu pojawia się nieduża łuszczyna o charakterystycznym dla rodziny kapustowatych, trójkątnym kształcie, w której znajduje się od 10 do 20 nasion.



Surowiec zielarski

Jak już wspominaliśmy wcześniej, tasznik pospolity posiada właściwości lecznicze. Wykorzystywany do tego celu surowiec zielarski to nic innego, jak ziele, które zostało poddane odpowiedniej obróbce. Okres zbioru tej rośliny przypada w miesiącach jej kwitnienia, co nie jest trudne do przegapienia, gdyż trwa od wczesnej wiosny, aż do późnej jesieni. Wybieramy tylko okazy zdrowe, które nie zostały dotknięte różnymi chorobami, przede wszystkim grzybiczymi. Łodygi, liście i kwiaty nie mogą mieć widocznych żadnych plam, gdyż dyskwalifikuje to je w ziołolecznictwie. Wycinamy całe pędy i umieszczamy w 30 stopniach aż do ich wysuszenia. Tak przygotowane ziele możemy dalej przetwarzać w zależności od zastosowań.

Tasznik pospolity

Tasznik pospolity

Właściwości lecznicze i stosowanie tasznika pospolitego

Odpowiednio przygotowane ziele posiada bardzo dużo związków, które sprzyjają utrzymaniu dobrej kondycji naszego organizmu. Znajdują się w nim między innymi cholina, acetylocholina, histamina, garbniki, flawonoidy, dużo soli potasowych, ale również innych, kwasy organiczne, olejki eteryczny, a także witaminę C. Cała ta mieszanka sprawia, iż właściwości tasznika pospolitego znane są już od dawna, a ilość sposobów na jego wykorzystanie jest spora.

Warto zapoznać się również z działaniem, na jakie możemy liczyć, przygotowując mikstury z zastosowaniem tej rośliny:

Działanie przeciwkrwotoczne - napar z ziela tasznika stosowany jest przy częstych krwawieniach z nosa oraz przy krwotokach dróg pokarmowych. Pozytywnie wpływa również na mięśnie gładkie macicy, dzięki czemu przynosi ulgę w czasie miesiączki. Dodatkowo zwiększa krzepliwość krwi i jednocześnie zmniejsza jej ciśnienie.

Działanie moczopędne - zdolności tusznika w tej dziedzinie nie są zbyt duże, jednak nie możemy o nich zapominać. Ilość wydalanego moczu przy spożywaniu naparu ulega zwiększeniu, dzięki czemu zmniejsza się ilość płynów ustrojowych i ciśnienie krwi, obciążanie serca maleje, a obrzęki przestają być tak bardzo dokuczliwe.

Tasznik pospolity

Tasznik pospolity

Lista chorób, przy których preparaty z tasznika pospolitego przynoszą pozytywne efekty jest dużo dłuższa. Oprócz przynoszenia ulgi przy różnego rodzaju krwawieniach, picie naparu polecane jest również osobom ze stanami zapalnymi, z zaburzeniami perystaltyki jelit, nieżytami zarówno żołądka, jak i jelit. Dodatkowo poprawia przemianę materii, wzmacnia naczynia krwionośne, pozytywnie wpływa na żylaki, krwawienia w siatkówce i z dziąseł. Wskazane jest również stosowanie przy takich chorobach jak gruźlica, zapalenia pęcherza moczowego lub nerek, biegunki, kamice żółciowe i moczowe, trądzik różowaty, reumatyzm, wysięki limfatyczne, czerwonka, pokrzywka, hemoroidy, czy wymioty w czasie ciąży.

W tych celach przygotowujemy napar, który zawiera trzy łyżeczki tasznika na szklankę wody. Działanie tego preparatu jest ograniczone czasowo, dlatego nie może być przygotowywany na zapas. Związki, które wykazują właściwości lecznicze po trzech miesiącach przestają działać całkowicie, a najmocniejsze właściwości wykazuje świeżo zrobiony sok z ziela. Stosujemy jedną szklankę preparatu w ciągu dnia, lecz w dwóch - trzech porcjach w różnych godzinach.


W literaturze można również odnaleźć przepisy na inne preparaty z tego ziela, które również zachowują swoje właściwości.

Nalewka z tasznika pospolitego - przygotowujemy około 250 ml posiekanego ziela, które zalewamy półlitrową butelką wódki. Całość zakręcamy w słoiku i odstawiamy na dwa tygodnie w ciemne miejsce. Po tym czasie przefiltrowujemy części stałe, a powstały alkohol zażywamy w porcjach nie większych niż dwie łyżeczki, do czterech razy dziennie.

Tasznik pospolity

Tasznik pospolity

Sok tasznikowy - do tego celu najlepiej wybrać rośliny świeże. Przemielamy je przez maszynkę do mięsa i umieszczamy w litrowym słoiku do połowy objętości. Następnie dodajemy 200 ml wódki, zakręcamy i odstawiamy na kilka godzin. Po tym czasie przepuszczamy przez sokowirówkę, a otrzymany preparat zażywamy po jednej łyżeczce, maksymalnie sześć razy w ciągu doby.

Miód z tasznikiem - przygotowanie tego preparatu jest trochę trudniejsze. Wysuszone ziele z tasznika bardzo mocno rozdrabniamy, uzyskując prawie że proszek. Następnie sprawdzamy objętościowo ile uzyskaliśmy i to będzie wskaźnik dobierania pozostałych składników. Dodajemy około ½ - ¾ tej objętości miodu (musi być świeży, nieskrystalizowany) oraz ¼ tej objętości gliceryny spożywczej. Wszystko bardzo dokładnie mieszamy i spożywamy po jednej łyżeczce, maksymalnie cztery razy dziennie.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Koniecznie zobacz: