Miniarki
Szkodniki będące muchówką, bardzo drobne, a zagrożenie stanowią osobniki w fazie larwalnej, żerujące wewnątrz liści, żywiąc się miękiszem palisadowym. Tworzą nieregularne korytarze w blaszce liściowej i bardzo łatwo je zidentyfikować.
Łokaś garbatek
W ostatnim czasie coraz częściej pojawia się łokaś garbatek, szkodnik zbóż oraz traw Jego larwy żerują na roślinach wysysając soki przy jednoczesnym przeżuwaniu liści. Doprowadzają do postrzępienia liści oraz połamania źdźbeł. Przy masowym ataku mogą doprowadzić do zamierania roślin. Łokaś garbatek jako osobnik dorosły także jest zagrożeniem dla roślin, ponieważ żywi się niedojrzałym jeszcze ziarnem, powodując szczerbatość kłosów. Łokaś garbatek zimuje w glebie. Szkodnikowi sprzyja brak płodozmianu, ograniczone zabiegi agrotechniczne, zbytnie zachwaszczenie pól oraz najbliższego otoczenia.
Łokaś garbatek
Ploniarka zbożówka
Szkodnik będący niewielką muchówką, osiągającą do około 2 mm długości, barwy czarnej, błyszcząca z czerwonymi oczami. Zagrożeniem dla zbóż i traw są jej larwy, które żerując uszkadzają roślinę, podgryzając nasadę liści, powodując żółknięcie liścia sercowego. Żerując doprowadzają do nadmiernego krzewienia się roślin, co nie przekłada się na zadowalające kłoszenie.
Występowanie szkodnika możemy ograniczyć m.in. terminowym siewem zbóż, a także stosując środki ochrony roślin np. Decis 2,5 EC.
Pryszczarek pszeniczny
Szkodnik z rodziny pryszczarkowatych, którego larwy żerują w ziarniakach. Muchówka jako osobnik dorosły oraz larwy mają barwę pomarańczową. W ciągu roku pryszczarek pszeniczny daje tylko jedno pokolenie. Larwy zimują w podłożu w kokonach, tam też przepoczwarzają się, w okresie kwitnienia zbóż. Larwy wysysają soki roślinne z ziarniaków obniżając jakość plonów.
Pryszczarek pszeniczny jest zagrożeniem tylko podczas masowego występowania. Wówczas należy wykonać oprysk, stosując np. Patriot 100 EC. Pamiętajmy także o profilaktyce.
Ochrona roślin przed szkodnikami
Ochrona zbóż i traw przed szkodnikami powinna być wielopłaszczyznowa, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na profilaktykę. Dzięki niej znacznie możemy ograniczyć występowanie danego szkodnika na uprawach.
• zmienność upraw (płodozmian)
• zróżnicowanie upraw (unikanie monokultur)
• stosowanie poplonu
• systematyczne zwalczanie chwastów
• zabiegi uprawowe (odpowiednie zabiegi agrotechniczne, wykonywane w odpowiednim czasie)
• stosowanie wysokiej jakości materiału siewnego oraz odmian wykazujących podwyższoną odporność na patogeny oraz szkodniki
• utrzymanie miedz w należytej kulturze
W momencie pojawienia się szkodnika w ilości przekraczającej próg szkodliwości gospodarczej, wówczas należy przystąpić do bezpośredniego jego zwalczania. Istnieje kilka metod zwalczania intruza, a podstawowe z nich to:
biologiczna (m.in. wykorzystanie naturalnych wrogów szkodnika poprzez introdukcję);
chemiczna (obecnie najpopularniejsza i najbardziej skuteczna metoda zwalczania szkodników na dużej powierzchni; do zwalczania szkodnika wykorzystuje się odpowiednie środki ochrony roślin; metoda chemiczna powinna być stosowana, wyłącznie w ostateczności);
mechaniczna (metoda absorbująca, skuteczna przede wszystkim na niewielkim obszarze; polega na mechanicznym zwalczaniu szkodnika, a więc m.in. poprzez ręczny zbiór, wycinanie porażonych roślin, utrzymanie miedz w należytej kulturze itp.).
Tekst: Grzegorz Bogucki
0 komentarzy