Lawenda lekarska (wąskolistna)
Przycinanie lawendy
- 1/4
- Następne
- 1/4
- Następne
Cięcie lawendy
W ostatnim czasie jedną z najpopularniejszych roślin ozdobnych stała się lawenda. Chętnie uprawiamy ją zarówno na balkonach czy tarasach jak i w ogrodzie. Trudno się temu dziwić, gdyż jej delikatne, urocze kwiaty zebrane w kłosowate kwiatostany wyglądają niezwykle dekoracyjnie, a rozsiewany przez nie subtelny zapach nie tylko sprzyja odprężeniu, ale także przyciąga niezliczone ilości owadów zapylających (min. pszczół i motyli). Musimy jednak pamiętać, że lawenda nie jest naszą rodzimą rośliną i posiada dość szczególne wymagania uprawowe.
Wymagania uprawowe
Zdecydowana większość gatunków lawendy pochodzi z obszarów śródziemnomorskich, dlatego do prawidłowego wzrostu i rozwoju potrzebuje dużo słońca i ciepła. Lawenda rośnie zwykle na terenach dość suchych, dlatego najlepsza pod jej uprawę będzie lekka, przepuszczalna, żyzna i bardzo umiarkowanie wilgotna gleba (lepiej poradzi sobie z suszą niż z zalewaniem). Dobrze również, jeśli znajdzie się w niej nieco wapnia, ponieważ w naturze rośliny często zasiedlają takie właśnie stanowiska.
Gatunki uprawiane w Polsce
Lawenda ma postać niewielkich, aromatycznych, wieczniezielonych krzewów, których rozmiar, pokrój oraz kolor kwiatów w dużej mierze zależą od gatunku i odmiany. Rodzaj zalicza się do rodziny jasnowatych i skupia ponad 40 gatunków roślin. Ze względu na warunki klimatyczne w Polsce można jednak spotkać zaledwie trzy z nich: lawendę wąskolistną zwaną też lekarską (L. angustifolia), lawendę francuską (L. stoechas) oraz lawendę hiszpańską (L. dentata). Wszystkie są roślinami wieloletnimi, ale ponieważ bardzo źle znoszą niskie temperatury, w naszym klimacie nie przezimują pozostawione w gruncie lub w doniczce na tarasie. Jedynym gatunkiem, który może spędzić zimę w ogrodzie jest lawenda wąskolistna, jednak nawet ona wytrzymuje spadki temperatury jedynie do ok. -20 °C, dlatego wymaga zimowego okrycia lub uprawy w cieplejszych rejonach kraju. Wymienione gatunki można natomiast spróbować przechować w chłodnym i widnym pomieszczeniu, w którym temperatura wynosi ok. 5 -10 °C (chociaż i wtedy nie ma gwarancji powodzenia).
Lawenda lekarska
Cięcie wiosenne
Ponieważ zwykle l. francuską i l. hiszpańską uprawiamy tylko przez jeden sezon i na ogół kupujemy już podrośnięte i uformowane rośliny, ich przycinanie nie ma właściwie większego znaczenia (chyba, że będziemy próbowali rośliny przechować), inaczej natomiast wygląda sytuacja z lawendą wąskolistną, która zwykle pozostaje w ogrodzie przez co najmniej kilka lat lub jest z powodzeniem przechowywana w doniczkach. Aby takie krzaczki co roku bujnie kwitły i zachowały ładny, zwarty pokrój, trzeba je systematycznie przycinać i to nawet dwa razy w roku.
Pierwsze, najważniejsze i najbardziej radykalne cięcie przeprowadzamy wczesną wiosną (IV – p. V), kiedy na pędach widać już pierwsze, rozwijające się pączki. Podczas tego zabiegu przycinamy roślinę nawet o połowę, skracając jej wszystkie gałązki. Młode, silne pędy wyrastające po takim cięciu, mogą posłużyć do pobrania sadzonek, które następnie należy ukorzenić w ciepłym inspekcie (zakwitną w drugim roku uprawy).
Lawenda francuska
czytaj dalej...
0 komentarzy