Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Skomentuj artykuł

Wartości odżywcze pomidorów

Trudno wyobrazić sobie popularniejsze i bardziej lubiane warzywo niż pomidory. Są obowiązkowym składnikiem letnich sałatek, śniadaniowych kanapek, rozmaitych surówek, sosów, przecierów i wielu dań obiadowych. Bez ich udziału trudno sobie również wyobrazić ulubioną pomidorówkę lub dania kuchni włoskiej. Ich soczysty i aromatyczny miąższ jest jednak nie tylko smaczny, ale także bardzo zdrowy, gdyż zawiera ogromną ilość likopenu i potasu, a także szereg innych składników mineralnych (min.: magnez, wapń, żelazo, mangan, sód, karoten, fosfor), witamin (głównie wit. C, a także wit. z grupy B, wit. K, wit. PP) i kawasów organicznych (foliowy, szczawiowy). Co ciekawe, większość z tych substancji jest lepiej przysfajalna z pomidorów przetworzonych (np. w postaci sosu) niż surowych (np. likopen). Nieocenione walory smakowe tego warzywa sprawiły, że każdy kto posiada działkę, ogród lub choćby balkon, chciałby je u siebie posiadać. Najbardziej rozpowszechnionym sposobem uprawy pomidora jest tunel foliowy lub grządka warzywna, ale uprawa pojemnikowa wcale nie musi być trudniejsza.

Wymagania uprawowe

Zanim jednak podejmiemy się uprawy pomidorów na balkonie, musimy przyjrzeć się ich wymaganiom. Pomidor zwyczajny (Lycopersicon esculentum) pochodzi z ciepłych rejonów świata (Ameryki Południowej i Środkowej), dlatego jego oczekiwania w stosunku do temperatury i światła są dość wysokie. Roślina wymaga stanowiska słonecznego, ciepłego i osłoniętego od wiatru. Jest też całkowicie nieodporna na niskie temperatury, dlatego nawet niewielki przymrozek może ją całkowicie zniszczyć. Pomidor rośnie zwykle dość silnie i w krótkim czasie tworzy dużo owoców, dlatego oczekuje również dostatecznie żyznego podłoża, o dużej zawartości składników pokarmowych. W czasie wegetacji, należy więc stosować dodatkowe nawożenie, wykorzystując do tego celu nawozy organiczne (np. dobrze kompostem, gnojówką z pokrzywy lub biohumusem) lub ewentualnie mieszanki specjalnie przeznaczone do nawożenia pomidorów. Rośliny wymagają też systematycznego, ale umiarkowanego nawadniania (nadmiar wilgoci powoduje pękanie owoców i rozwój chorób). Krzaczki należy podlewać wprost do doniczki, unikając moczenia liści (szybki rozwój chorób grzybowych).

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Produkcja rozsady

W naszym kraju uprawę pomidora prowadzi się z rozsady, którą należy przygotować już wczesną wiosną. Jeśli zdecydujemy się na własne sadzonki, musimy wysiać nasiona w drugiej połowie marca. Płytkie doniczki wypełniamy odkażoną ziemią do wysiewu warzyw (dostępną w marketach ogrodniczych), po czym rozsypujemy na jej powierzchni nasiona, przykrywając je cienką warstwą czystego piasku. Pojemniki ustawiamy w widnym i ciepłym miejscu (np. na okiennym parapecie), a kiedy kiełkujące siewki rozwiną dwa pierwsze liście właściwe, pikujemy je do większych doniczek. Na taras możemy jednak wystawić rośliny dopiero w drugiej połowie maja i to po wcześniejszym zahartowaniu. Jeśli nie mamy czasu lub możliwości na samodzielne przygotowanie rozsady, można również kupić gotowe sadzonki np. na targu.

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Pomidory karłowe

W zależności od siły wzrostu wybranych odmian, będziemy potrzebowali różne rodzaje pojemników. Odmiany karłowe, dorastające zwykle do wysokości ok. 40-50 cm. i podobnej szerokości, będą potrzebowały doniczki  o wym. ok. 20 cm. szer. x 20 cm. wys. (w typowej skrzynce balkonowej z reguły zmieszczą się dwa takie krzaczki). Ponieważ są niskie i posiadają krzaczastą formę, nie wymagają podpór, ogławiania ani usuwania „wilków”. Jedynie w sytuacji, kiedy bardzo obficie obrodzą, należy je podeprzeć palikiem, aby nie pokładały się pod ciężarem owoców. Czasami wymagają również usunięcia części zbyt gęsto rosnących lub żółknących liści. Większość odmian karłowych rodzi małe owoce (tzw. pomidorki koktajlowe), ale za to w dużej ilości. Do uprawy balkonowej poleca się takie odmiany jak: „Balkoni Red”, „Maskotka” (o czerwonych owocach), „Yellow Pear”, ”Ola Polka” (o żółtych owocach). Pierwsze owoce dojrzewają już w lipcu, jednak pełni zbioru należy spodziewać się w sierpniu. Na ogół pomidory karłowe owocują nieprzerwanie aż do późnej jesieni.

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Pomidory gruntowe

Poza pomidorami karłowymi na balkonie można również uprawiać odmiany wysokie, wydające zarówno duże jak i małe owoce w kolorach czerwonych, pomarańczowych lub żółtych. Ich uprawa jest jednak nieco trudniejsza i bardziej pracochłonna niż karłowych kuzynów. Przede wszystkim wymagają większych pojemników (najlepiej ok. 40 cm. szer.), w których będą rosły pojedynczo. W trakcie wzrostu będą też oczekiwały szeregu zabiegów pielęgnacyjnych, takich jak: podpieranie lub podwiązywanie, usuwanie odrostów (tzw. „wilków”, czyli pędów bocznych, wyrastających z kątów liści), usuwanie dolnych liści (zwykle w VII-VIII) czy w końcu także ogławianie (uszczykiwania wierzchołka wzrostu nad ostatnim zawiązanym gronem, zwykle pod koniec lata). Na balkonie można uprawiać różne odmiany pomidorów gruntowych, wybierając jednak te o mniejszej sile wzrostu. Wysokie krzaczki można dodatkowo obniżyć, prowadząc rośliny na 2 lub nawet trzy pędy, dzięki temu zamiast 2 m. mogą osiągać ok. 1,2-1,5 m. wys.. W tym celu poza pędem głównym pozostawia się jeden lub dwa pędy boczne, wyrastające z kątów najniżej położonych liści.

Choroby i szkodniki

Należy jednak pamiętać, że pomidory to rośliny dość wrażliwe na choroby i szkodniki. Warto więc szukać odmian odpornych na typowe choroby (np. zarazę ziemniaka) oraz pilnie obserwować rośliny. Pomidorom może zagrażać: zielona mozaika, czarna lub brunatna plamistość, alternarioza, antraknoza, szara pleśń, zaraza ziemniaka oraz szkodniki(głównie mszyce, mątwiki, stonka).

Pomidory na balkonie

Pomidory na balkonie

Autor: Katarzyna Józefowicz

Źródła:
1.    „Działkowiec” 06/2013 „Pomidor na szóstkę” str. 60/61 dr hab. R. Dobromilska
2.    „Działkowiec” 05/2007 „Pomidory drobnoowocowe” str. 60/61 dr hab. R. Dobromilska
3.    „Ogród w doniczkach” Reader’s Digest W-wa 2003r. str. 91
4.    „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych” A. Studziński, F. Kagan, Z Sosna, W-wa 1987 r.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Kategorie