Kapusta pekińska - uprawa, odmiany i choroby

Kapusta pekińska - uprawa, odmiany i choroby

Skomentuj artykuł

Choroby i szkodniki

Tak jak wszystkie kapustowate, również kapusta pekińska narażona jest na liczne choroby i szkodniki. Odpowiedni dobór odmiany, prawidłowe stanowisko, zabiegi pielęgnacyjne, obniżają prawdopodobieństwo wystąpienia zmian chorobowych.

Do podstawowych chorób kapusty pekińskiej zaliczymy:

Zgorzel siewek kapustnych

Choroba grzybowa za którą odpowiadają liczne czynniki chorobotwórcze m.in. Pythium, Fusarium.  Zgorzel siewek kapustnych może pojawić się już w fazie kiełkowania nasion (zgorzel przedwschodowa) oraz w fazie siewek. W fazie siewek, zaobserwujemy przewężające się łodyżki oraz ich czernienie. W konsekwencji zmian chorobowych młode rośliny przewracają się i giną. Choroba może poczynić bardzo duże straty, dlatego też należy postępować zgodnie z zasadami wysiewu nasion. W przypadku starszych siewek zgorzel siewek kapustnych może zaburzyć rozwój młodych roślin, ale mimo to mogą one przetrwać ten ciężki dla nich okres, nie mniej jednak odbije się na przyroście roślin, a także jakości warzywa.

Przy zwalczaniu chorób niezwykle ważne jest zapobieganie ich występowaniu. Leczenie jest o wiele droższe, a i tak kondycja roślin  ulega pogorszeniu. W przypadku zgorzeli siewek kapustnych liczy się prawidłowe przygotowanie rozsady, prawidłowy wysiew nasion, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami. Materiał siewny powinien pochodzić od sprawdzonych producentów i charakteryzować się najwyższą jakością. Nasiona powinny być zaprawione przeciw czynnikom chorobotwórczym, a także szkodnikom. Takie nasiona wysiewamy na wolne od czynników chorobotwórczych podłoże.
Chorobie sprzyja nadmierna wilgotność podłoża, niska temperatura, zbyt mało światła, a także zbytnie zagęszczenie.

Przygotowywana w inspekcie rozsada powinna być systematycznie wietrzona.

W przypadku zmian chorobowych usuwamy wszystkie porażone rośliny, a pozostałe rośliny należy opryskać odpowiednim środkiem ochrony roślin.

Kiła kapusty

Powszechna i bardzo niebezpieczna dla roślin kapustowatych choroba bakteryjna, za której pojawienie się odpowiada czynnik chorobotwórczy o nazwie Plasmodiophora brassicae. Tak jak w przypadku zgorzeli i  tu niezbędna jest profilaktyka.

Objawem choroby są liczne zgrubienia na korzeniach, będące konsekwencją porażenia komórek, które ulegają deformacji. Zostaje zakłócone przewodzenie składników pokarmowych. Roślina słabnie, żółknie, a przy silnym porażeniu więdnie i zamiera.

Starsze rośliny mają większe prawdopodobieństwo przetrwania tego trudnego dla nich okresu, ale choroba odbije się na jakości warzyw.

Chorobie sprzyja kwaśne podłoże (nie sadzimy roślin przy pH podłoża poniżej 6,5- 6,0),   wyższa wilgotność podłoża, brak zmianowania, kiepskiej jakości materiał siewny. W przypadku pojawienia się kiły kapusty, pamiętajmy o usunięciu części podziemnej roślin, która jest źródłem ponownej infekcji. Po wystąpieniu choroby, na danym stanowisku, ponowna uprawa roślin krzyżowych jest możliwa po około 5 latach.

Kiłą kapusty zagrożone są również inne rośliny zaliczane do krzyżowych. W tej rodzinie nie brakuje również chwastów, tak więc utrzymanie podłoża w należytej kulturze jest niezmiernie ważne.
Przygotowując rozsadę należy zastosować podłoże wolne od czynników chorobotwórczych bądź zdezynfekować podłoże zastane w miejscu siewu.

Sadząc młode sadzonki, część korzeniową można zanurzać w odpowiednim środku, który spełni rolę środka dezynfekującego.

Szara pleśń

Powszechnie występująca choroba grzybowa, porażająca wiele roślin ozdobnych i użytkowych również kapustę pekińską. Porażeniu ulegają nadziemne części roślin w okresie już wytworzonych główek (okres przed zbiorami), a także podczas przechowywania. Za zmiany chorobowe odpowiada Botrytis cinerea. Na liściach zaobserwujemy brązowawe plamy, których pojawieniu się, sprzyjają uszkodzenia mechaniczne, przy znacznej wilgotności, kiedy to na plamach zauważalny będzie szarawy nalot.

Czynnik chorobotwórczy zimuje w resztkach porażonych części roślin, które stają się źródłem zakażenia w następnym okresie wegetacyjnym. Rośliny narażone na porażenie warto opryskać 2- 3 krotnie środkiem grzybobójczym np. Amistar 250 SC.

Mączniak rzekomy

Choroba szczególnie niebezpieczna dla młodych roślin, doprowadzająca do     ich zamierania. Zazwyczaj porażeniu ulegają rośliny uprawiane na zbiór     jesienny. Na liściach można zaobserwować oliwkowożółte plamy, w obrębie     których zamiera tkanka. Przy nadmiernej wilgotności na spodniej stronie     powstałych plam można zaobserwować mączysty nalot. Plamy pojawiają się     na starszych liściach, doprowadzając do ich opadania. Choroba silnie osłabia     rośliny, a poprzez rany powstałe po opadniętych liściach może dojść     do     porażenia przez kolejne czynniki chorobotwórcze.

Chorobie sprzyja nadmierna wilgotność, wnikająca np. ze zbyt mało     przewiewnego stanowiska, nadmiernych opadów, niskiej temperatury, dużego     zagęszczenia.

Przygotowując rozsadę należy korzystać z podłoża wolnego od czynników     chorobotwórczych.

Warto pamiętać, że grzyb zimuje w resztkach porażonych roślin, które należy     bezwzględnie usuwać.

Po pojawieniu się pierwszych objawów choroby, rośliny należy opryskać     środkiem grzybobójczym np. Amistar 250 SC. Środkiem tym zwalczamy     również mączniaka prawdziwego. 

Kapusta pekińska

Kapusta pekińska

Czerń krzyżowych

Choroba grzybowa, za którą odpowiadają liczne grzyby z rodzaju Alternaria, odpowiadające także za inne zmiany chorobowe. Czerń krzyżowych objawia się pojawieniem ciemnych plam na starszych liściach. Ciemne plamy z jaśniejszym, żółtawym obrzeżem. Źródłem infekcji mogą być m.in. pozostawione resztki porażonych rok wcześniej roślin czy też zainfekowane podłoże.

Chorobie przeciwdziałamy usuwając porażone resztki roślin, a także przygotowując rozsadę zgodnie z zasadami, wspomnianymi przy poprzednich chorobach.

Środek ochrony roślin, który można zastosować przeciw czerni krzyżowej to m.in. Amistar 250 SC czy też Zato 50 WG. Oprysk należy powtórzyć w odstępie 7- 10 dni.

Mokra zgnilizna bakteryjna

Choroba bakteryjna za którą odpowiadają bakterie z rodzaju Pseudomonas i Erwinia. Choroba poraża warzywa rosnące, a także te przechowywane, objawiając się pojawieniem się wodnistych plam. Do infekcji dochodzi poprzez uszkodzenia mechaniczne, przy dużej wilgotności. Aby ograniczyć szkody wykonane przez mokrą zgniliznę do przechowania należy przeznaczyć główki kapusty nie przejrzałe, nie uszkodzone, zapewnić prawidłowy zbiór warzywa i odpowiednio przechowywać.

Poza wspomnianymi powyżej chorobami, na roślinie mogą wystąpić jeszcze inne zmiany chorobowe m.in. nekrotyczna plamistość kapustnych czy też czarna zgnilizna kapustnych.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także