Kaktusy - choroby i szkodniki

Wśród czerwców atakujących kaktusy występuje także tarcznik kaktusowiec (Diaspis echinocacti) żerujący przede wszystkim na kaktusach kolumnowych. Na roślinie zaobserwujemy brązowawe woskowe tarczki pod którymi znajdują się samice z jajami, mocno przytwierdzone do rośliny. Nie pielęgnowane kaktusy zaatakowane przez tarcznika żółkną i gubią pąki kwiatowe. Szkodnika możemy zwalczyć mechanicznie, a więc delikatnie, za pomocą patyczka nasączonego roztworem z mydła zdrapujemy na szmatkę szkodnika, a następnie niszczymy. Prostszym sposobem, ale szkodliwym dla otoczenia jest zastosowanie środka np. Confidor 200 SL, Provado Plus AE.

Częstym problemem są także przędziorki, a więc tzw. „czerwone pajączki” zaliczane do przędziorkowatych (Tetranychidae). Żywiąc się sokiem roślinnym nakłuwają rośliny doprowadzając do zaburzeń i zmniejszenia powierzchni asymilacyjnej. Z czasem w miejscu żerowania szkodników pojawią się przebarwienia. Początkowo szare, a ostatecznie rdzawe. Gatunkiem przędziorka najczęściej występującym na kaktusach jest przędziorek chmielowiec (Tetranychus telarius), którego wielkość nie przekracza 0,5 mm. Tetranychidae możemy zwalczyć stosując Fastac 100 EC. Ponieważ przędziorki preferują ciepło i niską wilgotność, warto w okresie letnim spryskiwać rośliny zimną wodą i utrzymywać wilgoć. Takie warunki z pewnością nie będą przychylne przędziorkom.
Kaktusom zagrażają także wełnowce (Pseudococus), a więc kilkumilimetrowe pluskwiaki, pokryte wełniastym „nakryciem”, które wysysając sok z rośliny doprowadzają do jej żółknięcia oraz hamują wzrost. Do zwalczania mszyc można  wykorzystać Fastac 100 EC, Karate Zeon 050 CS. Żerują przede wszystkim na młodych przyrostach oraz między żebrami.

Mszyce jako jedne z najbardziej powszechnych szkodników roślin występują także na kaktusach, ale tych wytwarzających liście oraz na pąkach kwiatowych. Możemy je usunąć spłukując strumieniem wody bądź też zastosować jeden z wielu środków fosforoorganicznych np. Karate Zeon 050 CS,  Decis 2,5 EC.

Zagrożeniem dla kaktusów są także stonogi, które w okresie zimowym dokonują uszkodzeń kaktusów poprzez dziurawienie i ogryzanie. Szkodnik żeruje w nocy, a w dzień kryje się w ciemnych i wilgotnych zakamarkach. Aby uniknąć szkodnika nie należy ustawiać kaktusów w miejscach występowania stonogi, a poza tym można przygotować na niego przynętę np. połówkę ziemniaka.
Poza wspomnianymi szkodnikami należy uważać także na mrówki oraz ziemiórki.

Uwagi końcowe

W uprawie kaktusów choroby o podłożu bakteryjnym tzw. bakteriozy występują bardzo rzadko, tak więc nie mają większego znaczenia. Podobnie choroby wirusowe, które mogą się objawić w formie żółtozielonych plam o nieregularnym kształcie. Choroby wirusowe mogą spowodować całkowite zahamowanie wzrostu rośliny, a także doprowadzić do jej zniszczenia. Do zarażenia może dojść wyłącznie poprzez otwartą ranę, a więc w wyniku działania pasożyta bądź przy zabiegach pielęgnacyjnych. Ważnym jest, aby wszelkie prace pielęgnacyjne łącznie ze szczepieniem odbywały się z wykorzystaniem odkażonych narzędzi. W przypadku porażenia rośliny, należy ją wyrzucić, aby nie stała się źródłem infekcji dla pozostałych roślin.

Tekst: Grzegorz Bogucki