Korzenie
System korzeniowy bardzo rozbudowany, z licznymi korzeniami bocznymi. Głęboki, choć ze słabiej rozwiniętym korzeniem palowym.
Pędy
Młode pędy grubsze, zazwyczaj nagie oraz lekko żółtawe.
Liście
Jodła kaukaska charakteryzuje się gęsto ułożonymi, sztywnymi, ale nie kłującymi igłami, dochodzącymi nawet do 5 cm długości. Ułożone skośnie do przodu wręcz grzebieniasto. Zielone, a zarazem błyszczące od spodu z dwoma paskami.
Kwiaty
Abies nordmanniana tak jak wszystkie gatunki jodeł należy do drzew jednopiennych, a więc na jednym drzewie pojawiają się zarówno kwiaty męskie jak i żeńskie. Kwiatostany męskie czerwonawe, prawie kuliste, mniejsze od żółtozielonych kwiatostanów żeńskich.
Szyszka
Szyszki cylindryczne, na szczycie lekko zwężone, których długość dochodzi nawet do 25 cm. W stanie niedojrzałym zielone, po dojrzeniu brązowe z widocznymi wyciekami żywicy.
Występowanie
Gatunek występuje na zachodnim Kaukazie i w Azji Mniejszej, gdzie porasta górzyste obszary, położone na wysokości 800- 2200 m n.p.m.
Wymagania
Abies nordmanniana preferuje stanowiska słoneczne do lekko zacienionych oraz żyzne, próchnicze, dostatecznie wilgotne i kwaśne gleby. Ze względu na wczesną wegetację, może ucierpieć podczas wiosennych przymrozków. Najlepiej rośnie w klimacie wilgotnym. Jest wrażliwa na zanieczyszczenia , susze i wysoką temperaturę.
Zastosowanie
Jodła kaukaska należy do bardzo malowniczych drzew, które znakomicie prezentują się jako soliter.
Polecana do parków i większych ogrodów.
Młode okazy coraz częściej stosowane jako bożonarodzeniowe drzewka.
Odmiany
Z odmian ogrodowych Abies nordmanniana warto wymienić
• ‘Golden Spreader’ – odmiana karłowa o niewielkim przyroście rocznym, osiągająca po 10 latach około 1 m wysokości. Świetnie prezentuje się w ogrodach skalnych, gdzie stanowi ciekawy, a zarazem złocisty akcent.
• ‘Pendula’ – odmiana o stożkowatej, wąskiej, soczysto zielonej koronie, osiągająca do kilku metrów wysokości. Dość wrażliwa, dlatego należy o nią szczególnie zadbać, sadząc najlepiej przy zbiorniku wodnym, na osłoniętym stanowisku, w lekko kwaśnym oraz żyznym podłożu.
Uwagi
Jodla kaukaska należy do drzew długowiecznych, i może przeżyć nawet do kilkuset lat.
Została odkryta w 1836 roku przez botanika A. Nordmanna.
Tekst: Grzegorz Bogucki
0 komentarzy