Jaśmin czy jaśminowiec?

Któż z nas nie widział bzów, amarylisów, woskownicy,  kasztanów czy jaśminów? Wydaje się, że przecież to niezwykle popularne i wszystkim dobrze znane rośliny, a w rzeczywistości nie ma nic bardziej mylnego. Tak naprawdę niewiele osób mogłoby prawidłowo opisać wygląd roślin noszących właśnie te nazwy. Przyjęte potocznie nazewnictwo wielu popularnych roślin, jest tak naprawdę błędne i z pewnością zemści się w chwili, kiedy zaczniemy poszukiwać informacji o uprawie naszych ulubionych gatunków, czyli lilaków (nie bzów), hipeastrum (nie amarylisów), hoi (nie woskownicy), kasztanowców (nie kasztanów) czy wreszcie jaśminowców (a nie jaśminu). Kiedy przyjrzymy się tym roślinom bliżej, często okazuje się, że mają kompletnie inne wymagania uprawowe, bardzo różnią się między sobą wyglądem oraz sposobem kwitnienia i nie zawsze odpowiadają naszym oczekiwaniom.

Dokładnie taka sama sytuacja dotyczy jaśminowców, najczęściej nazywanych jaśminami. Te rośliny są bowiem zupełnie różnymi gatunkami i nie tylko mają odmienny wygląd oraz wymagania, ale też należą do całkiem różnych rodzin botanicznych. Dlatego warto im się przyjrzeć nieco bliżej, aby w przyszłości już nigdy ich ze sobą nie pomylić.

Jaśmin (z rodziny oliwkowatych), który zwykle kojarzy się nam z białymi, pachnącymi wiosennymi krzewami, tak naprawdę jest pnączem. Wprawdzie liczący sobie ponad 400 gatunków rodzaj to również krzewy, ale poza jednym - jaśminem nagokwiatowym (o długich pędach i żółtych, podobnych do forsycji, niemal bezzapachowych kwiatach, pojawiających się na przedwiośniu II-IV lub nawet nieco wcześniej, posiada kilka odmian uprawowych), raczej nie spotkamy ich na terenie naszego kraju, gdyż większość jaśminów to po prostu rośliny egzotyczne. Nie tolerują tak dużych spadków temperatury, jakie zdarzają się w naszym klimacie, dlatego nie nadają się do całorocznej uprawy w gruncie. Mimo to kilka gatunków można spotkać w uprawie doniczkowej i chociaż nie są roślinami najłatwiejszymi w utrzymaniu, niekiedy udaje się je przez dłuższy czas hodować w mieszkaniach (np. jaśmin wielokwiatowy lub kwiecisty – pnącze podłużnych, zielonych liściach i białych, niezwykle intensywnie pachnących kwiatach, pojawiających się na roślinie w miesiącach XII- VI, a także jaśmin wielkolistny lub sambac  - pnącze o białych, pachnących kwiatach, zebranych w wierzchołkowe baldachy, zakwitających w miesiącach letnich VI - IX). Jaśminy w wielu cieplejszych rejonach świata są chętnie uprawiane jako rośliny ozdobne, a z kilku gatunków przygotowuje się nawet jaśminowe herbatki i aromatyczne olejki. Kwiatów tej rośliny używa się również w kosmetyce i przemyśle perfumeryjnym (np. z jaśminu lekarskiego).

Jaśmin

Jaśmin

Jaśminowce

Całkiem inną rośliną jest natomiast jaśminowiec (rodzina hortensjowatych). To właśnie jego białe, urocze kwiaty podziwiamy w ogrodach każdej wiosny i lata. Zwykle przepięknie pachną, ale niektóre gatunki oraz odmiany są niemal zupełnie bezzapachowe. W naszym kraju w uprawie spotyka się głównie dwa z ok. 70 gatunków jaśminowców – jaśminowiec omszony (bez zapachu) oraz jaśminowiec wonny. Jaśminowce to krzewy o różnej wysokości (1-5 m.) i terminie kwitnienia, ale wszystkie gatunki uprawiane w naszym kraju charakteryzują się wystarczającą odpornością na niskie temperatury i niewielkimi wymaganiami uprawowymi. Dlatego z powodzeniem można sadzić je zarówno w miejscach słonecznych jak i ocienionych, a także na glebach dobrej klasy lub znacznie słabszych. Poradzą sobie w różnych warunkach, o ile nie będą narażone na suszę, której po prostu nie lubią i zwyczajnie więdną.

Jaśminowiec

Jaśminowiec