Formowanie iglaków

Aby ułatwić sobie pracę można skorzystać już z uformowanych iglaków, których nie brakuje w sprzedaży. Oczywiście ceny zależnie od wieku rośliny potrafią szokować, ale można też trafić na uformowane rośliny za przystępną cenę. W przypadku zakupienia  gotowej „rzeźby” będziemy musieli tylko utrzymać wcześniej nadany roślinie kształt.

Warto pamiętać, że jest wiele odmian iglaków o naturalnie geometrycznym kulistym bądź stożkowym pokroju i warto to wykorzystać w ogrodzie.

Przy formowaniu iglaków korzystajmy z gotowych szablonów, które bardzo ułatwiają nadanie roślinom konkretnych kształtów. Szkielet wykonany z drewna, bambusa czy też metalowy mocujemy wewnątrz rośliny. Z cięciem ograniczamy się tylko do linii wyznaczonych przez szablon. Gdy roślina osiągnie wymagane rozmiary demontujemy szkielet . Przy tworzeniu spirali jako szablon może posłużyć sznurek, który będzie wyznaczał linię cięcia. Jeżeli chcemy posiadać w ogrodzie precyzyjnie uformowany stożek wystarczy ostrożnie wbić pręt w środek rośliny, który będzie wyznaczał wierzchołek przyszłej figury, a następnie od wierzchołka poprowadzić kilka sznurków, które należy przymocować do wcześniej wbitych kołków w podłoże.

Bardzo ważną kwestią jest dobór odpowiednich roślin do formowania. Nie każdy iglak nadaje się na stworzenie ciekawej zielonej rzeźby. Odpowiednia roślina powinna odznaczać się wysoką tolerancją na cięcie, szybką regeneracją, niewielkimi przyrostami, żywotnością a także mrozoodpornością. Z pewnością na figury geometryczne oraz żywopłoty nadaje się cis pospolity (Taxus baccata) . Podobne zastosowanie mają tuje (Thuja) cyprysiki (Chamaecparis) w szczególności cyprysik groszkowy (Chamaecyparis pisifera). Jeżeli chcemy do ogrodu wprowadzić akcent „japoński” sięgnijmy po sosny (Pinu smugo, Pinus densiflora) oraz jałowce (Juniperus media, Juniperus virginiana). Pamiętajmy, że cyprysiki mogą przemarzać, tak więc należy je sadzić w osłoniętych od wiatru, ciepłych  stanowiskach.

Odpowiednie narzędzia

Do formowania iglaków niezbędne są bardzo dobrej jakości narzędzia. Koniecznie wśród sprzętu tnącego musi  znaleźć się sekator ręczny, który będzie służył do cięcia grubszych i zdrewniałych gałązek, natomiast do cięcia młodych przyrostów wystarczą lekkie nożyce. Jeżeli mamy sporo cięcia, wówczas warto zaopatrzyć się w nożyce elektryczne, które z pewnością ograniczą czas poświęcany na formowanie iglaków.

W ciągu sezonu ilość cięć przeprowadzonych na formowanych iglakach może się różnić. Cięcie należy dostosować do siły wzrostu danej rośliny. W zasadzie podstawą są dwa cięcia z których jedno przeprowadzamy wczesną wiosną na przełomie marca i kwietnia, kiedy jeszcze iglaki nie rozpoczęły wegetacji, a kolejne w okresie letnim. Pamiętajmy, że lepiej ciąć częściej, wówczas ścinamy niewielkie części przyrostów, a roślina świetnie się zagęszcza. Strzyżenie powinniśmy zakończyć pod koniec sierpnia ze względu na konieczność przygotowania się roślin na okres zimy.

Pielęgnacja uformowanych iglaków

Formowane iglaki należy otoczyć szczególna opieką,  ponieważ tylko dobrze podlane, odżywione oraz zabezpieczone przed mrozem są w stanie pięknie się zagęścić i stanowić niepowtarzalną ozdobę ogrodu i tarasu. Większą uwagę należy poświęcić iglakom uprawianym w pojemnikach.

Samo formowanie iglaków po nabraniu wprawy nie jest trudne. Na początku ważne jest, aby poznać sztukę cięcia od strony teoretycznej. Dzięki niej unikniemy wielu błędów i ocalimy nie jedną roślinę. Naukę strzyżenia najlepiej rozpocząć od prostych form z wykorzystaniem mniej wartościowych iglaków. Cierpliwość, precyzja i kreatywność to cechy sprzyjające tworzeniu ciekawych zielonych rzeźb. Nie bójmy się cięcia i formowania iglaków, bo to dobry sposób na ożywienie naszego najbliższego otoczenia.

Tekst: Grzegorz Bogucki