Fasolka szparagowa - uprawa, odmiany i właściwości

Choroby i szkodniki

Fasola należy do warzyw chętnie atakowanych przez rozmaite szkodniki oraz choroby. Do najczęściej spotykanych należą takie choroby jak: mozaiki, bakteriozy, antraknoza fasoli, rdza, szara pleśń, zgnilizna twardzikowa oraz szkodniki: strąkowiec fasolowy, śmietka kiełkówka, skorek pospolity. Dlatego ważne jest przed siewem zaprawianie nasion fasoli, co ułatwia ochronę tego warzywa.

Fasolka szparagowa

Odmiany

Fasola szparagowa posiada mnóstwo odmian i to zarówno w grupie roślin karłowych jak i tycznych. Różnią się one między sobą nie tylko siłą wzrostu, ale również długością okresu wegetacyjnego oraz kolorem strąków (np. żółte, zielone, fioletowe)

- odmiany karłowe – dorastają zwykle do wysokości ok. 40-50 cm. wys., dlatego nie wymagają podpór. Strąki mogą być żółte (odm. wczesne: Złota Saxa, Bali, Elektra, Korona oraz późniejsze: Furora polana, Polka, Lotos, Atos, Wstega) lub zielone (odm. wczesne: Dakota, Roma II, Plus oraz późniejsze: Gracja, Delfina, Aga, Jawa).

- odmiany tyczne – to rośliny wysokie, osiągające nawet 3-4 m. wysokości, dlatego należy dla nich przewidzieć odpowiednie podpory (np. tyczki, kratownice). Strąki mogą być żółte (Gazella), zielone (Hilds Neckarkonigin) lub fioletowe (Blauhilde).

Fasole szparagową możemy w kuchni wykorzystać na kilka sposobów. Przede wszystkim jest to znakomite warzywo na jarzynkę. Można je spożywać po ugotowaniu w lekko osolonej wodzie bez żadnych dodatków (wersja dietetyczna) lub polane masłem z tartą bułką. Ugotowane strąki mogą być też ciekawym składnikiem letnich sałatek. Najdą się też do przyrządzania rozmaitych zapiekanek oraz zup (np. fasolowej). Fasolkę szparagową można również mrozić ( po blanszowaniu) oraz konserwować.

Autor: Katarzyna Józefowicz
Bibliografia:

1. „Działkowiec” 2/06 prof. Roch W. Doruchowski „Warzywa strączkowe dla zdrowia” str. 46
2. „Działkowiec” 6/08 prof. Helena Łabuda „Fasola szparagowa” str. 51
3. „Atlas chorób i szkodników roślin warzywnych” A. Studziński, F. Kagan, Z Sosna, W-wa 1987 r.
4. Wikipedia