Czeremcha pospolita i amerykańska

Czeremcha pospolita i amerykańska

2 komentarzy

Pod koniec kwietnia i w maju, spacerując po naszych pięknych lasach, możemy natknąć się na ciekawą, kwitnącą roślinę drzewiastą. Jej białe kwiaty, zebrane w gęste, zwisające grona, osiągające nawet do 20 cm długości, mają bardzo wyrazisty zapach, dla niektórych nieprzyjemny. Piękne kwitnące drzewo, przybierające często formę wielopniowego krzewu to oczywiście czeremcha zwyczajna  (Prunus padus) zwana także czeremchą pospolitą, smrodynią, śliwą kocierpką, czeremuchą czy też trzemchą.

Prunus padus jak zostało wspomniane najczęściej przybiera formę wielopniowego krzewu, osiągającego do 6 m wysokości, przy znacznej kilkumetrowej szerokości. Drzewa mogą osiągać wysokość nawet do 15 m. Ich korona jest bardziej wąska. Czeremcha zwyczajna charakteryzuje się zwieszającymi, zwłaszcza w późniejszym wieku gałęziami. Jej kora jest ciemna, w początkowym okresie gładka, a wraz z upływem czasu bardziej nieregularna. Cechą  charakterystyczną kory jest intensywny zapach, wyczuwalny zwłaszcza po roztarciu, przypominający migdały. Liście P. padus są jajowatoeliptyczne, zaostrzone, mniej lub bardziej piłkowane, osiągające do 10-12 cm długości. Na wierzchniej stronie zielone, a na spodniej szarozielone do niebieskozielonych. Po przekwitnięciu bardzo dekoracyjnych kwiatów na roślinie ukazują się liczne kuliste owoce, po dojrzeniu w czarnej barwie, błyszczące, wielkością odpowiadające ziarnku grochu.  W smaku gorzkawe, ale jadalne. Czeremcha posiada gęsto rozgałęziony system korzeniowy wytwarzający liczne odrosty, stąd też predyspozycje czeremchy do krzewiastej formy.

 
Innym gatunkiem czeremchy, także występującym w naszym kraju jest czeremcha późna zwana także amerykańską (Prunus serotina). Została sprowadzona do Polski w XIX w stając się bardzo ekspansywną i zagrażającą naszym rodzimym gatunkom. Doskonale się czuje w naszym klimacie i jest stałym elementem naszego krajobrazu. Podobna do czeremchy zwyczajnej, choć możemy ją odróżnić np. poprzez bardziej wydłużone liście oraz późniejsze kwitnienie- o około miesiąc. Może osiągać większe rozmiary. W formie drzewa jej wysokość może dochodzić do 25 m wysokości, a w naturalnych warunkach nawet 40 m. W naszym kraju przybiera przede wszystkim postać wyższego krzewu. Poza wspomnianymi cechami czeremcha późna ma słodsze owoce, a więc bez problemu można je wykorzystać w kuchni.

Czeremcha zwyczajna


Czeremcha zwyczajna
Czeremcha amerykańska
Czeremcha amerykańska

Naturalne siedliska czeremchy pospolitej występują w dużej części świata, od Afryki, przez Europę, aż po Azję- występując także w Japonii i Korei. Porasta przede wszystkim miejsca charakteryzujące się żyźniejszym podłożem, podwyższoną wilgocią. W Polsce występuje także na wilgotniejszych siedliskach, w wilgotnych lasach, nad ciekami wodnymi  itp. W górach możemy spotkać P. padus subsp. borealis, a więc czeremchę skalną, przybierającą formę krzewu. Jak już wspomniano czeremcha późna została sprowadzona z Ameryki Pn i w szybkim tempie rozprzestrzeniła się w naszym krajobrazie. Jest mniej wymagająca, aniżeli czeremcha zwyczajna i doskonale sobie radzi na słabszych glebach, porastając lasy, zarośla itp.

czytaj dalej...

2 komentarzy

  1. Dodał: Stasiek, Tytuł: kleszcze

    doskonały środek przeciwko kleszczom które są obecnie wszędzie

  2. Dodał: Moneta, Tytuł: Czeremcha póżna

    Dziękuję.Nie jest chyba bardzo popularna?Długo ją tropiłam(u innych).Zabrakło mi tylko zdjęcia jesiennego...

Dodaj swój komentarz

Zobacz także

Koniecznie zobacz: