Choroby świerków

Choroby świerków

Skomentuj artykuł

 

 

Świerki (Picea) to piękne, zimozielone drzewa iglaste, które zachwycają nie tylko pokrojem, ale także swoimi rozmiarami. Najwyższe świerki osiągają nawet do 50 m wysokości. Wyróżniamy około 40 gatunków tych drzew, a występują one w strefie klimatu umiarkowanego i chłodnego półkuli północnej.

W naszych ogrodach możemy podziwiać przede wszystkim dużo mniejsze odmiany ozdobne. Na uwagę zasługuje Picea abies ‘Formanek’ o płożących pędach, Picea abies ‘Little Gem’ o spłaszczonym pokroju, a także Picea abies ‘Push’ będąca jedną z najbardziej oryginalnych odmian świerka pospolitego. Odmiana wyjątkowa ze względu na czerwono wybarwione szyszki pojawiające się wiosną na końcach pędów wraz z rozpoczęciem wegetacji. Do innych bardzo popularnych świerków uprawianych w naszych ogrodach zaliczymy świerka białego (Picea glauca)  w odmianach- ‘Alberta Blue’, ‘Conica’, ‘Coerulea’; świerka kaukaskiego (Picea orientalia) w odmianach – ‘Gracilis’, ‘Aurea’, ‘Compacta’; świerka serbskiego (Picea omorika) w odmianach – ‘Aurea’, ‘Nana’, ‘Pimoko’; świerka czarnego (Picea mariana) w odmianach ‘Golden’, ‘Fastigiata’, ‘Nana’; świerka kłującego (Picea pungens) w odmianach ‘Białobok’, Glauca Pendula, ‘Glauca’, ‘Hoopsii’ oraz świerk sitkajski (Picea sitchensis)  w odmianie ‘Silberzwerg’.


Wybrane choroby świerków

Świerki należące do rodziny sosnowatych nie należą do znacząco wymagających roślin ozdobnych i przy zapewnieniu odpowiednich warunków nie powinny sprawiać większych problemów. Należy pamiętać, że są to rośliny światłolubne preferujące stanowiska słoneczne, podłoże żyzne, piaszczysto gliniaste oraz wilgotne powietrze.

Osłabione rośliny padają ofiarą licznych szkodników m.in. przędziorków, zielonej mszycy świerkowej, brudnicy mniszki,  oraz smrekuna świerkowego. Uważajmy zwłaszcza na mszycę, bo należy ona do dość często atakujących szkodników, a jej szkodliwość jest znacząca.

Do najczęstszych chorób świerka należy zaliczyć opadzinę igieł, a więc brunatnienie igieł świerka. Choroba grzybowa będąca konsekwencją obecności Rhizosphaera kalkhoffii, Lophoderimium macrosporum, Lophoderimium piceae. Na porażonych młodych igłach pojawiają się żółte plamy, które z czasem brunatnieją, a  w kolejnym okresie wegetacyjnym opadną. Jeżeli nie podejmiemy żadnych kroków i grzyb będzie rozwijał się przez wiele sezonów, wówczas będzie dochodzić także do zamierania pędów. Pamiętajmy, że grzyb zimuje na porażonych igłach, utrzymujących się jeszcze na drzewie oraz na tych opadniętych. W ogrodzie choroba dotyka najczęściej świerk kłujący. Chorobę zwalczamy stosując jeden z wielu dostępnych środków grzybobójczych np. Topsin M 500 SC. Środek stosujemy po zaobserwowaniu zmian na roślinie, a zabieg należy powtórzyć po upływie 10- 14 dni.

Zamieranie wierzchołków świerka to kolejny przykład choroby grzybowej za którą odpowiada Sirococcus conigenus i Nectria cucurbitula. Choroba objawia się brunatnieniem, zamieraniem i opadaniem porażonych igieł. Kolejną cechą choroby jest zginający się wierzchołek pędu. Porażone części świerka należy wyciąć, a roślinę opryskać środkiem grzybobójczym np. Topsin M 500 SC.

 

Choroby świerków

 

Choroby świerków - chore świerki

Rdza świerka może być spowodowana jednym z kilku grzybów (Chrysomyxa abietis, Chrysomyxa pyrolata, Chrysomyxa rhododendri). Powoduje żółknięcie i zamieranie igieł, które przedwcześnie opadają. Na pożółkłych igłach łatwo dostrzec rdzawe plamy. Grzyb o nazwie Chrysomyxa abietis odpowiada za rdzę złotawo świerkową jednodomową, która do pełnego rozwoju nie wymaga drugiego gatunku jak np. Chrysomyxa rhododendri, który wymaga drugiego gospodarza w tym konkretnym przypadku różanecznika. Chorobę zwalczamy stosując środki grzybobójcze. Zabiegi należy powtórzyć kilkakrotnie co  10- 14 dni ( 3- 4 razy ) starając się wykorzystywać różne środki grzybobójcze. Do zwalczania rdzy można zastosować np. Amistar 250 SC, Domark 100 EC, Score 250 EC, Polyram 70 WG.

czytaj dalej...

0 komentarzy

Dodaj swój komentarz

Zobacz także