Bromelia

• Tillandsia ionantha- oplątwa fioletowokwiatowa o charakterystycznych, wąskich, szarawych liściach.
• Tillandsia usneoides- oplątwa brodaczkowata, bardzo oryginalna o  wąskich, zwieszających się pędach.
• Billbergia nutans- bilbergia zwisła o zielonych, zwisających kwiatach z różowymi przykwiatkami.
• Aechmea fasciata – echmea pasiasta, charakteryzuję się masywną rozetą liści. Kwiatostan  z różowymi przylistkami, kwiaty niebieskie.
• Aechmea fulgens- echmea błyszcząca o charakterystycznym kwiatostanie w formie luźnej wiechy. Liście zielone, od spodu lekko szare, tworzą rozety.
• Aechmea miniata- echmea czerwona,  bardzo dekoracyjna ze względu na rozetę szarawych liści, na tle których pięknie prezentuje się wiechowaty kwiatostan w barwie czerwonej.
• Neoregelia carolinae w odmianie ‘Tricolor’- neoregelia karolińska, bardzo dekoracyjna ze względu na paskowane liście oraz czerwony środek rozety.
• Vriesea carinata- frizea łódkowata z bardzo dekoracyjnym, spłaszczonym, kłosowatym kwiatostanem barwy żółtoczerwonej, kwitnąca na żółto.
• Vriesea splendes – frizea lśniąca, bardzo dekoracyjna ze względu na poprzecznie paskowane liście oraz czerwone, kłosowate kwiatostany.
• Guzmania wittmackii- guzmania Wittmacka, dekoracyjna ze względu na delikatne, błyszczące liście tworzące rozetę oraz kwiatostan, przy czym sam kwiat jest mało atrakcyjny, a o dekoracyjności kwiatostanu decydują barwne przylistki.
• Guzmania dissitiflora- guzmania luźnokwiatowa, bardzo oryginalna z luźnym kwiatostanem, złożonym z rurkowatych kwiatów.

Wymagania bromelii

Rośliny zaliczane do  ananasowatych są bardzo zróżnicowane, zależnie od środowiska naturalnego, w którym występują. Jak już wspomniano zaliczamy do nich w głównej mierze epifity występujące w tropikalnych lasach, żyjące na pniach i gałęziach, a także gatunki preferujące bardziej jałowe i mniej przychylne skaliste tereny.  Poza nimi możemy wyróżnić rośliny rosnące w podłożu, jak wspomniany już w artykule ananas. Zależnie od rośliny jaką posiadamy, uprawiamy ją zgonie z jej potrzebami.

Można zauważyć, że bromeliowate, uwzględnione w niniejszym artykule zazwyczaj preferują stanowiska osłonięte przed bezpośrednim nasłonecznieniem oraz bardziej półcieniste. Światło powinno być rozproszone. W okresie zimy, kiedy nie jest za jasno, rośliny najlepiej uprawiać bliżej okien. Jako, że bromelie pochodzą z tropików, preferują wilgotniejsze warunki oraz ciepło, tak więc uprawiamy je zapewniając temperaturę pokojową. Epifity można uprawiać także na gałęziach, pniach itp., a standardowo także w pojemnikach, zapewniając podłoże przepuszczalne z drenażem.
   
   

Pielęgnacja bromelii

Bromelie nie są absorbujące ani trudne w uprawie. W pielęgnacji ważne jest, aby zapewnić im odpowiednie podłoże oraz  jasne stanowisko, zwłaszcza w okresie zimy.

Przy uprawie bromelii dbamy o odpowiedni poziom wilgotności. Faktem jest, że bromelia lubi wilgoć, ale nie znosi mokrego podłoża, dlatego tak ważna jest jego przepuszczalność i drenaż. Unikamy także jego przesuszenia. Bromelie podlewamy tak, aby podłoże było stale wilgotne, ale nie mokre. Pamiętajmy o uzupełnieniu wnętrza rozety wodą. Podlewamy wyłącznie miękką wodą. Nawożenie co około miesiąc płynnymi nawozami, ale dawkę  zmniejszamy o połowę.