Aksamitka rozpierzchła Tagetes patula

Stanowisko i wymagania

Aksamitka rozpierzchła preferuje stanowisko słoneczne, ale poradzi sobie także w lekkim półcieniu. Urośnie prawie na każdym podłożu, jednak pamiętajmy, że na mniej zasobnym będzie skromniejsza. Warto zapewnić jej podłoże żyzne, ale nie za bardzo zasobne, dość wilgotne.

Aksamitka rozpierzchła

Przygotowanie rozsady

Aksamitkę najlepiej uprawiać z rozsady, a więc nasiona wysiewamy na początku kwietnia, pamiętając, że kwitnące rośliny uzyskamy po około 12 tygodniach od momentu wysiania nasion. Do wysiewu nasion możemy wykorzystać skrzynki, ustawione na parapetach. W temperaturze około 18- 20°C, nasiona kiełkują do około dwóch tygodni. Po około dwóch tygodniach rośliny pikujemy, a po około miesiącu mamy gotowe sadzonki, które należy zahartować i wysadzać na miejsce stałe w drugiej połowie maja, kiedy mamy pewność, że nie wystąpią już późnowiosenne przymrozki.

Młode rośliny zależnie od odmiany wysadzamy w rozstawie 20- 25 cm (odmiany niskie) 30- 45 cm (odmiany wysokie).

Pielęgnacja

Aksamitka rozpierzchła nie jest wymagająca w uprawie, tak więc mogą ją uprawiać osoby, które dopiero zaczynają przygodę z roślinami, a także osoby bardzo zapracowane.

W ogrodzie, podłoże wzbogacone kompostem, jak najbardziej wystarczy roślinie bez dodatkowego nawożenia, przez cały okres wegetacji, natomiast aksamitkę uprawianą w pojemniku na balkonie warto uzupełnić nawozem płynnym dla roślin kwitnących, nie za często, co około 4- 6 tygodnie, stosując mniejsze dawki.

W ogrodzie podlewamy aksamitkę rozpierzchłą zwłaszcza po posadzeniu oraz w czasie suszy, natomiast w uprawie pojemnikowej, roślinę podlewamy tak jak większość roślin balkonowych.

Warto usuwać obumarłe kwiaty, aby przedłużyć kwitnienie, a także zwiększyć jego intensywność.

Aksamitka rozpierzchła

Wybrane problemy w uprawie aksamitki rozpierzchłej

Tagetes patula nie należy do wymagających roślin ozdobnych, a także nie wykazuje zbytniej podatności na choroby, a także szkodniki.

Ze szkodników warto uważać na przędziorki, które rozpoznamy po charakterystycznej pajęczynie. Żywiące się sokiem roślinnym nakłuwają liście od spodniej strony, doprowadzając do ich żółknięcia i zasychania. Zagrożeniem są także ślimaki.

Z chorób należy wspomnieć o szarej pleśni, a więc chorobie grzybowej, która może się pojawić przy zbytniej wilgotności. Do najgroźniejszych chorób zaliczymy fytoftorozę, która jest zabójcza dla roślin. Objawia się ona żółknięciem roślin, co jest konsekwencją pojawienia się zgnilizny korzeni. Porażone rośliny należy usunąć i spalić, natomiast zdrowe okazy należy opryskać odpowiednim środkiem grzybobójczym.

Zbyt obfite nawożenie azotem, doprowadzi do uzyskania masy zielonej, ale skąpego kwitnienia. Poza tym takie rośliny stają się bardziej podatne na choroby.

Przy braku wody rośliny więdną, natomiast przemarznięte czarnieją i giną. Nie są odporne na przymrozki, dlatego należy o tym pamiętać, zwłaszcza wiosną i rośliny odpowiednio zabezpieczyć przed późnowiosennymi przymrozkami.

Odmiany aksamitki rozpierzchłej, zależnie od wysokości wykorzystywane są przy uzupełnianiu pustych miejsc na rabacie, zwłaszcza po wcześnie kwitnących roślinach cebulowych. Niższe odmiany sprawdzą się jako rośliny na obwódki. Doskonałe na kwietniki, a także do mis, pojemników, skrzynek na balkon i taras. Pięknie prezentują się w tzw. nasadzeniach dywanowych, które możemy podziwiać w miejskich zieleńcach.

Ze względu na bardzo długie kwitnienie, zasługują na uwagę i obecność w każdym ogrodzie.

Aksamitki są niezastąpione przy zwalczaniu nicieni, a także ograniczają ilość mszyc na krzewach m.in. na różach.

Wysokie odmiany aksamitki rozpierzchłej można wykorzystać także na kwiat cięty.

Tekst: Grzegorz Bogucki