Opis:
Tetranychus telarius L. jest bardzo podobny do przędziorka chmielowca, uważany jest za jego rasę, a różni się przede wszystkim ubarwieniem (samice- czerwone, samce- pomarańczowożółte). Optymalne warunki dla rozwoju tego szkodnika to ponad 20⁰ C, kiedy to cykl rozwojowy trwa około 10 dni. Szkodnik rozmnaża się przez cały rok, przy czym czas rozwoju jest różny, uzależniony od czynników zewnętrznych.
Objawy:
Pierwszymi objawami pojawienia się przędziorka są maleńkie bladozielone plamy na liściach, które z czasem stają się białożółte do brązowych. Przy silnym wystąpieniu blaszka liściowa zasycha i opadają liście. Cechą charakterystyczną obecności przędziorka jest delikatna przędza, którą powleczone są liście i pędy. Szkodniki żerują na spodniej stronie liści, gdzie nakłuwają liście i wysysają tkankę miękiszową.
Zwalczanie:
Przy niewielkiej ilości przędziorka można go delikatnie spłukać wodą, można również wykorzystać mydło potasowe, jak i olej parafinowy. Do walki z przędziorkiem możemy wykorzystać dobroczynka szklarniowego, czyli naturalnego wroga przędziorka. Jeżeli mamy do czynienia z masowym wystąpieniem, wówczas niezbędne będzie zastosowanie środków chemicznych. Roślinę opryskujemy stosując np. Karate Zenon 050 CS, Magus 200 SC, Vertimec 018 EC. Należy pamiętać, że zabieg należy powtórzyć 2-3- krotnie, w odstępach, co 7-10 dni.
Zapobieganie:
W celu zmniejszenia ryzyka pojawienia się przędziorka, należy uprawianym roślinom zapewnić optymalne warunki do ich rozwoju, gdyż przede wszystkim rośliny słabe wykazują zwiększoną podatność na tego szkodnika. Szczególnie zwracajmy uwagę na pojawienie się przędziorka w pomieszczeniach, gdzie panuje wysoka temperatura i suche powietrze, czyli idealne warunki do rozwoju szkodnika.
Rośliny podatne:
M.in. aralia, azalia, bluszcz, cissus, kalia, peperomia, storczyki, Gerber doniczkowy, goździki, pomidory, ogórki, papryka.
Zródło wiedzy:
Opracowano na podstawie Zarys nauki o szkodnikach roślin, red. R. Miętkiewski, Siedlce 1998 Czyżewski J.A, Choroby i szkodniki roślin ozdobnych, Warszawa 1975 Zalecenia Ochrony Roślin na lata 2008/2009 część IV, Instytut Ochrony Roślin (Zakład Upowszechniania, Wydawnictw i Współpracy z Zagranicą), Poznań 2008
0 komentarzy