Opis:
Przędziorek chmielowiec jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych szkodników, występującym na roślinach uprawianych w gruncie, szklarni oraz w warunkach domowych. Tetranychus urticae Koch., to roztocz o owalnym ciele, różnie ubarwionym, tak więc można zaobserwować go w barwie zielonkawożółtej, czerwonawopomarańczowej, jak i ciemnobrązowej, po bokach widoczne ciemniejsze plamy. Ciało samca osiąga długość około 0,4 mm a samicy ponad 0,5 mm. Na ciele widoczne pojedyncze szczecinki. W ciągu roku zależnie od panujących warunków, można zaobserwować kilkanaście pokoleń tego szkodnika, aczkolwiek najbardziej dogodne warunki do jego rozwoju panują w szklarni, przy stale wysokiej temperaturze, gdzie w ciągu dwóch tygodni następuje całkowity jego rozwój.
Objawy:
Pierwszymi objawami pojawienia się przędziorka są maleńkie bladozielone plamy na liściach, które z czasem stają się białożółte do brązowych. Przy silnym wystąpieniu blaszka liściowa zasycha i liście opadają. Cechą charakterystyczną obecności przędziorka jest delikatna przędza, którą powleczone są liście, pędy. Szkodniki żerują na spodniej stronie liści.
Zwalczanie:
Przy niewielkiej ilości przędziorka można go delikatnie spłukać wodą, można również wykorzystać mydło potasowe, jak i olej parafinowy. Do walki z przędziorkiem możemy wykorzystać dobroczynka szklarniowego, czyli naturalnego wroga przędziorka. Jeżeli mamy do czynienia z masowym wystąpieniem, wówczas niezbędne będzie zastosowanie środków chemicznych. Roślinę opryskujemy stosując np. Karate Zenon 050 CS, Magus 200 SC, Vertimec 018 EC. Należy pamiętać, że zabieg należy powtórzyć 2-3- krotnie, w odstępach, co 7-10 dni.
Zapobieganie:
W celu zmniejszenia ryzyka pojawienia się przędziorka, należy uprawianym roślinom zapewnić optymalne warunki do ich rozwoju, gdyż przede wszystkim rośliny słabe wykazują zwiększoną podatność na tego szkodnika. Szczególnie zwracajmy uwagę na pojawienie się przędziorka w pomieszczeniach, gdzie panuje wysoka temperatura i suche powietrze, czyli idealne warunki do rozwoju szkodnika.
Rośliny podatne:
M.in. Anturium, Bluszcz, Chryzantema, Cyklamen, Difenbachia, Figowiec, Gerbera, Goździk, Gwiazda betlejemska, Róże, Skrzydłokwiat, Strelicja, Szparag ozdobny, Bratek, Tawułka, Lwia paszcza, Arcydzięgiel Litwor, Aronia, Bazylia, Malwa, Azalia, Dalia, Mieczyk, Ostróżka, Fiołek, Frezja, Fuksja, Hortensje, Palmy, Pokrzywa brazylijska, Złocień, Słonecznik, Tytoń ozdobny, Kaktusy, Monstera, Szeflera, Dizygoteka, Fatsja, Fatsjobluszcz, Filodendron, Kroton, Gloksynia, Prymula, Alokazja, Aglaonema, Alamanda, Afelandra, Aspidistra, Aster, Nolina, Begonia koralowa, Blechnum, Bugenwilla, Drzewo butelkowe, Kalanchoe, Kaladium, Kalatea, Cissus, Limekwat, Kordylina, Grubosz szkarłatny, Cymbidium, Papirus, Diszidia grzebieniowata, Dracena, Kardamon, Episcja, Gardenia, Zwartnica, Hibiskus, Niecierpek nowogwinejski, Maranta, Męczennica, Pilea, Lipka pokojowa, Stefanotis, Reo meksykańskie, Kalia.
Zródło wiedzy:
Opracowano na podstawie Burki M, Fuchs M, Leksykon roślin doniczkowych i balkonowych, Warszawa 2007 Czyżewski J.A, Choroby i szkodniki roślin ozdobnych, Warszawa 1975 Zalecenia Ochrony Roślin na lata 2008/2009 część IV, Instytut Ochrony Roślin (Zakład Upowszechniania, Wydawnictw i Współpracy z Zagranicą), Poznań 2008
0 komentarzy